చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
పెరువు, సమృద్ధిగా ఉన్న సాంస్కృతిక మరియు చారిత్రిక వారసత్వంతో తరకాలుగా ఎన్నో చారిత్రక పత్రాలు కలిగి ఉంది, ఇవి దేశం నిర్మాణానికి మరియు ఈ యుక్త కాల అధికార వ్యవస్థకు పునాది కల్పించాయి. ఈ పత్రాలు కులంగుతి కాలం నుండి, ఇన్కుల వంటి మహా నాగరికతలు ఉన్నప్పుడు, స్వతంత్రమైన రోజులు మరియు ప్రజాస్వామ్య రాష్ట్రం స్థాపన వరకు కీలక సంఘటనలను కవర్ చేస్తాయి. పెరువులోని చారిత్రక పత్రాలు గత ఘటనలకు అక్షర సాక్షిగా మాత్రమే కాకుండా, దేశం యొక్క చట్టబద్ధమైన మరియు రాజకీయ గుర్తింపును నిర్దేశించే ముఖ్యమైన అంశంగా కూడా ఉన్నాయి.
ఆధునిక పెరువు భూభాగానికి స్పానిష్లు రాకముందు శక్తివంతమైన ఇన్క సామ్రాజ్యం Exists. ఈ కాలంలో, సహజమైన శాస్ర్తిరోహిత్యం లేదు అయినప్పటికీ, ఇన్కులు క్వెస్ట్సు అనే వివిధ సమాచారాన్ని నమోదు చేసే పద్ధతులను ఉపయోగించారు — దీని ద్వారా నాళములు మరియు పునాదులు కలిగిన ప్రత్యేక సమాచారం మాధ్యమాలు. ఈ నామాలను ఇన్కుల శాస్ర్తితి అవసరాలకు ఉపయోగించడం జరిగింది, ముఖ్యమైన సమాచారం, లెక్కలు, పన్నుల బాధ్యతలు మరియు ఆస్తి నమోదుల్ని నమోదు చేయడానికి సహాయపడింది. క్వెస్ట్సు లిఖిత రూపంలో లేకుంటే, ఇవి సామ్రాజ్యాన్ని నిర్వహించడంలో చాలా కీలకమైన పాత్ర పోషించాయి, దీనివల్ల పరిపాలనా కార్యకలాపాలలో సహాయపడిన పత్రముల్లా పనిచేశారు.
ఇన్కుల సాంస్కృతిక నిక్షేపాలలో కిపు అనే సంఖ్యా విధానం మరియు ముఖ్యమైన సంఘటనలను నమోదుచేయడానికి ఉపయోగించే వ్యవస్థ ఒకటి, ఇది నాళాలు మరియు నట్లుతో కూడి ఉంటుంది. ఈ నట్లులు, పశువులు, పంటలు లేదా ఇతర భౌతిక సమాచారాల సంఖ్యను తెలియజెప్పాయి. కిపు నిజమైన శాస్ర్తం కాదు అయినప్పటికీ, అది ఇన్కులకు అత్యంత ప్రధానమైన పత్రాలుగా సేవలందించి, వారి ఆర్ధిక మరియు సామాజిక జీవితాలను సంస్కరించడంలో ముఖ్యమైనది.
1532 లో స్పానిషుల రాకతో విశాలిక కాలం ప్రారంభమైంది, ఇది పెరువు భూభాగానికి మాత్రమే కాకుండా, చట్టవ్యవస్థకు కూడా కీలకమైన మార్పులు తీసుకొచ్చింది. స్పానిషు రాజు ఒక కఠినమైన పరిపాలనా మరియు సామాజిక వ్యవస్థను స్థాపించి, ఇది అనేక విపరీత ప్రత్యేక పత్రాలలో ప్రతిబింబించింది, ఇవి ఆదేశాలు, పత్రాల, రాజు ఉత్తర్వుల మరియు నియమాలు వంటి పత్రాలు. 'సంరక్షణ భూముల చట్టం' (1542) అనే పత్రం మొదటగా ప్రాణి ప్రజలకు పై దోపిడీ నుండి వారి హక్కులను రక్షించడానికి తీసుకోబడ్డ.
అయితే వాస్తవానికి ఇలాంటి చట్టాలు తరచూ అమలు చేయలేదు, మరియు స్థానిక ప్రజలు అణచివేత మరియు శ్రమింపుల బాధ ребёнды. ఈ సందర్భంలో, 'లిమా చట్టం' (1572) అనేది అనేక పత్రాలలో ఒకటి అయ్యింది, ఇది ఉపాధి వ్యవస్థను మరియు స్థానిక ప్రజల స్థితిని నియమిస్తుంది, భారతీయుల పట్ల మానవత్వంపై పిలుస్తుంది, కానీ సాధారణంగా దాని విధానాలు పాటించబడలేదు.
పెరువు చరిత్రలో ముఖ్యమైన పత్రంలో ఒకటి 'పెరువు స్వాతంత్ర్య ప్రకటన' (1821 జూలై 28), ఇది స్పానిశ్ నుండి స్వాతంత్ర్యం కోసం పోరాటం యొక్క శిఖరం అయింది. ఈ ప్రకటన జనరల్ హోసే డి సాన్ మార్టిన్ సంతకించినది, ఇది పెరువులో స్వతంత్ర ఉద్యమాన్ని నడిపించి, దేశాన్ని స్పానిశ్ జాతి దలసింగ్ నుండి విముక్తి కల్పించినాడు.
ఈ పత్రంలో, పెరువు ప్రజల స్వతంత్ర పాలనను స్థాపించి, ఏకాంత ప్యాతి రెక్క అరుదైన యుద్ధం నుండి బయటపడటానికి తమ సంకల్పాన్ని ప్రకటించారు. ఈ పత్రం పెరుభూమికి కొత్త యుగానికి ప్రారంభం కావడం సూచించే చిహ్నం అయింది, అది ఇప్పుడు స్వల్ప మరియు ప్రజలకంటికి అయిన ఉంది.
ప్రకటన కేవలం సమాజంపై ప్రభావం చూపించకుండా, దేశాన్ని ఉపరితలం నుండి క్రమపద్ధతి సంపాదించలేకపోయింది, అలాగే పెరువు 1824 వరకు పూర్తిగా విముక్తి పొందలేదు.
స్వాతంత్ర్యం వచ్చిన తర్వాత పెరువు కొత్త ప్రభుత్వానికి చట్టపరమైన పునాదులను నిర్మించడానికి అవసరం ఉన్నది. 1823 సంవత్సరపు రాజ్యాంగం కీలకమైన పత్రాలలో ఒకటిగా మానసికంగా రూపురేఖలు పొందినది. ఈ పత్రం, పూర్తిగా అనుమతి ఇవ్వబడలేదు అయినప్పటికీ, ప్రజాప్రతినిధుల వ్యవస్థను మరియు చట్టపరమైన వ్యవస్థను నిర్మించడానికి ప్రథమ మలుపు అయింది.
1823 రాజ్యాంగం ప్రజా వ్యవస్థను అభివృద్ధి చేయడానికి ఖండించని ప్రభుత్వం కల్పిస్తుంది. ప్రజల హక్కులు, అధ్యక్షుడి పాత్ర, శాసన సంస్థల పాత్రను మరియు ఆస్తి మరియు న్యాయ వ్యవస్థలో మార్పులు చేయడానికి రూపొందించబడింది. రాజ్యాంగం మొత్తం అమలు కానప్పటికీ, అనేక రాజ్యాంగ మార్పులకు ఆధారం అభిమానించింది మరియు పెరువు రాజకీయ అభివృద్ధిలో కీలక పాత్ర వహించింది.
పెరువులో రాజ్యాంగ వ్యవస్థలో మరో ముఖ్యమైన మ సంస్కరణ 1839 సంవత్సరపు రాజ్యాంగం ఆమోదం. ఈ పత్రం దేశంలో కక్షిత లొంగుబోతికి వచ్చిన రాజకీయ పరిస్థితులను స్థిరంగా చేయడానికి వామ్మాస. 1839 సంవత్సరపు రాజ్యాంగం చెప్పారు, ఇది నేపథ్యంగా ప్రతి దేశంలో వేసరలో ఉన్న రాక్షస్ అధికారికం గాను నిలువలిండి, మరియు అధ్యక్ష్యంలో గుర్తించడం వల్ల ఎడారి.
ఈ రాజ్యాంగం భారతీయ కాంగ్రెస్ తన పరిపాలన విధాన శక్తిని పెరువు రాజ్యాన్ని స్థాపించడానికి పదాబట్లు ఉండేటట్లు మార్చింది. ఈ పత్రం కొన్ని దశాబ్దాల కాలానికి పెరువు రాజకీయ నిర్మాణంలో తన పాత్రను ఇంకట స్వీకరించినది.
సంవిధాన నియమంలో పెరువులో అత్యంత ప్రముఖమైన పత్రం 1979 రాజ్యాంగం, ఇది సైనిక విరుభావనకు సవాలుగా సన్నగా కంఠిస్తోంది. سیاسی చలనం, చట్టాలను సొంతచేసుకుని అత్యంత లక్షణం ప్రధానంగా చట్టాన్ని వంద్యాయ చేస్తుంది.
ఈ పత్రం పౌర రాజ్యాంగం, పౌర మనస్కారం మరియు ప్రభుత్వ వాట్వాతలను గురించి మాట్లాడుతుంది, అంతేకాకుండా పౌరులకు న్యాయ ఒప్పందు, సమాజానికి సాధించిన ఉల్లంఘనలు గురించి హామీ ఇస్తుంది. 1979 రాజ్యాంగం రాజకీయ పలుకుబాట్ల పట్ల నిరుపేదతల సరిపోదు, అయితే 1993 లోతర్వాత పత్రం, దాని ఆధర్ సీతింట కొనియాడు.
పెరువు చారిత్రక పత్రాలు దేశాభివృద్ధి, రాజకీయ మరియు సామాజిక-చట్టబద్ధ వ్యవస్థను ద్వారా ముఖ్యమైన సూచనలు కలిగాయి. పూర్వపు ఇన్కి రేపుడే అయినప్పటికీ, అధునిక రాజ్యాంగాలకు వీటికి విఫ పత్రం ద్వారా పెరువు ప్రజలకు అంశవ్యాసుడుగా నిర్మించబడ్డది.