دانشنامه تاریخی
کمانک یک سلاح آتشین باستانی است که از مکانیزمی استفاده می‌کند که به آن اجازه می‌دهد با قدرت و دقت زیادی تیرکمان‌ها را شلیک کند. تاریخچه آن به چین باستان باز می‌گردد، جایی که به نظر می‌رسد در حدود قرن پنجم قبل از میلاد اختراع شده است. در این بخش ما به ظهور کمانک، ساختارهای اصلی آن و تأثیر آن بر میدان جنگ خواهیم پرداخت.
در ابتدا، کمانک از کمان‌های ساده‌ای که برای شکار و جنگ استفاده می‌شد، نشأت گرفت. اختراع این سلاح با نیاز به ایجاد سلاحی قوی‌تر و دوربردتر که قادر به نفوذ به زره‌های دشمن باشد، مرتبط است. اولین کمانک‌ها دارای ساختاری ساده بودند، که در آن به جای قوس انعطاف پذیر، از یک چهارچوب چوبی سخت با رشته کشیده شده استفاده می‌شد.
کمانک از چند قسمت اصلی تشکیل شده است: لوله، سیستم هدف‌گیری، مکانیزم شلیک و تیر. لوله کمانک بخش اصلی است که قوس به آن متصل می‌شود. قوس، بر خلاف کمان سنتی، دارای ساختاری بسیار سخت‌تر است که به آن اجازه می‌دهد تا قدرت شلیک بیشتری را بدست آورد.
سیستم هدف‌گیری که بر روی کمانک نصب می‌شود، امکان هدف‌گیری دقیق‌تر به سمت هدف را فراهم می‌کند. مکانیزم شلیک نیز مسئول راه‌اندازی تیر است و دقت و سرعت شلیک به طراحی آن بستگی دارد.
در تاریخ چند نوع کمانک وجود داشته است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را داشته‌اند. یکی از اولین و شناخته شده‌ترین انواع، کمانک با قوس افقی است که در مراحل مختلف جنگ استفاده می‌شد. در قرون وسطی، در اروپا کمانک‌های با قرارگیری عمودی قوس که به نام "کمان‌های کمانک" شناخته می‌شوند، محبوب شدند.
کمانک‌های مدرن نیز در انواع مختلفی وجود دارند: کمانک‌های ورزشی برای تیراندازی به سمت اهداف، کمانک‌های شکار، و همچنین کمانک‌های جنگی که برای عملیات نظامی طراحی شده‌اند. اگرچه کمانک‌های مدرن از مواد ترکیبی و مکانیزم‌های پیچیده‌تری استفاده می‌کنند، اصل عملکرد آن‌ها همچنان ثابت باقی مانده است.
کمانک تأثیر عمیقی بر تاکتیک‌های جنگ داشته است. این سلاح اجازه داد تا فاصله شلیک و قدرت نفوذ به‌طور قابل توجهی افزایش یابد. در زمان‌های مختلف، کمانک‌ها هم در دربارها و هم در میدان‌های جنگ استفاده می‌شدند، جایی که تیراندازان می‌توانستند در فاصله ایمن از دشمن قرار بگیرند و در عین حال آسیب جدی به آن وارد کنند.
استفاده از کمانک‌ها در جنگ‌هایی مانند جنگ صد ساله، اثربخشی آن‌ها را بر ضد شوالیه‌های زره‌پوش نشان داد. به دلیل دقت و قدرت کمانک‌ها، حتی تیرکمان‌های سبک نیز می‌توانستند از زره عبور کنند، که منجر به تغییر در تاکتیک‌های نبرد و پوشاندن پیاده‌نظام با زره شد.
با توسعه سلاح‌های آتشین، کمانک‌ها شروع به از دست دادن محبوبیت خود کردند. پیدایش تفنگ‌های ماشه‌ای و سیستم‌های توپخانه در قرن‌های شانزدهم و هفدهم به این منجر شد که کمانک‌ها از تسلیحات عمومی ارتش‌ها خارج شوند. با این حال، آن‌ها همچنان در تیراندازی ورزشی و شکار استفاده می‌شوند.
امروز کمانک‌ها به عنوان ابزاری برای تفریح و مسابقات محبوبیت پیدا کرده‌اند و همچنین در برخی موقعیت‌های تاکتیکی، مانند شکار شکار، که در آن نیاز به سکوت یا احتیاط وجود دارد، استفاده می‌شوند. در همین حال، نسل جدید کمانک‌ها دارای فناوری و کارآمدی بالایی هستند.
کمانک یک اختراع منحصر به فرد است که در طول هزاره‌ها ارزش خود را از دست نداده است. تاریخچه آن نشان می‌دهد که چگونه ایده‌ها و الزامات نظامی می‌توانند به ایجاد سلاحی انقلابی منجر شوند که ترتیب نیروها در میدان جنگ را تغییر دهد و بر روند تاریخ تأثیر بگذارد. با اینکه کمانک‌ها دیگر ابزار اصلی جنگ به حساب نمی‌آیند، آن‌ها همچنان عنصر مهمی در ورزش‌های مدرن و همچنین در تمرین شکار هستند.