دانشنامه تاریخی
پرنده‌های بدون سرنشین (پهپادها)، که به عنوان دُرُنه نیز شناخته می‌شوند، یکی از مهم‌ترین فناوری‌های ابتدای قرن 21 شدند. کاربردهای آن‌ها حوزه‌های وسیعی را شامل می‌شود: از عملیات نظامی تا وظایف تجاری و غیرنظامی. در این مقاله، تاریخچه توسعه پهپادها، فناوری‌های آن‌ها و همچنین تأثیر آن‌ها بر جامعه و اقتصاد را بررسی خواهیم کرد.
اولین آزمایش‌ها با پرنده‌های بدون سرنشین در ابتدای قرن 20 آغاز شد. با این حال، پیشرفت واقعی در توسعه آن‌ها در دهه 2000 اتفاق افتاد، زمانی که پیشرفت‌های فناوری، از جمله میکروساخت قطعات، توسعه تکنولوژی‌های کامپیوتری و بهبود سیستم‌های موقعیت‌یابی جهانی، افق‌های جدیدی برای استفاده از پهپادها گشود.
استفاده نظامی از پهپادها در ایالات متحده در زمان درگیری‌های خاورمیانه به طور فعال توسعه یافت. دستگاه‌هایی مانند Predator و Reaper به ابزارهای ضروری برای نظارت و عمل‌های نظامی تبدیل شدند. توانایی آن‌ها در اجرای عملیات جاسوسی در مناطق جنگی بدون خطر برای جان خلبانان، رویکرد به استراتژی‌های جنگ را به شدت تغییر داد.
از دهه 2000، پهپادها به طور فعال در بخش تجاری وارد شدند. آن‌ها در کشاورزی استفاده می‌شوند تا نظارت بر کشت‌ها، مبارزه با آفات و تحویل دقیق کود را ممکن بسازند. همچنین، پهپادها در لجستیک مورد استفاده قرار گرفته‌اند، جایی که شرکت‌هایی نظیر آمازون آغاز به آزمایش تحویل کالاها با استفاده از درُنه‌ها کرده‌اند.
دستاوردهای فناوری در زمینه توسعه پهپادها شامل استفاده از سیستم‌های کنترل پیشرفته، تجهیزات جمع‌آوری داده‌ها و روش‌های پردازش اطلاعات است. اکثر پهپادهای مدرن به دوربین‌های با وضوح بالا، دوربین‌های حرارتی و سایر حسگرها مجهز شده‌اند که امکان دستیابی به مقادیر زیادی داده را فراهم می‌کند.
پهپادهای مدرن از سیستم‌های موقعیت‌یابی جهانی (GPS) برای ناوبری استفاده می‌کنند که این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا به طور دقیق مسیرهای تعیین‌شده را اجرا کنند. کنترل پهپادها می‌تواند به‌طور دستی یا به‌صورت خودکار با استفاده از برنامه‌های از پیش تنظیم شده انجام شود.
با افزایش محبوبیت پهپادها، به طور طبیعی سوالاتی درباره امنیت و تنظیم‌گری استفاده از آن‌ها مطرح شد. فضای هوایی نه تنها با پهپادهای تجاری و خصوصی پر شده است، بلکه با پرنده‌های غیرنظامی نیز پر شده است. این موضوع به نیاز به ایجاد قوانینی و استانداردهای جدیدی منجر شد که بر امنیت پروازها تمرکز دارد.
بسیاری از کشورهای جهان شروع به توسعه ابتکارات قانونی برای تنظیم استفاده از پهپادها کرده‌اند. سازمان‌هایی مانند سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ICAO) در حال مذاکره برای ایجاد استانداردهای بین‌المللی مربوط به بهره‌برداری از پهپادها هستند.
ورود پهپادها به حوزه‌های مختلف اقتصاد منجر به تغییرات قابل توجهی شده است. آن‌ها کارایی انجام وظایف مختلف را افزایش داده و هزینه‌ها را کاهش داده‌اند. در کشاورزی، درُنه‌ها به طور قابل توجهی باعث افزایش تولید می‌شوند و در لجستیک، فرآیند تحویل کالاها را بهینه می‌کنند.
از منظر جامعه، پرنده‌های بدون سرنشین همچنین به موضوع بحث تبدیل شده‌اند. استفاده از آن‌ها در مقاصد غیرنظامی نگرانی‌هایی را در مورد نقض حریم خصوصی و امنیت به وجود می‌آورد. ظهور درُنه‌ها در کیفیت جدید، به عنوان ابزارهای نظارتی، مسائل اخلاقی و حقوقی جدیدی را ایجاد می‌کند.
با توجه به روندهای جاری می‌توان گفت که آینده پهپادها امیدوارکننده به نظر می‌رسد. انتظار می‌رود که فناوری‌های جدیدی مانند استفاده از هوش مصنوعی برای افزایش خودمختاری پهپادها توسعه یابد. این امکان را فراهم می‌آورد که وظایف پیچیده‌تری شکل بگیرد و حوزه‌های جدیدی برای استفاده از آن‌ها به وجود بیاید.
پرنده‌های بدون سرنشین به بخشی مهم از دنیای مدرن تبدیل شده‌اند و رویکردها را در انجام وظایف در زمینه‌های مختلف تغییر داده‌اند. توسعه بیشتر آن‌ها در زمینه فناوری، اخلاق و تنظیم‌گری صورت خواهد گرفت که چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی برای جامعه به وجود خواهد آورد.