دانشنامه تاریخی
بافت‌های مهندسی زیستی یکی از актуترین و امیدوارکننده‌ترین حوزه‌های پزشکی در دهه 2020 است. به لطف پیشرفت سریع بیوتکنولوژی و علم مواد، محققان و پزشکان موفق به ایجاد بافت‌های مصنوعی شده‌اند که می‌توانند جایگزین اعضای اهدایی و بافت‌ها شوند. این امر افق‌های جدیدی را برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌ها باز می‌کند و به این ترتیب کیفیت زندگی بیماران به طرز چشمگیری بهبود می‌یابد.
بافت‌های مهندسی زیستی — بافت‌های مصنوعی یا اصلاح شده‌ای هستند که با استفاده از فناوری‌های سلولی، علم مواد و زیست‌شناسی مولکولی ایجاد شده‌اند. این بافت‌ها می‌توانند شامل بافت‌های کامل، مانند پوست یا غضروف، و همچنین اجزای ساختاری باشند که به ترمیم یا جایگزینی نواحی آسیب‌دیده بدن کمک می‌کنند.
ایده ایجاد اعضای مصنوعی از اواسط قرن بیستم آغاز شد، زمانی که اولین دانشمندان شروع به آزمایش با کشت‌های سلولی و مهندسی بافت کردند. اما تنها در دهه 2020 به لطف فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند چاپ سه‌بعدی، ویرایش ژنتیکی و فناوری‌های سلول‌های بنیادی، امکان ایجاد بافت‌های مهندسی زیستی عملکردی که بتوانند در عمل بالینی استفاده شوند، فراهم شد.
تولید بافت‌های مهندسی زیستی شامل چند مرحله کلیدی است:
یکی از اصلی‌ترین حوزه‌های کاربرد بافت‌های مهندسی زیستی پیوند است. با امکان ایجاد انواع مختلف بافت‌ها، محققان به دنبال فراهم کردن جایگزینی برای:
این می‌تواند به طور قابل توجهی نیاز به اعضای اهدایی را کاهش دهد و خطر رد بافت‌ها را کاهش دهد، زیرا می‌توان آن‌ها را از سلول‌های خود بیمار ایجاد کرد.
بافت‌های مهندسی زیستی مزایای زیادی را ارائه می‌دهند. از جمله:
با این حال، توسعه و پیاده‌سازی بافت‌های مهندسی زیستی هنوز با چالش‌های متعددی روبرو است:
چشم‌اندازهای بافت‌های مهندسی زیستی امیدبخش به نظر می‌رسند. با پیشرفت هر سال فناوری‌ها، روش‌های تولید و آزمایش بافت‌ها بهبود می‌یابند. تحقیقات علمی همچنان در حال عمیق‌تر شدن در درک تعاملات سلولی و مکانیسم‌های احیای بافت‌ها هستند. انتظار می‌رود که در آینده نزدیک بافت‌های مهندسی زیستی به استانداردی در پیوند اعضا تبدیل شوند و افراد بیشتری بتوانند درمان‌هایی را دریافت کنند که در حال حاضر فقط در خواب می‌بینند.
بافت‌های مهندسی زیستی برای پیوند در دهه 2020 به واقع یک پیشرفت بزرگ در پزشکی تبدیل شده‌اند. این حوزه‌ای است که تحقیقات علمی و عمل بالینی شروع به تکمیل یکدیگر کرده‌اند و به ایجاد روش‌های درمانی ایمن و مؤثر کمک می‌کند. سال‌های آینده در درک و کاربرد این فناوری‌ها سرنوشت‌ساز خواهد بود، که می‌تواند مفهوم درمان و پیوند بافت‌ها را در آینده تغییر دهد.