دانشنامه تاریخی
خون مصنوعی یک راه‌حل نوآورانه است که در پاسخ به مشکلات جهانی ناشی از کمبود خون اهدایی، ایمنی انتقال خون و نیاز به جایگزین‌های جهانی برای درمان بیماری‌های مختلف به وجود آمده است. در دهه 2020، دانشمندان پیشرفت‌های قابل توجهی در توسعه چنین فناوری‌هایی به دست آورده‌اند که قدمی مهم به جلو در پزشکی محسوب می‌شود.
در آغاز دهه 2020، کمبود سیستماتیک خون اهدایی یکی از جدی‌ترین مشکلات بهداشتی باقی مانده بود. طبق داده‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO)، میلیون‌ها نفر هر سال به انتقال خون نیاز دارند، اما دسترسی به خون ایمن و با کیفیت همیشه ممکن نیست. این امر بیماران را در معرض خطر قرار می‌دهد و نیاز به ایجاد منابع جایگزین خون را نشان می‌دهد.
تحقیقات علمی در زمینه ایجاد خون مصنوعی از اواخر قرن بیستم آغاز شده بود، اما تنها در دهه 2020 نتایج قابل لمسی به وجود آمد. مهندسان و زیست‌شناسان تلاش‌های خود را برای ایجاد جایگزینی برای گلبول‌های قرمز متمرکز کردند - سلول‌هایی که مسئول حمل اکسیژن در بدن هستند.
خون مصنوعی می‌تواند به دو نوع اصلی تقسیم شود:
تا سال 2025، تعداد زیادی از شرکت‌ها و مؤسسات علمی توانسته‌اند فناوری‌های نوآورانه‌ای برای ایجاد خون مصنوعی توسعه دهند. به عنوان مثال، برخی از پروژه‌ها از فناوری چاپ 3D برای ایجاد سلول‌هایی استفاده می‌کنند که می‌توانند به طور مشابه با سلول‌های خونی عمل کنند. علاوه بر این، دانشمندان راه‌هایی برای سنتز هموگلوبین پیدا کرده‌اند که می‌تواند به طور مؤثر وظایف حمل اکسیژن را انجام دهد.
خون مصنوعی می‌تواند در زمینه‌های پزشکی مختلف کاربرد گسترده‌ای پیدا کند:
خون مصنوعی دارای تعدادی مزیت است:
مانند هر اختراع پزشکی جدید، خون مصنوعی نیز سوالات اخلاقی را به وجود می‌آورد. به عنوان مثال، آیا استفاده از خون مصنوعی در عمل‌های روتین قابل قبول است؟ آیا نیاز به رضایت بیمار وجود دارد؟ پژوهشگران در تلاش هستند تا این سوالات را حل کنند و از رعایت حقوق بیماران اطمینان حاصل کنند.
براساس موفقیت‌های به دست آمده، آینده خون مصنوعی امیدوارکننده به نظر می‌رسد. پیش‌بینی می‌شود که تا پایان دهه 2030، خون مصنوعی به استانداردی در پروکتولوژی و پزشکی اورژانسی تبدیل گردد که وابستگی به خون اهدایی را به حداقل می‌رساند.
خلق خون مصنوعی در دهه 2020 یک رویداد مهم در حوزه پزشکی به شمار می‌آید. این امر افق‌های جدیدی را برای درمان بیماران مبتلا به بیماری‌های مختلف باز کرده و مشکلات مرتبط با کمبود خون اهدایی را حل می‌کند. در آینده، خون مصنوعی می‌تواند به بخشی جدایی‌ناپذیر از عمل پزشکی تبدیل شود و کیفیت زندگی میلیون‌ها نفر را بهبود بخشد.