دانشنامه تاریخی
اعضای مصنوعی یکی از مهمترین دستاوردهای پزشکی و مهندسی بیولوژیکی در قرن بیست و یکم هستند. در ابتدای دهه 2000، تحقیقات و توسعه فناوری هایی که اجازه می دادند اعضای مصنوعی جایگزین اعضای انسانی شوند، به طور فعال آغاز شد. این دستاوردها به لطف همکاری دانشمندان، مهندسان و پزشکان و همچنین آرزوی بهبود کیفیت زندگی افرادی که از بیماری ها و ضایعات مختلف رنج می بردند، میسر شده است.
ایده ایجاد اعضای مصنوعی مدت زیادی است که وجود دارد. اولین تلاش ها برای ساخت پروتزها و جایگزین های مصنوعی حتی در دوران باستان انجام شده است. اما پیشرفت های بزرگ در این زمینه تنها در قرن بیستم و به ویژه در دهه 2000 انجام شد. در این زمان، توجه زیادی به توسعه اعضای مصنوعی پیچیده تر و کاربردی تر که قادر به انجام وظایف بیولوژیکی خود بودند، معطوف شد.
در دهه 2000، جهش قابل توجهی در زمینه مهندسی بیولوژیکی و فناوری های ترمیم بافت ها ایجاد شد. توسعه مواد بیولوژیکی جدید، نانو فناوری و چاپ سه بعدی به عنوان محورهای اصلی برای ایجاد اعضای مصنوعی در نظر گرفته شدند. تحقیقات در این زمینه به طور فعال از فناوری سلول های بنیادی استفاده کردند که می توانستند پایه ای برای ایجاد اعضای عملکردی باشند.
یکی از بارزترین دستاوردهای دهه 2000، ایجاد قلب های مصنوعی بود. پس از موفقیت اولین دستگاه های مکانیکی، مانند ضربان سازها، دانشمندان شروع به توسعه فناوری قلب مصنوعی کامل کردند. در سال 2001، اولین نصب موفقیت آمیز دستگاهی انجام شد که به حفظ حیات بیمار تا زمان پیوند عضو اهداکننده اجازه می داد. این دستگاه ها تبدیل به نجات بخشی برای بسیاری از افراد با بیماری های شدید قلبی عروقی شدند.
کلیه های مصنوعی و سیستم های دیالیز همچنین به عنوان یک جهت گیری مهم در تحقیقات دهه 2000 مطرح شدند. توسعه فناوری های جدید به طور قابل توجهی کیفیت دیالیز را بهبود بخشید و همچنین کلیه های مصنوعی کارآمدتری را ارائه داد. به طوری که در سال 2008، اولین دستگاهی معرفی شد که به افراد مبتلا به نارسایی کلیه اجازه می داد درمان را در خانه انجام دهند و به این ترتیب، تحرک و کیفیت زندگی آن ها را افزایش می داد.
ایجاد پروتزها و اندام های مصنوعی نیز گام های بزرگی به جلو برداشت. در دهه 2000، ادغام الکترونیک در پروتزها به طور عمده آغاز شد، که به بهبود قابلیت عملکرد و انطباق آن ها کمک کرد. پروتزهایی که با استفاده از سیگنال های عصبی کنترل می شدند، برای افرادی که قطع عضو کردند، برای انجام بسیاری از حرکات عادی، مورد استفاده قرار گرفتند. نوآوری ها در این زمینه همچنان ادامه دارد و فرصت های جدیدی را برای افراد با معلولیت های جسمی فراهم می کند.
با توسعه فناوری های ایجاد اعضای مصنوعی، سوالات اخلاقی نیز در مورد استفاده از آن ها مطرح شده است. بحث های علمی در مورد پزشکی بازساختی، استفاده از سلول های بنیادی و آزمایشات بر روی انسان ها روز به روز بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. مهم است که به تعادل بین نوآوری ها و اصول اخلاقی توجه شود که باید در فرآیند توسعه و پیاده سازی این فناوری ها در نظر گرفته شوند.
اعضای مصنوعی که در دهه 2000 ظهور کردند، تصور از امکانات پزشکی و مهندسی بیولوژیکی را تغییر دادند. تحقیقات و دستاوردها در این زمینه همچنان پیشرفت می کنند و افق های جدیدی را برای درمان بیماری ها و بهبود کیفیت زندگی باز می کنند. در آینده، می توان انتظار داشت که اعضای مصنوعی جزء لاینفک پزشکی شوند و به افراد اجازه دهند با وجود بیماری های شدید و ضایعات، زندگی سودمندی داشته باشند.