دانشنامه تاریخی
سی‌دی (CD) به یکی از مهم‌ترین دستاوردهای فناوری در اواخر قرن بیستم تبدیل شده است که روش‌های ذخیره‌سازی و پخش موسیقی و داده‌ها را تغییر داد. در سال 1979 نسخه اول این رسانه اطلاعات معرفی شد و از آن زمان به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شده است.
در اواخر دهه 1970، صنعت موسیقی به دنبال راه‌های جدیدی برای بهبود کیفیت صدا و راحتی ذخیره‌سازی بود. انتقال از فرمت آنالوگ به دیجیتال واضح بود و پژوهشگران شروع به بررسی امکانات ایجاد یک رسانه اپتیکی کردند که بتواند جمع‌وجور، بادوام و با کیفیت صدای بالا باشد.
توسعه سی‌دی به نتیجه کار مشترک شرکت‌های فیلیپس (هلند) و سونی (ژاپن) آغاز شد. در سال 1979، آن‌ها اولین مدل CD را ارائه کردند که قطر آن 12 سانتی‌متر و دارای ظرفیت حدود 74-80 دقیقه ضبط صوتی بود. ایده این بود که از لیزرها برای خواندن داده‌ها از سطح دیسک استفاده شود که کیفیت صدای بالایی را تضمین می‌کند.
سی‌دی از نور لیزر برای خواندن اطلاعات ضبط‌شده به شکل گودال‌های میکروسکوپی روی سطح دیسک استفاده می‌کند. این گودال‌ها کد باینری را نشان می‌دهند که به عنوان سیگنال صوتی تفسیر می‌شود. یکی از مزایای اصلی سی‌دی این است که صدای دیجیتال را ارائه می‌دهد که پخش باکیفیت بدون اعوجاج را تضمین می‌کند.
راه‌اندازی سی‌دی تأثیر زیادی بر صنعت موسیقی داشت. این امر فرصت‌های جدیدی را برای هنرمندان و شرکت‌های ضبط صدا فراهم کرد. دوام و مقاومت در برابر آسیب‌های خارجی، سی‌دی را بسیار محبوب کرد. شنوندگان صوتی شروع به ارزیابی خلوص صدای این فرمت کردند، زیرا صدای دیجیتال بسیاری از معایب پخش آنالوگ را حذف می‌کرد.
از سال 1982، سی‌دی‌ها به طور فعال در بازار فروخته شدند و از سال 1983 به استانداردی در تولید ضبط‌های صوتی تبدیل شدند. این اولین بار بود که صوت در فرمت دیجیتال برای کاربر عادی در دسترس قرار گرفت. به زودی، علاوه بر موسیقی، از سی‌دی‌ها برای ذخیره داده‌ها، مانند برنامه‌ها، اسناد و بازی‌های ویدیویی نیز استفاده شد.
با وجود موفقیت و محبوبیت سی‌دی‌ها، با گذشت زمان، مشکلاتی نیز پدید آمد. برخی از کاربران با خط و خش روی دیسک‌ها مواجه شدند که ممکن بود کیفیت پخش را کاهش دهد. علاوه بر این، با ظهور فرمت‌های MP3 و دیگر رسانه‌های دیجیتال، راحتی ذخیره‌سازی و پخش موسیقی به چالش‌های سی‌دی تبدیل شد.
اگرچه سی‌دی‌ها به تدریج در سایه عصر دیجیتال و خدمات استریمینگ محبوبیت خود را از دست می‌دهند، اما میراث قابل توجهی از خود به جا گذاشته‌اند. بسیاری از شنوندگان صوتی هنوز سی‌دی را به خاطر کیفیت صدای بالا و رسانه فیزیکی که می‌توان آن را در دست گرفت ترجیح می‌دهند. سی‌دی‌ها نماد انتقال از فرمت آنالوگ به دیجیتال هستند و نقشی کلیدی در توسعه فناوری‌های مدرن ذخیره‌سازی داده‌ها ایفا کرده‌اند.
اختراع سی‌دی در سال 1979 نقطه عطفی برای انقلاب در صنعت موسیقی و حوزه ذخیره‌سازی اطلاعات بود. با وجود چالش‌هایی که این فرمت امروز با آن روبرو است، تأثیر آن بر فناوری و فرهنگ قابل توجه و شایسته توجه باقی می‌ماند. سی‌دی برای همیشه رویکرد ما را به موسیقی و داده‌ها تغییر داد و دستاورد آن همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدید مخترعان و مهندسان است.