دانشنامه تاریخی
خودروهای پرنده یکی از هیجان‌انگیزترین زمینه‌ها در حوزه فناوری‌های حمل و نقل هستند. در دهه 2020، این بخش شاهد پیشرفت قابل توجهی به دلیل دستاوردها در زمینه آیرودینامیک، موتورهای الکتریکی، اتوماسیون و فناوری‌های کمکی بود. ظهور مدل‌های آماده برای تولید انبوه و آزمایش آنها در عمل گواهی بر این است که خودروهای پرنده دیگر تنها یک خیال نیستند و به واقعیت تبدیل می‌شوند.
ایده خودروهای پرنده در اوایل قرن بیستم شروع به توسعه کرد، اما تنها در دهه 2020 بود که واقعاً به تحقق پیوست. پس از تلاش‌ها و آزمایش‌های متعدد، شامل پروژه‌هایی مانند Terrafugia و PAL-V، فناوری‌ها به اوج خود رسیدند. در کنار این، پیشرفت فناوری‌ها در زمینه محرک‌های الکتریکی و سیستم‌های بدون سرنشین افق‌های جدیدی را برای این حوزه گشود.
یکی از عوامل کلیدی که به توسعه خودروهای پرنده در دهه 2020 کمک کرد، استفاده از الکتریفیکیشن بود. موتورهای الکتریکی بهره‌وری بالاتر و تاثیر کمتری بر محیط زیست نسبت به موتورهای احتراق داخلی سنتی دارند. علاوه بر این، فناوری‌های باتری به سرعت در حال پیشرفت هستند که اجازه افزایش دامنه پرواز و زمان کارکرد مستقل را می‌دهد.
اتوماسیون و فناوری‌های بدون سرنشین نیز نقش مهمی ایفا کردند. سیستم‌های خودکارسازی تبدیل به سیستم‌های قابل اعتمادتر و ایمن‌تری می‌شوند که به نوبه خود به پذیرش خودروهای پرنده در تولید انبوه و زندگی روزمره کمک می‌کند.
در دهه 2020، اولین مدل‌های تجاری خودروهای پرنده به بازار معرفی شدند. از جمله آنها می‌توان به PAL-V Liberty و Jetson ONE اشاره کرد. PAL-V Liberty یک خودرو و هلی‌کوپتر هیبریدی است که می‌تواند هم بر روی جاده و هم در هوا حرکت کند، در حالی که Jetson ONE برای استفاده فردی طراحی شده و یک پرنده الکترونیکی با پرواز عمودی است.
این مدل‌ها نه تنها قابلیت‌های خودروهای پرنده را به نمایش گذاشتند، بلکه توجه عموم مردم را نیز جلب کردند که به نوبه خود به افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در این حوزه منجر شد.
با وجود پیشرفت‌هایی که خودروهای پرنده با آن روبه‌رو هستند، چالش‌هایی وجود دارد که باید بر آنها فائق آمد. یکی از مشکلات اصلی تنظیم فضای هوایی است. قوانین و مقررات مربوط به هوانوردی باید برای در نظر گرفتن حضور خودروهای پرنده در بازار تطبیق یابند.
علاوه بر این، هزینه تولید و خرید خودروهای پرنده همچنان بالا باقی مانده است که این موضوع دسترسی آنها را برای عموم مردم محدود می‌کند. بدون یارانه‌ها یا سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه از سوی دولت‌ها، خودروهای پرنده خطر ناکامی در دسترس بودن برای اکثر مردم را می‌کشند.
شرکت‌های جهانی شروع به انجام آزمایش‌هایی برای ادغام خودروهای پرنده در زیرساخت‌های حمل و نقل موجود کردند. این آزمایش‌ها شامل پرواز بر فراز شهرها، بررسی سیستم‌های ایمنی و تعامل با وسایل حمل و نقل زمینی است. به زودی انتظار می‌رود که "تاکسی‌های هوایی" تخصصی ظاهر شوند که نیازهای شهروندان را در شرایط مدرن برآورده کنند.
بسیاری از شهرها در حال حاضر به بررسی مفاهیم تاکسی هوایی می‌پردازند و امکان ایجاد مسیرها و باندهای فرود جدید برای این وسایل را در نظر دارند.
با در نظر گرفتن روندهای کنونی، می‌توان با اطمینان گفت که در دهه 2020 خودروهای پرنده به توسعه خود ادامه خواهند داد. انتظار می‌رود که آنها قابل دسترس‌تر و در سیستم‌های حمل و نقل کشورهای مختلف ادغام شوند. با افزایش جمعیت‌های شهری و افزایش تقاضا برای روش‌های مؤثر جابه‌جایی، خودروهای پرنده می‌توانند به عنصر مهمی از تحرک شهری جدید تبدیل شوند.
علاوه بر این، با پیشرفت فناوری‌ها و افزایش توجه به مسائل توسعه پایدار، انتظار می‌رود که خودروهای پرنده تکامل یابند و به سمت سازگاری بیشتر و ایمنی بالاتر حرکت کنند.
خودروهای پرنده یک گام هیجان‌انگیز به سوی آینده حمل و نقل شهری هستند. دستاوردهای فناوری، همراه با حمایت از سوی نهادهای خصوصی و دولتی، زمینه را برای ادغام کلاسیک آنها فراهم می‌کند. در سال‌های آینده، شاهد تغییرات قابل توجهی در دنیای حمل و نقل خواهیم بود و خودروهای پرنده جایگاه مهمی را در این دنیا خواهند گرفت، که نه تنها سفرهای فردی را آسان‌تر می‌کند بلکه سیستم حمل و نقل عمومی را نیز بهبود می‌بخشد.