از آغاز کشف فضا، بشر به دنبال ایجاد ابزارهای مؤثر برای مدیریت و خدمات ایستگاههای فضایی بود. در دهه ۲۰۲۰، پیشرفت بزرگی در این زمینه رخ داد، زمانی که رباتهایی که قادر به انجام طیف وسیعی از وظایف در اجسام مداری بودند، بهطور فعال توسعه و به اجرا درآمدند. این نوآوریها عملیات فضایی را ایمنتر و اقتصادیتر کرد.
سیستمهای خودکار در اوایل دهه ۱۹۶۰ در ایستگاههای فضایی ظاهر شدند، اما فقط در دهه ۲۰۲۰ فناوریها به سطحی رسیدند که اجازه ساخت رباتهای چندمنظوره را میداد. توسعه رباتهای پرتابی، دستکاری و پژوهشی بهعنوان پاسخی به نیازهای در حال افزایش خدمات و تعمیر ایستگاههای فضایی بدون مشارکت انسان آغاز شد.
رباتهایی که برای مدیریت و خدمات ایستگاههای فضایی طراحی شدهاند را میتوان بهطور условی به چند دسته تقسیم کرد:
یکی از بزرگترین پیشرفتها در ایجاد رباتها برای فضا، انتقال به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین بود. بهلطف این فناوریها، رباتها میتوانند بهطور مستقل در شرایط غیرمعمول تصمیمگیری کنند که بهطور قابل توجهی استقلال آنها را افزایش میدهد. حسگرهای پیشرفته به آنها این امکان را میدهند که محیط اطراف را با دقت بیشتری تجزیه و تحلیل کرده و کارهای پیچیدهتری را انجام دهند.
توسعه رباتها برای ایستگاههای فضایی نتیجه همکاری بینالمللی میان کشورهای مختلف و شرکتهای خصوصی بود. پروژههایی مانند ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) توانستند منابع و دانش را تجمیع کنند و به پیشرفت سریعتری در این زمینه کمک کنند. ابتکارات پژوهشی مشترک نهتنها زمان توسعه را کاهش داد، بلکه هزینههای کلی را نیز کاهش داد.
استفاده از رباتها برای مدیریت و خدمات ایستگاههای فضایی دارای چندین مزیت ملموس است:
با پیشرفتهای بیشتر فناوری، انتظار میرود که نقش رباتها در ماموریتهای فضایی فقط افزایش یابد. انتظار میرود مدلهای پیچیدهتر و چندمنظورهای معرفی شوند که قادر به انجام تعمیرات و بهطور مؤثر با خدمه تعامل داشته باشند. برنامه کاوش مریخ قبلاً شامل استفاده از رباتهای خودران است، که در آینده تنها تقویت خواهد شد.
رباتهای طراحی شده برای مدیریت و خدمات ایستگاههای فضایی در دهه ۲۰۲۰، بهطور قابل توجهی روشهای تحقیق و فرآیندهای عملیاتی فضایی را تغییر دادهاند. آنها فرصتهای جدیدی برای کشف ایمن و مؤثر فضا فراهم میکنند و افقهای جدیدی را برای بشریت باز میکنند. مساله پیشرفت بیشتر این فناوریها در دهههای آینده همچنان در کانون توجه محققان و مهندسان باقی خواهد ماند.