فتح ایتالیا توسط لنگوباردها در قرن ششم و هفتم یک رویداد کلیدی در تاریخ این منطقه بود که تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ، اقتصاد و ساختار سیاسی آن گذاشت. لنگوباردها، قبیلهای ژرمنی، در سال ۵۶۸ به ایتالیا حمله کردند و حکومت آنها تا سال ۷۷۴ ادامه داشت.
قبل از ورود لنگوباردها، ایتالیا به چندین پادشاهی و قلمرو تقسیم شده بود، از جمله امپراتوری بیزانس که بر نواحی جنوبی کنترل داشت و پادشاهی اوستگوتها در شمال. لنگوباردها از سرزمینهای خود در اروپا مرکزی به سمت جنوب حرکت کردند و در پی تسخیر قلمروهای جدید بودند.
لنگوباردها در سال ۵۶۸ از کوههای آلپ عبور کردند و تحت رهبری پادشاه البین قرار گرفتند. آنها به سرعت بخش بزرگی از ایتالیا شمالی را تصرف کردند، از جمله شهرهای مهمی مانند میلان و پاویا. موفقیتهای اولیه آنها ناشی از ضعف حکمرانان محلی و عدم وحدت در میان سرزمینهای ایتالیایی بود.
استراتژیهای اصلی که لنگوباردها استفاده میکردند شامل:
حکومت لنگوباردها با تغییرات قابل توجهی در ساختار اجتماعی و اقتصادی منطقه مشخص میشد. آریستوکراسی لنگوبارد با جمعیت محلی به طور فعال تعامل داشت که به تبادل فرهنگی کمک کرد.
لنگوباردها پیرو آئین آریانی بودند، اما به زودی کاتولیسیسم را پذیرفتند که به یکپارچگی آنها در فرهنگ مسیحی گستردهتر اروپا کمک کرد. این همچنین به استقرار رابطه با پاپ و دیگر کشورهای مسیحی کمک کرد.
حکومت لنگوباردها منجر به تغییراتی در اقتصاد ایتالیا شد. کشاورزی پایه اقتصاد شد و تولید صنایع دستی به لطف تبادل با قلمروهای همسایه رشد کرد.
با استقرار قدرت لنگوباردها، شهرهایی مانند پاویا به مراکز سیاسی و فرهنگی مهمی تبدیل شدند. آنها مواضع خود را به عنوان نقاط تجاری تقویت کردند که به توسعه اقتصادی کمک کرد.
در قرن هشتم، پادشاهی لنگوباردها به دلیل درگیریهای داخلی و تهدیدات خارجی ضعیف شد. در سال ۷۷۴، پس از پیروزی کارل بزرگ، لنگوباردها به طور کامل به فرانکها تسلیم شدند که پایان حکومت آنها در ایتالیا بود.
با وجود سقوط، لنگوباردها میراث قابل توجهی از خود به جا گذاشتند. ساختارهای اداری و قانونی آنها بر شکلگیری ایتالیا در دوران میانه تأثیر گذاشت و قوانین لنگوبارد به عنوان پایهای برای سیستمهای قانونی بعدی در منطقه عمل کرد.
فتح ایتالیا توسط لنگوباردها یک نقطه عطف مهم در تاریخ اروپا بود. حکومت آنها به تغییرات فرهنگی و اقتصادی کمک کرد که تأثیرات ماندگاری بر توسعه ایتالیا داشت. اگرچه پادشاهی لنگوباردها تنها چند قرن دوام آورد، تأثیر آن هنوز هم احساس میشود.