دانشنامه تاریخی
سلطنت شتاوفرها (یا هوهنشتاوفن‌ها) یکی از مهم‌ترین سلطنت‌ها در تاریخ امپراتوری مقدس روم است که رد پای بارزی در سیاست، فرهنگ و حقوق قرون وسطایی اروپا بر جای گذاشت. این سلطنت نام خود را از قلعه شتاوفن در شوابیا گرفته و نقش کلیدی در مبارزه برای قدرت در اروپا در قرن‌های XII و XIII ایفا کرده است.
شتاوفرها به کنت‌های شوابیا تعلق دارند و حکومت آنها با فریدریش I بارباروسا شروع شد که در سال 1155 امپراتور شد. او در تلاش بود تا امیرنشین‌های مختلف آلمانی را تحت سلطه امپراتور متحد کند که منجر به درگیری‌هایی با پاپ و کنت‌های محلی شد.
فریدریش I، که به عنوان بارباروسا شناخته می‌شود (به معنی «سبیل قرمز»)، نماد قدرت امپراتوری شد. او در تلاش بود تا کنترل بر ایتالیا را تقویت کند که به جنگ‌های متعددی با شهرهای لومباردی و پاپ روم منجر شد. حکومت او با اصلاحات قابل توجهی همراه بود که هدف آنها تقویت قدرت مرکزی و توسعه سیستم مدیریت بود.
پسر بارباروسا، فریدریش II، در سال 1220 امپراتور شد. حکومت او با رونق فرهنگی و ثبات نسبی مشخص می‌شود، اما درگیری با پاپ همچنان ادامه داشت. فریدریش II که به عنوان «انسان صلح» شناخته می‌شد، حامی علوم و هنرها بود. او دانشگاهی در سالرنو تاسیس کرد و به گسترش دانش عربی در اروپا کمک کرد.
درگیری‌ها بین شتاوفرها و پاپ‌ها برای تمام این سلطنت تعیین‌کننده بود. مناقشات بر سر قدرت و مشروعیت به جنگ‌ها و توطئه‌های بسیاری منجر شد. پاپ اینوکنتیوس III در تلاش بود تا قدرت امپراتورها را تضعیف کند که به درگیری‌های علنی و اخراج‌های متقابل از کلیسا انجامید.
در پایان قرن XIII، سلطنت شتاوفرها با مشکلات جدی روبرو شد. در سال 1268، پس از درگذشت امپراتور فریدریش II، مبارزه‌ای برای تاج و تخت آغاز شد و در نتیجه سلطنت موقعیت‌های خود را از دست داد. در سال 1273، گراف رودلف I هابسبورگ به عنوان امپراتور انتخاب شد که این امر نشانگر انتقال قدرت به خانه جدید بود.
با وجود سقوط، میراث شتاوفرها بخشی مهم از تاریخ باقی می‌ماند. آنها نقش کلیدی در شکل‌گیری قدرت مرکزی و تجمیع آلمان ایفا کردند. حکومت آنها زمان رونق فرهنگی و علمی بود که تأثیر زیادی بر توسعه کل اروپا گذاشت.
سلطنت شتاوفرها ردپای غیرقابل انکاری در تاریخ امپراتوری مقدس روم برجای گذاشت. جاه‌طلبی‌ها و مبارزه آنها برای قدرت نمایانگر فرآیندهای سیاسی پیچیده آن زمان است. میراث شتاوفرها ادامه دارد که مورد مطالعه و تحسین تاریخ‌دانان و علاقه‌مندان به تاریخ قرار می‌گیرد.