دانشنامه تاریخی
فنیقیه، یک تمدن باستانی که در سواحل شرقی دریای مدیترانه وجود داشت، یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی و تجاری دنیای باستان است. این منطقه شامل سرزمین‌های کنونی لبنان، قسمت‌هایی از سوریه و اسرائیل بود. فنیقی‌ها به خاطر دریانوردان، بازرگانان و سازندگان الفبایی که پایه‌گذار بسیاری از سیستم‌های نوشتاری مدرن شد، شناخته می‌شدند.
فنیقیه در هزاره سوم قبل از میلاد به وجود آمد. این منطقه به طور جغرافیایی در امتداد نوار باریک ساحلی واقع شده بود که از شرق با کوه‌ها و از غرب با دریای مدیترانه احاطه شده بود. این موقعیت به توسعه تجارت و دریانوردی کمک کرد، زیرا فنیقی‌ها به راحتی می‌توانستند به دریاهای آزاد دسترسی پیدا کنند.
شهرهای-دولت‌های اصلی فنیقیه شامل صور، صیدون، جبیل و آرواد بودند. هر شهر دارای خودمختاری خاصی بود، اما در کنار هم یک اتحادیه قدرتمند تشکیل می‌دادند که قادر به انجام تجارت بین‌المللی بود.
فنیقی‌ها دریانوردان و بازرگانان ماهری بودند که شبکه گسترده‌ای از تماس‌های تجاری در سرتاسر مدیترانه ایجاد کرده بودند. آنها با کالاهای متنوعی از جمله رنگ‌های ارغوانی، شیشه، پارچه، چوب و فلزات تجارت می‌کردند. به‌ویژه رنگ ارغوانی که از حلزون‌ها به دست می‌آمد، نماد ثروت و قدرت محسوب می‌شد.
تجارت فنیقی‌ها به مناطقی چون مصر، یونان، ایتالیا و حتی بریتانیا گسترش می‌یافت. آنها کلونی‌ها و پست‌های تجاری تأسیس می‌کردند که دسترسی پایدار به منابع و بازارها را تضمین می‌کرد. کلونی‌های معروف شامل کارتاژ، کادیز و مالتا بودند.
فرهنگ فنیقی بسیار رنگین و متنوع بود. فنیقی‌ها به خاطر دستاوردهای خود در زمینه هنر، صنایع دستی و معماری شناخته می‌شدند. آنها مجسمه‌های زیبا، اشیاء زینتی و سازه‌های معمارانه منحصربه‌فردی مانند معابد و کاخ‌ها ایجاد می‌کردند.
فنیقی‌ها همچنین نقش مهمی در توسعه نوشتار داشتند. آنها الفبایی متشکل از 22 حرف ایجاد کردند که پایه‌گذار بسیاری از الفباها، از جمله الفبای یونانی و لاتین شد. این الفبا روند ثبت و ارتباطات را ساده کرد که تأثیر زیادی بر توسعه فرهنگ و تجارت داشت.
مذهب نقش مهمی در زندگی فنیقی‌ها داشت. آنها به تعداد زیادی از خدایان و الهه‌هایی که نیروهای طبیعی و پدیده‌ها را نمادین می‌کردند، عبادت می‌کردند. محبوب‌ترین خدایان شامل بعل (خدای رعد و باران)، آشتارتا (الهه عشق و جنگ) و ملکارت (خدای حافظ شهرها) بودند.
فنیقی‌ها معابد و مکان‌های مقدسی می‌ساختند که در آنجا آیین‌ها و قربانی‌ها انجام می‌شد. این مراسم اغلب شامل نمایش‌های موسیقی و تئاتری بود که اهمیت هنر را در فرهنگ آنها تأکید می‌کرد.
از پایان هزاره اول قبل از میلاد، فنیقیه با یک سری تهدیدهای خارجی مواجه شد. بابلی‌ها، آشوری‌ها و پارسی‌ها شهرهای فنیقی را فتح کردند که منجر به از دست دادن استقلال آنها شد. در سال 332 پیش از میلاد، فنیقیه تحت تصرف اسکندر مقدونی قرار گرفت که آغازگر یک دوره جدید در تاریخ این منطقه بود.
با وجود تسخیرها، فرهنگ فنیقی به تأثیرگذاری بر تمدن‌های همسایه ادامه داد. مردم شهرهای فنیقی سنت‌ها و آداب و رسوم خود را حفظ کردند که به تبادل فرهنگی و آمیختگی کمک کرد.
میراث فنیقیه در فرهنگ‌های مدرن ادامه دارد. الفبای آنها پایه‌گذار بسیاری از زبان‌ها شد و دستاوردهای آنها در زمینه تجارت و دریانوردی آغازگر روابط اقتصادی و تجاری مدرن بود. فنیقی‌ها همچنین میراث فرهنگی قابل توجهی از خود به جا گذاشتند که شامل هنر، معماری و ادبیات می‌شود.
امروز تاریخ‌نگاران و باستان‌شناسان به مطالعه تمدن فنیقی ادامه می‌دهند تا بهتر بفهمند که این تمدن چگونه بر دنیای باستان تأثیر گذاشته و به توسعه فرهنگ انسانی کمک کرده است.