Kamboçya'nın bağımsızlık mücadelesi, ülkenin tarihinde önemli ve karmaşık bir aşamadır ve birkaç on yılı kapsamaktadır. Uzun bir Fransız kolonyal yönetimi döneminin ardından, Kamboçya halkı kurtuluş ve kendi kendini yönetme arzusunu taşımaktaydı. Bu bağımsızlık mücadelesi süreci kolay olmamıştır; iç çatışmalar, politik istikrarsızlık ve uluslararası etkiler ile gölgelenmiştir. Bu makalede, Kamboçya'nın bağımsızlık mücadelesine katkıda bulunan kilit olayları ve faktörleri inceleyeceğiz.
1863 yılında Kamboçya Fransız protektorası haline geldi. Bu kolonyal yönetim dönemi 20. yüzyılın ortalarına kadar sürdü ve Fransa'nın siyasi ve ekonomik kontrolü ile birlikte ilerledi. Kolonyalizm sonucunda, yoksulluk, sömürü ve siyasi hakların yokluğu nedeniyle yerel nüfusun durumu önemli ölçüde kötüleşti. Tüm bunlar, Kamboçyalılar arasında gerginlik ve hoşnutsuzluk yarattı.
1940'lı yıllarda, İkinci Dünya Savaşı sırasında, Japonya Fransız Indokinası'nı, Kamboçya dahil olmak üzere işgal etti. Bu, ulusal uyanış için yeni koşullar yarattı; zira Japon işgali, Fransız kontrolünün zayıflamasına neden oldu. Savaşın ardından, 1946'da Kamboçya yeniden Fransız protektörü olarak tanındı, ancak yerel halkın bağımsızlık isteği giderek artıyordu.
1945 yılında, Kamboçya halkının ulusal bilincini etkileyen önemli bir olay meydana geldi. “Kamboçya Halk Cephesi” partisinin kurulması, bağımsızlık mücadelesinin örgütlenmesinde önemli bir adım oldu. Bu hareketin önemli figürleri, bağımsızlık sürecinde kilit rol oynayan Prens Norodom Sihanouk gibi liderlerdi.
1946 yılında Kamboçya'da düzenlenen ilk seçimlerde, milliyetçi temsilciler başarı sağladı ve yerel meclislerde birçok koltuk kazandılar. Bu başarı, siyasi aktivizmin artmasına ve bağımsızlık arayışında çeşitli hareketlerin ortaya çıkmasına katkıda bulundu.
1950'li yıllarda Kamboçya halkı ile Fransız kolonyal otoriteleri arasındaki gerginlik artmaya devam etti. Prens Norodom Sihanouk, Kamboçya'nın bağımsızlığa ulaşmasına yönelik uluslararası dikkat çekmek için aktif bir diplomasi kampanyası başlattı. Diğer ülkelerin liderleriyle görüşmek için seyahat etti ve BM'ye başvurarak bağımsızlık yanlısı kamuoyunu oluşturdu.
1953 yılında Norodom Sihanouk, Fransız yetkililerle başarılı müzakereler gerçekleştirdi ve bu müzakereler sonucunda Kamboçya'ya özerklik verilmesi kararlaştırıldı. Ancak bu, bağımsızlık arzularını tatmin etmekte yetersiz kaldı. Bu bağlamda, kolonyal yönetimi protesto eden çeşitli politik hareketler gelişmeye başladı.
9 Kasım 1953'te Kamboçya, Fransa'dan bağımsızlığını resmen ilan etti. Bu an, ülkenin tarihindeki önemli bir dönüm noktası oldu; zira bu olay, kolonyal baskıdan uzun beklenen kurtuluşu simgeliyordu. Bağımsızlık bildirgesi halk tarafından büyük bir sevinç ve coşkuyla karşılandı.
Başbakan ve fiili devlet başkanı olan Norodom Sihanouk, ülkenin gelişimi ve bağımsızlığını pekiştirmek amacıyla aktif reformlar yapmaya başladı. Ancak yeni yönetim, iç çatışmalar ve komünist hareketlerden kaynaklanan tehditler ile birçok zorlukla karşılaştı.
Elde edilen bağımsızlığın ardından, ülkede siyasi istikrarsızlık devam etti. Sağ ve sol hareketler dahil olmak üzere çeşitli politik gruplar arasındaki iç çatışmalar durumu kötüleştirdi. Vietnam'ın desteklediği Kamboçya Komünist Partisi'nin popülaritesi artmaya başladı, bu durum Sihanouk hükümeti için endişe kaynağı oldu.
Bu dönemde Soğuk Savaş etkileri de artmaya başladı. ABD ve Çin, Kamboçya'nın iç işlerine müdahale etmeye ve çeşitli fraksiyonları desteklemeye başladılar; bu da iç çelişkileri karmaşık hale getirdi ve şiddetin artmasına yol açtı.
1970 yılında bir darbe gerçekleşti ve Norodom Sihanouk, General Lon Nol tarafından devrildi. Bu olay, hükümet güçleri ile Pol Pot liderliğindeki isyancılar olarak bilinen “Kırmızı Kmerler” arasında iç savaş ve çatışmalara yol açtı. Kırmızı Kmerler, Vietnam'ın desteğini kullanarak rakiplerine karşı terör kampanyası başlattılar.
Kamboçya'daki iç savaş, halk için felaket niteliğinde sonuçlara yol açtı. 1975'te Kırmızı Kmerler, Phnom Penh'i ele geçirerek “Kmer Cumhuriyeti” olarak bilinen, sert baskılar ve soykırımlarla tanınan bir rejim kurdular. Bu dönemde milyonlarca Kamboçyalı açlık, hastalıklar ve şiddet sonucunda hayatını kaybetti.
Kamboçya'nın bağımsızlık mücadelesi, ülkede derin bir iz bırakan karmaşık ve çok aşamalı bir süreçti. Bağımsızlık mücadelesindeki başarıların ardından gelen olaylar, bağımsızlığın her zaman istikrara ve refaha yol açmadığını gösterdi. Bu dönemin önemli dersleri, Kamboçya için hâlâ geçerli; zira ülke, siyasi ve ekonomik durum ile ilgili zorluklarla yüz yüze gelmeye devam ediyor.
Kamboçya'nın bağımsızlık mücadelesinin anlaşılması, ülkedeki mevcut süreçleri daha iyi değerlendirmeye yardımcı olmakta ve tarihi olayların modern toplumu ve değerlerini nasıl şekillendirdiği konusunda derin bilgi edinme imkânı sunmaktadır.