دانشنامه تاریخی
اختراع اسکلت خارجی رباتیک یکی از رویدادهای مهم در زمینه پزشکی توانبخشی و فناوری محسوب می‌شود. اسکلت خارجی‌های رباتیک برای کمک به افرادی با محدودیت حرکتی طراحی شده‌اند و به آن‌ها این امکان را می‌دهند که فعالیت و استقلال خود را در زندگی روزمره بازگردانی کنند. در دهه ۲۰۲۰، این فناوری پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و افق‌های جدیدی را در زمینه توانبخشی معلولین گشوده است.
مفهوم اسکلت خارجی‌ها در دهه ۱۹۶۰ آغاز به رشد کرد، زمانی که دانشمندان و مهندسان شروع به تحقیق در مورد امکان ایجاد دستگاه‌هایی کردند که می‌توانند توانایی‌های فیزیکی انسان را تقویت کنند. اما اقدام‌های واقعی در جهت ایجاد یک اسکلت خارجی کارآمد تنها در پایان قرن بیستم صورت گرفت. در دهه ۲۰۰۰، تحقیقات فعال آغاز شد و تا سال ۲۰۱۰، نخستین پروتوتایپ‌ها که برای کمک به افراد دارای معلولیت طراحی شده بودند، در دسترس قرار گرفتند. در دهه ۲۰۲۰، فناوری‌ها به لطف پیشرفت در زمینه رباتیک، نرم‌افزار و مواد پیشرفت شگرفی را تجربه کردند.
اسکلت خارجی‌های رباتیک شامل سازه‌های مکانیکی هستند که بدن کاربر را محاصره کرده و از او در حرکت حمایت می‌کنند. اجزای اصلی اسکلت خارجی شامل موتورها، حسگرها و سیستم‌های کنترل است. حسگرها حرکات کاربر را ردیابی کرده و نرم‌افزار داده‌ها را پردازش می‌کند تا واکنش صحیح اسکلت خارجی را تضمین کند. موتورها مفاصل اسکلت خارجی را حرکت داده و به کاربر اجازه می‌دهند که راه بروند، بایستند و سایر فعالیت‌هایی را انجام دهند که بدون کمک دستگاه غیرممکن بود.
اسکلت خارجی‌های رباتیک مزایای زیادی برای معلولین و توانبخشی آن‌ها دارند:
اسکلت خارجی‌های مدرن از بسیاری از فناوری‌های پیشرفته بهره می‌برند. یکی از فناوری‌های کلیدی، سیستم حسگرها و الگوریتم‌هاست که دقت کنترل حرکات را فراهم می‌کند. با تمرکز بر واکنش شهودی به حرکات کاربر، اسکلت خارجی‌ها می‌توانند حرکات طبیعی را به طور مؤثری شبیه‌سازی کنند که منجر به حرکات طبیعی‌تر و راحت‌تر می‌شود.
علاوه بر این، برخی از اسکلت خارجی‌ها مجهز به رابط‌های کنترلی هستند که به کاربران این امکان را می‌دهند که دستگاه را از طریق فکر مدیریت کنند، با استفاده از فناوری نئور اینترفیس‌ها. این فناوری افق‌های جدیدی را برای افرادی که امکانات فیزیکی محدود دارند، گشوده است.
نمونه‌های زیادی از استفاده موفق اسکلت خارجی‌های رباتیک وجود دارد که به معلولین کمک کرده‌اند تا حرکات خود را بازگردانند. به عنوان مثال، بیماران با محدودیت در اندام‌های تحتانی توانسته‌اند به زندگی عادی بازگردند و حتی به کار برگردند، در حالی که از اسکلت خارجی‌ها استفاده کرده‌اند. در برخی کشورها، اسکلت خارجی‌ها نه تنها در مراکز پزشکی بلکه در خانه‌های سالمندان و مراکز توانبخشی نیز استفاده می‌شوند. این موجب می‌شود که تعداد بیشتری از افراد به این فناوری شگفت‌انگیز دسترسی پیدا کنند.
با وجود تمام مزایا، اسکلت خارجی‌ها همچنین با چالش‌های خاصی مواجه هستند. یکی از چالش‌های اصلی، هزینه بالای توسعه و تولید اسکلت خارجی‌هاست که آن‌ها را برای بسیاری از معلولین غیر قابل دسترس می‌کند. علاوه بر این، مدت زمان کارکرد باتری‌ها و وزن دستگاه‌ها نیز ممکن است به عنوان محدودیت‌هایی برای استفاده آن‌ها باشد. همچنین اطمینان از امنیت کاربران ضروری است، زیرا استفاده نادرست از اسکلت خارجی می‌تواند منجر به صدمات شود.
با پیشرفت فناوری، آینده اسکلت خارجی‌ها امیدوارکننده به نظر می‌رسد. انتظار می‌رود در سال‌های آینده پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه مواد انجام شود که امکان ایجاد اسکلت خارجی‌های سبک‌تر و راحت‌تر را فراهم می‌آورد. علاوه بر این، توسعه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین ممکن است منجر به ایجاد اسکلت خارجی‌های هوشمندتری شود که بتوانند به نیازهای فردی کاربران تطبیق پیدا کنند.
اسکلت خارجی‌ها می‌توانند به استانداردی برای توانبخشی و کمک به افرادی با محدودیت حرکتی تبدیل شوند که آن‌ها را برای طیف وسیع‌تری از افراد قابل دسترس‌تر می‌کند و به تعداد بیشتری از افراد اجازه می‌دهد تا دوباره استقلال خود را باز یابند.
اسکلت خارجی‌های رباتیک یکی از نویدبخش‌ترین فناوری‌ها در زمینه توانبخشی معلولین هستند. آن‌ها به افراد با مشکلات حرکتی فرصتی برای زندگی جدید می‌دهند و به آن‌ها اجازه می‌دهند که استقلال و فعالیت خود را بازگردانند. در عین حال، هزینه بالای آن‌ها و محدودیت‌های فنی چالش‌هایی هستند که لازم است در آینده برطرف شود. با هر سال، اسکلت خارجی‌ها به طور فزاینده‌ای کامل‌تر و قابل دسترس‌تر می‌شوند و دنیا در آستانه یک عصر جدید در پزشکی توانبخشی قرار دارد.