دانشنامه تاریخی
سنگاپور یک کشور کوچک اما بسیار پویا با تاریخ غنی است، که از زمان‌های باستان آغاز شده و به مدرنیته می‌رسد. موقعیت استراتژیک آن در تقاطع مسیرهای تجاری نقش کلیدی در توسعه‌اش ایفا کرده است.
سنگاپور که به عنوان «تاما سِک» شناخته می‌شود، که در سانسکریت به معنای «دریا» است، در قرن اول پس از میلاد یک نقطه تجاری مهم در جنوب شرقی آسیا بود. یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهند که در این منطقه ارتباطات تجاری با چین و هند وجود داشته است. در قرن دوازدهم، طبق افسانه‌های محلی، این جزیره به نام «سنگاپور» تغییر نام داد که به معنای «شهر شیر» است.
سال 1819
وضعیت در اوایل قرن نوزدهم تغییر کرد، زمانی که سر استمفورد رافلز، نماینده شرکت بریتانیایی هند شرقی، به این جزیره آمد. او پتانسیل آن را به عنوان یک بندر استراتژیک مهم دید و در اینجا یک کارخانه تجاری تأسیس کرد. این رویداد نقطه عطفی برای قدرت استعماری بریتانیا در منطقه شد.
در سال 1824، سنگاپور به بخشی از تاج بریتانیا تبدیل شد و به سرعت به عنوان یک بندر تجاری و دریایی مهم رشد کرد. به لطف سیاست تجاری باز خود، سنگاپور تعداد زیادی مهاجر از چین، هند و کشورهای دیگر را جذب کرد که به تنوع فرهنگی و اقتصادی آن کمک کرد.
سال 1942
وضعیت با آغاز جنگ جهانی دوم تغییر کرد. در فوریه 1942، نیروهای ژاپنی سنگاپور را که آن زمان به عنوان یک قلعه دست‌نیافتنی شناخته می‌شد، تسخیر کردند. دوره اشغال ژاپنی (1942-1945) یک آزمایش سخت برای مردم محلی بود که با سرکوب‌های وحشیانه و کمبود منابع همراه بود.
پس از جنگ، سنگاپور دوباره تحت کنترل بریتانیا درآمد، اما روحیه مردم محلی تغییر کرد. احساسات ضد استعماری در حال رشد به حرکت برای استقلال منجر شد.
سال 1963
در سال 1963، سنگاپور بخشی از فدراسیون مالزی شد، اما درگیری با دولت مالزی و اختلافات سیاسی منجر به خروج آن از فدراسیون در سال 1965 شد. در 9 آگوست 1965، سنگاپور به یک کشور مستقل تبدیل شد.
به رهبری نخست‌وزیر اول، لی کوان یو، سنگاپور از طریق توسعه صنعتی سریع و مدرنیزه شدن عبور کرد. سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک در آموزش، زیرساخت‌ها و تکنولوژی این کشور را به یکی از مراکز مالی پیشرو در جهان تبدیل کرد.
امروز سنگاپور یک کشور پیشرفته با جامعه‌ای چندملیتی و یکی از بالاترین سطح‌های زندگی در جهان است. این شهر به خاطر فضای سبز، شاهکارهای معماری مدرن و تنوع فرهنگی‌اش شناخته شده است.
سنگاپور همچنین به خاطر سیستم حقوقی سخت‌گیر و ثبات سیاسی‌اش شناخته می‌شود که آن را برای سرمایه‌گذاران بین‌المللی جذاب می‌کند. گردشگری، بخش مالی و تکنولوژی موتورهای اصلی اقتصاد آن شده‌اند.
تاریخ سنگاپور داستانی از غلبه بر چالش‌ها و تحول است. از یک طرف، این گواهی بر استقامت و روح مردم آن است و از طرف دیگر، نمونه‌ای از یک استراتژی توسعه موفق است که می‌تواند الگوی دیگری برای کشورهای دیگر باشد.