دانشنامه تاریخی
اوروگوئه — کشور کوچکی است اما تاریخی غنی، واقع در جنوب شرقی آمریکای جنوبی. این کشور از غرب با آرژانتین، از شمال با برزیل هم‌مرز است و از جنوب به اقیانوس اطلس راه دارد. تاریخ اوروگوئه پر از رویدادهایی است که تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ و سیاست آن داشته‌اند.
قبل از ورود اروپایی‌ها به سرزمین اوروگوئه کنونی، گروه‌های مختلف بومی شامل چوروا و گوارانی در آنجا زندگی می‌کردند. این قبایل به شکار، جمع‌آوری و کشاورزی مشغول بودند. با این حال، زندگی آن‌ها با ورود استعمارگران اسپانیایی تغییر کرد.
در سال ۱۵۱۶، محقق اسپانیایی خوان دیاس دِ سولیس به عنوان نخستین اروپایی که به سرزمین اوروگوئه پا گذاشت، شناخته می‌شود. در سال ۱۵۳۶، نخستین مستعمره اسپانیایی به نام سان-گابریل تأسیس شد، ولی مدت زیادی دوام نیاورد. حضور پایدار اسپانیا با تأسیس مونته‌ویدئو در سال ۱۷۲۶ آغاز شد.
اوروگوئه مدت‌ها موضوع منازعه میان اسپانیا و پرتغال بود. امپراتوری اسپانیا برای کنترل این سرزمین رقابت می‌کرد و در نتیجه در اوایل قرن نوزدهم جنگ‌های استقلال آغاز شد.
در اوایل قرن نوزدهم، اوروگوئه عرصه مبارزه‌ای میان وطن‌پرستان محلی و مقامات استعماری بود. در سال ۱۸۱۱، جنگ استقلال تحت رهبری خوزه آرتیگاس آغاز شد. پس از چند سال درگیری، اوروگوئه در نهایت در سال ۱۸۲۸ به استقلال رسید.
از آن زمان به بعد، اوروگوئه به یک کشور مستقل تبدیل شد، اما امور داخلی آن همچنان تحت تأثیر منازعات سیاسی میان گروه‌های مختلف بود. ایجاد یک دولت باثبات زمان و تلاش زیادی را می‌طلبید.
در اوایل قرن بیستم، اوروگوئه شاهد یک دوره رشد اقتصادی بود که به‌واسطه صادرات محصولات کشاورزی، به‌ویژه گوشت و پشم تقویت شد. در این زمان، کشور به عنوان "سوئیس آمریکای جنوبی" به خاطر سیستم رفاهی و استانداردهای بالای زندگی‌اش شناخته شد.
با این حال، در دهه ۱۹۷۰، اوروگوئه با مشکلات اقتصادی و بی‌ثباتی سیاسی روبه‌رو شد که به دیکتاتوری نظامی منجر گردید، دیکتاتوری که از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۵ ادامه داشت. این دوره با نقض حقوق بشر و سرکوب مخالفان همراه بود.
در سال ۱۹۸۵، اوروگوئه به حکومت دموکراتیک بازگشت. از آن زمان به بعد، کشور به‌طور پیوسته در حال توسعه بود و اصلاحات اجتماعی را اجرا کرده و حقوق بشر را تقویت کرد. اوروگوئه به یکی از نخستین کشورهایی تبدیل شد که ازدواج‌های همجنس‌گرا و ماری‌جوانا را قانونی کرد که توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد.
امروز اوروگوئه به خاطر سطح بالای زندگی، سیستم آموزشی و بهداشتی و همچنین ابتکارات زیست‌محیطی‌اش شناخته شده است. این کشور به‌طور فعال منابع انرژی جایگزین را توسعه می‌دهد و به سوی توسعه پایدار حرکت می‌کند.
اوروگوئه همچنین به خاطر contribuição در فرهنگ، از جمله ادبیات، موسیقی و ورزش متمایز است. فوتبال بخش مهمی از هویت اوروگوئه‌ای است و تیم ملی فوتبال در سطح بین‌المللی موفقیت‌های چشمگیری کسب کرده است.
تاریخ اوروگوئه، داستانی از مبارزه برای استقلال، پیشرفت اجتماعی و ثروت فرهنگی است. اوروگوئه همچنان به جلو پیش می‌رود و دموکراسی خود را تقویت کرده و امکانات را برای شهروندانش گسترش می‌دهد.