وولفگانگ آمادئوس موتسارت (۱۷۵۶-۱۷۹۱) — یکی از معروفترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک است که زندگی و آثار او تأثیر شگرفی بر فرهنگ موسیقی اروپا و جهان گذاشت. موتسارت در زالتسبورگ به دنیا آمد، که در آن زمان تحت هدایت آرچbishop بود. استعداد او از سنین پایین قابل مشاهده بود و در پنج سالگی شروع به نوشتن موسیقی کرد.
موتسارت کوچکترین فرزند از هفت فرزند خانواده لئوپولد و آنا ماریا موتسارت بود. پدرش، لئوپولد، آهنگساز و معلم موسیقی بود و او اولین مربی وولفگانگ شد. در سن سه سالگی، پسر میتوانست بر روی کلاویهها بنوازد و در پنج سالگی، اولین آثارش را بسازد.
از سال ۱۷۶۲ تا ۱۷۶۶ خانواده موتسارت به یک تور طولانی به دربارهای اروپایی رفتند. در جریان این سفرها، وولفگانگ آثارش را برای افراد سلطنتی و اشرافیان اجرا کرد که به محبوبیت او کمک کرد.
«موسیقی زبانی است که تمام ملتها آن را میفهمند و میتواند قلبها را به هم نزدیک کند.»
موتسارت بیش از ۶۰۰ اثر نوشت، از جمله سمفونیها، کنسرتها، موسیقی اتاقی، اپراها و آثار مذهبی. سبک او عناصر مختلف سنتهای موسیقایی را ترکیب میکند که موسیقیاش را منحصر به فرد میسازد.
موتسارت ۴۱ سمفونی ایجاد کرد که هرکدام مهارت او در استفاده از فرم و ملودی موسیقی را نشان میدهد. سمفونیها، مانند «سمفونی شماره ۴۰» و «سمفونی شماره ۴۱» (مشتری)، همچنان از محبوبترینها در رپرتور اورکسترها هستند.
موتسارت همچنین به خاطر اپراهایش معروف است، از جمله «عروسی فیگارو»، «دون جوان» و «نیانگشین». این آثار به عنوان نمونههایی برای تئاتر موسیقی از طریق تنشهای دراماتیک و موسیقی عالیشان شناخته میشوند.
در سال ۱۷۸۲، موتسارت با کنستانس وِبِر ازدواج کرد و حاصل این ازدواج شش فرزند بود که تنها دو نفر از آنان زنده ماندند. با وجود موفقیتهایش در موسیقی، وضعیت مالی او ناپایدار بود. موتسارت در طول عمر خود با مشکلات مالی مواجه بود.
وولفگانگ آمادئوس موتسارت در ۵ دسامبر ۱۷۹۱ در سن ۳۵ سالگی درگذشت. میراث او تا به امروز زنده است. موسیقی موتسارت همچنان الهامبخش آهنگسازان، مجریها و شنوندگان در سراسر جهان است. آثار او در مؤسسات آموزشی موسیقی مطالعه میشوند و در کنسرتها اجرا میشوند.
وولفگانگ آمادئوس موتسارت یکی از درخشانترین نمادهای موسیقی کلاسیک باقی مانده است. آثار او، که پر از عمق و زیبایی هستند، بخشی جداییناپذیر از میراث فرهنگی بشر هستند. موسیقی موتسارت همچنان در قلب مردم زنده است و نسلهای جدیدی از موسیقیدانان و شنوندگان را الهام میبخشد.