கடவுள் நூலகம்
அந்தோரா என்பது ஸ்பெயின் மற்றும் ஃபிரான்ச் ஆகியவற்றுக்கிடையில் உள்ள பைரெனீயன்கள் மலைlarda அமைந்துள்ள சிறிய ராஜ்யமாகும். அதன் பெரிய அளவிற்கு மாறுபட்ட வரலாறு மற்றும் தனிச்சிறப்புடைய அரசு செயல்முறை உள்ளது, இது நூற்றாண்டுகள் முழுவதும் உருவானது. அந்தோராவின் அரசு முறையின் வளர்ச்சி என்பது பல்வேறு கலாச்சாரங்கள், அரசியல் நிகழ்வுகள் மற்றும் சமூக அமைப்பில் உள்ள மாற்றங்களை உள்ளடக்கிய சிக்கலான செயல்முறை ஆகும். இந்த கட்டுரையில், நாங்கள் பூர்வீக காலத்திலிருந்து தற்போதைய சாத்தியங்களை வரை இந்த வளர்ச்சியின் முக்கியமான கட்டங்களைப் பார்க்கப்போகிறோம்.
அந்தோராவின் அரசு அமைப்பிற்கான வரலாறு மத்தியக் காலங்களில் தொடங்குகிறது, அது போது, இந்த பகுதி புவியாகியெட்டின் குரு மற்றும் கெத்தலேனியர்களின் மாந்திகளின் கீழ் இருந்தது. 12ஆம் நூற்றாண்டில், அந்தோராவின் மக்களுடன் மானியக் குரு இடையே இணைந்த ஆட்சியை நிகர்த்துவதற்கான ஒப்பந்தம் உருவாக்கப்பட்டது, இது ஒரு தனித்துவமான நிர்வாக அமைப்பை உருவாக்க அனுமதித்தது. இந்த ஒப்பந்தம் உருசுக்கு உள்ளான இரண்டு கட்சிகளின் ஆட்சியின் அடித்தளமாகக் கண்டப்பட்டது, இதில் உருசர்கள் மற்றும் "கொவுன்" என அழைக்கப்படும் உள்ளூர்மட்ட உரிமையாளர்கள் சகங்கள் மிகுந்த ஆட்சியைப் பகிர்ந்துகொண்டனர். உள்ளூர் மக்கள் குறிப்பிட்ட உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களைப் பெற்றதால், அவர்கள் தங்கள் அடையாளம் மற்றும் சுயாட்சி நிலைக்கிறது.
14ஆம் நூற்றாண்டில், அந்தோரா தனது இணைந்து ஆட்சியின் அமைப்பை மேம்படுத்திப்பு அடையத் தொடங்கியது. இது காலத்தில் உள்ளூர் அரசு அதிகாரங்கள் அதிகரித்து, தன்னாட்சி மிகவும் தெளிவாகக் காணப்பட்டது. ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் "சேதர்கள்" (அல்லது "சென்யோர்கள்") நிறுவுவது, உள்ளூர் அதிகாரங்களை மேம்படுத்தியது மற்றும் அவர்கள் தங்களுடைய சமுதாயங்களை நிர்வகித்தனர். ஆனால் நூற்றாண்டுகளில், உருசர்களின் அதிகாரம் மிச்சமாக இருந்தது, மற்றும் உள்ளூர் ஆட்சிகள் அடிக்கடி அவர்களுக்குள் இருந்த அடிப்படையில் உள்ளனர்.
18ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், அந்தோரா ஃபிரான்சின் தாக்கத்துடன் சந்திக்கத் தொடங்கியது, இது அதன் அரசியல் அமைப்பிற்குத் தாக்கம் ஏற்பட்டது. 1806ஆம் ஆண்டில், நபோலியன் போனாபார்ட் அந்தோராவின் சுதந்திரமான ராஜ்யமாக இருக்குமாறு உறுதிப்படுத்தியிருந்தாலும், உள்நாட்டு விஷயங்களை கட்டுப்படுத்தினார். நபோலியனின் வீழ்ச்சியின் பிறகு, ஃபிரான்சின் தாக்கம் தொடர்ந்தது, மேலும் அந்தோரா ஃபிரான்சின் அரசியலுக்கு சுருக்கமாக இருந்தது. இது அரசியல் அமைப்பில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது, ஏனெனில் பல தீர்மானங்கள் ஃபிரான்சில் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டன, ஆனால் மானியத்திற்கு அல்ல.
19ஆம் நூற்றாண்டில், அந்தோரா பல முக்கிய மாற்றங்களை அனுபவித்தது, புதிய சட்டசபை மற்றும் அரசியலமைப்பின் உருவாக்கம் உள்ளிட்டவை. 1866 இல், முதல் அரசியலமைப்பு உரூபமாக்கப்பட்டுள்ளது, இது உள்ளூர் மக்கள் மற்றும் ஆட்சியாளர்களின் உரிமைகள் மற்றும் கடமைகளை உறுதிப்படுத்தியது. இது ஜனநாயகத்திற்கு ஒரு முக்கியமான படி, ஆனால் செயல் அதிகாரம் உருசர்களின் கையில்வே இருந்தது. இந்த காலர், மக்களின் இடையே சமூக செயற்பாட்டை அதிகரிக்கச் சேர்க்கிறத, இது அரசியல் அமைப்பின் வளர்ச்சிக்குப் பங்காற்றியது.
ஊரடை பெரியப் போர் பிறகு, அந்தோரா மேலும் ஜனநாயகமாகவும் ஆட்சி வடிவங்களில் நகர்வதாகத் தொடங்கியது. 1934 இல், புதிய அரசியலமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது, இது சட்டப்பேரவையை நிறுவியது மற்றும் உள்ளூர் அதிகாரங்களின் அதிகாரங்களை வலுப்படுத்தியது. இந்த முறை, பல்வேறு மக்களின் குழுக்களை பிரதிநிதித்துவம் செய்யும் சட்டப்பேரவையை உருவாக்கப்பட்டது. ஆனால் ஆட்சி உருசர்களின் கையில் இருந்தது, இது மக்களின் இடையே dissatisfactionஐ ஏற்படுத்தியது.
1993 இல், அந்தோரா புதிய அரசியலமைப்பை ஏற்றுக்கொண்டது, இது அரசு அமைப்பில் முக்கிய மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது. அரசியலமைப்பு ஜனநாயகத்தின் அடிப்படைகளை, அதிகார வரிசையை மற்றும் மனித உரிமைகளை உறுதிப்படுத்தியது. இது அந்தோரா சுதந்திரமான மாநிலமாகவும் வெளி கட்டுப்பாட்டிலிருந்து சுதந்திரமாய் இருக்கிறது என்பதை உறுதிப்படுத்தின. அந்தோராவின் அரசு தலைவர்களின் (ஒன்று பிரான்சின் அதிபராகவும், இன்னொன்று உர்ஹெலின் மறைமோசியாகவும் செயல்படும்) சட்டரீதியான அதிகாரம் சட்டத்தின் எல்லைகளுக்குள் உள்ளதாகவே இருக்கிறது.
இன்று, அந்தோரா பலதரஈயான ஜனநாயகம் ஆகும். இதன் அரசின் தலைவரான பேரான்மன் ஒரு சட்டசபை உறுப்பினர்களில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார், இது 28 உறுப்பினர்களைக் கொண்டது. இது மக்களுக்கு நேரடியாக அரசியல் செயல்முறைகளில் பங்கேற்க மற்றும் தீர்மானங்களை எடுப்பதற்கு தாக்கங்களை உள்ளடக்கியது. மேலும், குடியுரிமையாளர்களின் உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களை பாதுகாக்கும் ஒரு அரசியலமைப்பு நீதிமன்றம் உள்ளது.
அந்தோராவின் அரசு முறையின் வளர்ச்சி வரலாற்றுப் பில்வே மாற்றங்களை மற்றும் மக்களின் அதிக சுயாட்சியும் ஜனநாயகத்திற்கும் முயல்வதைக் காண்கிறது. ஆகக்கோட்டைத் தொடக்கம் நவீன காலத்திற்கும், அந்தோரா ஒரு பூர்வீக நாட்டிலிருந்து நவீன ஜனநாயக நாடாக மாறின. இந்த மாற்றங்கள் அந்தோராவின் தனித்துவமான கலாச்சாரத்தையும் அடையாளத்தையும் பேணவிட்டன, அதே சமயம் நவீன உலகின் தேவைಗಳಿಗೆ மற்றும் தேவைகளைப் பொருத்தும் வகையில் முற்றிலும் பொருந்தியுள்ளன. அந்தோரா தொடர்ந்தும் முன்னேறுவதைத் கொண்டு, அதன் ஆட்சியமைப்பினை மற்ற சிறிய நாடுகளைப் படிக்கவே எண்ணிக்கொள்ளும் மாக்கள் போலவும் உள்ளது.