கடவுள் நூலகம்
டான்மார்க் ஒரு நீண்ட மற்றும் சீரற்ற ისტორியைக் கொண்டது, இது அவள் அரசியல் அமைப்பை உருவாக்கியுள்ளது. நூற்றாண்டுகளாக, இந்த அமைப்பு முழுக்க மாறுபட்ட மாற்றங்களை அனுபவித்து, முற்போக்கான மேலாட்சி ஆட்சியிலிருந்து ஜனநாயக ஆட்சிக்கு மாறியுள்ளது. இந்த கட்டுரை, டான்மார்க்கின் அரசியல் அமைப்பின் முன்னேற்றத்தின் முக்கிய கட்டங்கள், முக்கிய மறுமொழிகள் மற்றும் அவளது வளர்ச்சியை பாதித்த நிகழ்வுகளை ஆராயும்.
டான்மார்க்கின் அரசியல் அமைப்பின் ஆதிமூலம் விகிங்கு காலத்திற்கு செல்கிறது, இதற்கு முன் இன்று உள்ள டான்மார்க் நிலத்தில் கற்று வந்த குல ராஜ்ஜியங்கள் இருந்தன. IX நூற்றாண்டில், ஹரால்ட் I போன்ற அரசர்களின் கீழ் ஒருங்கிணைந்த ராஜ்யம் உருவானது. இந்த ஆரம்ப காலத்தில், அரசர்களின் ஆட்சியும் இராணுவ சக்தியும் உள்ளூர் மூதாட்டிகளின் ஆதரவைக் கொண்டு இருந்தது.
பூசுதல் XII-XIVஆம் நூற்றாண்டுகளில், டான்மார்க்கில் அதிகார சந்திரணலங்களை மையமாக்கும் செயல்முறை நிகழ்ந்தது. வால்ட்மார் II போன்ற அரசர்கள், தேசிய மையத்தில் தங்களுடைய நிலையை உறுதிப்படுத்துவதற்காக, மூடுபேச்சில் போட்டியிட்டனர். ராஜ்ய பாடல்களை மற்றும் வரி அமைப்புகளை உருவாக்குதல் போன்ற மறுமொழிகள் இதற்கு உதவியுள்ளன. இந்த நேரத்தில், முதன்மையான பிரதிநிதித்துவ அமைப்புகளுக்கு முதலில் உருவானது, ஆனால் அவை வரையறுக்கப்பட்டிருந்தது மற்றும் உண்மையான அதிகாரம் இல்லை.
XVIIஆம் நூற்றாண்டில், போர் மற்றும் உள்ளூர் அசாதாரண நிலைகள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில், டான்மார்க் ஒரு சர்வியாட்சி ஆட்சிக்கு மாறியது. ஃபிரெடரிக் III 1660 ஆம் ஆண்டில் சர்வியாட்சி ஆட்சியை அறிவித்தார், இது அரசனுக்கு ஒரு எல்லையின்றி உயர்வான ஆட்சியாளர் ஆனது என்பதை குறிக்கிறது. இந்த காலம் மைய அரசின் வலுப்படுத்தல் மற்றும் அரச இனம் வளர்ச்சியை குறிக்கும் நேரம் ஆக விளங்கியது.
1848 இல் நடைபெற்ற புரட்சிகள், டான்மார்க்கிலும் தாக்கம் ஏற்படவும், 1849 இல் முதலாவது சாசனம் நிறைவேற்றப்பட்டது, இது சாசன அடிப்படையில் ஆட்சியை நிறுவியது. இந்த மறுமொழி, குடிமக்களுக்கு பல உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களை வழங்கியது, மேலும் இரு அறைக்கு கொண்ட ஒத்திசைப்பாளரை - ரிக்ஸ்டாக் உருவாக்கியது. பாராளுமன்றம் சட்டப்பூர்வ அதிகாரத்தைப் பெற்றது, இது சர்வியாட்சி ஆட்சியின் முடிவைக் குறிக்கிறது. டான்மார்க் சாசனம், மேலும் ஜனநாயக மறுமொழிகளுக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.
முதல் உலக போர் முடிந்த பிறகு, டான்மார்க் தனது ஜனநாயகம் மேம்படுத்தியது, ஆனால் 1920ஆம் ஆண்டுகளில், பொருளாதார சிரமம் மற்றும் அரசியல் அசாதாரணங்கள் ஆகச் சந்தித்தது. 1933 இல் புதிய சாசனம் நிறைவேற்றப்பட்டது, இது அரசியல் அமைப்பை மேம்படுத்தியது, பாராளுமன்றத்தை வலுப்படுத்தியது மற்றும் சமூக உரிமைகளை உறுதிப்படுத்தியது. இரண்டாவது உலக போர் காலத்தில், டான்மார்க் நாசியாக்கரால் கலக்கியது, இது ஜனநாயக செயல்முறைகளை தற்காலிகமாக வேட்டையாடியது. இருப்பினும், கவர்ந்த நிலையில், அரசியல் பதவியை பாதுகாப்பதற்கான மைய சர்வக்களஞ்சியம் எதிர்ப்புக்கான முயற்சிகள் இருந்தன.
இரண்டாவது உலக போர் முடிந்து, டான்மார்க்கில் நவீன மற்றும் வளர்ச்சியின் காலம் தொடங்கியது. 1953 இல் புதிய சாசனம் நிறைவேற்றப்பட்டது, இது கூட்டாட்சி அமைப்பை புதுப்பித்தது, வாக்கெண் பெறுவதற்கான வயதின் வரம்பை குறைத்தது மற்றும் பெண்களுக்கு அரசியலில் சம உரிமைகளை வழங்கியது. டான்மார்க் நாட்டு நாடுகளை, நட்டோ மற்றும் ஐரோப்பா யூனியனை உள்ளடக்கிய மைய சர்வக்களஞ்சியங்களை உருவாக்கியது, இது அவளது சர்வதேச நிலையை வலுப்படுத்தியது.
இன்றைய டான்மார்க், மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பதற்காக மற்றும் குடிமக்களின் உயர் வாழ்க்கை நிலையை உறுதிப்படுத்தும் சமூக அரசியல் காரணமாக பரிதாபமாக கூறப்படுகிறது. அரசியல் அமைப்பு ஜனநாயக மதிப்புகளை, சமூக பாதுகாப்பை மற்றும் குடிமக்களின் அரசியல் வாழ்வில் பங்கேற்புக்குப் பொறுத்ததாக இருக்கின்றது. டான்மார்க், தேர்தல்கள், மக்கள் கருத்தாக்கங்கள் மற்றும் குறுபாட்டுத்துறை உரிமைகளைப் பாதுகாப்பு போன்ற ஜனநாயக அமைப்புகளை திறம்பட நிலமைநாட்டுகிறது.
டான்மார்கின் அரசியல் அமைப்பின் முன்னேற்றம் தொன்மையான காலத்திலிருந்து இன்றுவரை அரசியல் ஆட்சியின் மற்றும் சமூக அமைப்பின் மாறுதல்களை பிரதிபலிக்கிறது. டான்மார்க், மூடுபிச்சைவாகக் கலந்து மற்றும் சர்வியாட்சி ஆட்சியிலிருந்து சாசன அடிப்படையில் ஆட்சிக்கு மற்றும் ஜனநாயக சமூக அரசுக்கு மாறியுள்ளது. இன்று, டான்மார்க், குடிமக்களின் உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களை உறுதிப்படுத்தும் முன்னேற்றமான ஜனநாயக அமைப்பை உருவாக்குவதற்கு எடுத்துக்காட்டாக உள்ளது, மேலும் சமுதாயத்தின் நிலையான முன்னேற்றத்தை நற்பண்புடன் அறியப்படுத்துகிறது.