చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
చింగ్ సార్వభౌమం (1644–1912) చైనాలో చివరి సామ్రాజ్యం, ఇది దేశ చరిత్రలో శ్రేష్ఠమైన అన్వయాన్ని ఇచ్చింది. మాంచూరియన్లతో ఏర్పడిన చింగ్ సార్వభోమం చైనీస్ చరిత్రలో ఒక ప్రముఖ మరియు శక్తివంతమైన సార్వభౌమంగా నిలిచింది, కానీ ఇది కొన్ని సవాళ్లను ఎదుర్కొంది, అవి చివరికి దాని పతనానికి కారణమైనవి. ఈ వ్యాసంలో మేము చింగ్ సార్వభోమం యొక్క కీ అంశాలను మరియు పొందుకున్న విజయాలను మరియు దాని పతనానికి కారణాలను పరిశీలించును.
చింగ్ సార్వభౌమం మాంచూరియన్లచే స్థాపించబడింది, వారు మొదట చైనాలో ఉత్తర -తూర్పు ప్రాంతంలో నివసించారు. 1616 సంవత్సరంలో నర్గు హాజీ, మాంచూరుల నాయకుడు, ప్రత్యామ్నాయంగా జింగ్ గా పిలువబడే మొదటి మాంచూరియన్ సామ్రాజ్యాన్ని స్థాపించాడు. అతను వివిధ కులాలను సమీకరించడం ప్రారంభించాడు మరియు పౌరసత్వాన్ని అభివృద్ధి చేయడం ప్రారంభించాడు.
1644 సంవత్సరంలో, చైనా లో అంతర్గత కుదుపులను ఉపయోగించి మాంచూరీలు బీజింగ్‌ను ఆక్రమించారు, ఇది చింగ్ సార్వభోమం యొక్క పాలన ప్రారంభం అవుతుంది. వారు త్వరగా తమ భూభాగాలను విస్తరిస్తారు, తమ యజమాన్యానికి, తిబెట్, సింఛియాంగ్ మరియు మంగోలియాను కలిపి పెంచారు. మాంచూరీలు పాలన యొక్క మొదటి దశలో స్థానిక ప్రజలను సమీకరించడం మరియు అసిమిలేషన్ విధానాలను అనుసరిస్తారు, తమ సంస్కృతిని మరియు సాంప్రదాయాలను కాపాడుతూ.
చింగ్ సార్వభోమం మింగ్ సార్వభౌమం యొక్క విభిన్న పరికరాలను సంరక్షించింది, కానీ ఇది కూడా కొన్ని కొత్త నియమాలు ప్రవేశపెట్టింది. emperor కు పరిపూర్ణ అధికారముంది మరియు దేశాన్ని పాలించడానికి సంక్లిష్టమైన రాజకీయ వ్యవస్థ ద్వారా నిర్వహణ చేయబడింది. రాజకీయ వ్యవస్థలో ఉన్నతస్థాయిని చేర్చిన వారు ప్రభుత్వ పరీక్షల ఫలితాల ఆధారంగా ఎంపికయ్యారు.
చింగ్ రాజులు, కాంసీ మరియు కియాన్ లుంగ్ లాంటి వారు సాకారం మరియు సంస్కరణలో అవగాహన కలిగి ఉన్నారు. వారు కేంద్ర అధికారాన్ని బలోపేతం చేసే విధానాలను అనుసరించారు, ఇది దేశంలో స్థిరత్వానికి సహాయంగా నిలిచింది.
చింగ్ సార్వభౌమం ఆర్థిక వ్యవస్థ వ్యవసాయ ఉత్పత్తిపై ఆధారపడింది. వ్యవసాయం జనాభాను ఆహారాన్ని అందించడం మరియు ఆర్థిక స్థిరత్వాన్ని సంరక్షించడం వంటి కీలక పాత్ర పోషించింది. దిగుబట్టును పెంచేందుకు ప్రభుత్వం కొత్త వ్యవసాయ సాంకేతికతలు మరియు విధానాలను ప్రవేశపెట్టింది.
అయితే 18 వ శతాబ్దంలో ఆర్థిక విస్తరణ ప్రారంభమైంది. జనాభా పెరగడం, వాణిజ్యం మరియు వ్యాపార కార్యకలాపాలను పెరగడం నగరాలను విస్తరించడంలో మరియు కులాలను అభివృద్ధి చేయడంలో దారితీసింది. చింగ్ అంతర్జాతీయ వాణిజ్యంలో కీలక పాత్ర పోషించి, టీ, షెల్క్ మరియు చైనా క్రూరం వంటి ఉత్పత్తులను నిరంతరంగా ఎగుమతి చేస్తుంది.
చింగ్ సార్వభౌమం సాంస్కృతిక ప్రబుద్ధి కాలంగా మారింది. కళలు మరియు సాహిత్యం సమృతిశీలంగా అభివృద్ధి చెందాయి, చైనీస్ చిత్రకళ కొత్త కోట్లు అందింది. ఈ సమయంలో వెల్లిడి ఆర్టిస్టులు, జెంగ్ షున్ మరియు సు బేఇహున్ వంటి వారు, చిత్రకళను అభివృద్ధి చేయడంలో ముఖ్యమైన భాగాన్ని పోషించారు.
కోటి ప్రచురణ మరియు సాహిత్య విస్తరణ సాంస్కృతిక మార్పునకు ముఖ్యమైన అంశాలుగా మారాయి. ఈ సమయంలో "క్వైట్ ఇన్ రెడ్ లైట్" వంటి సాంప్రదాయిక సాహిత్య రచనలు రచించబడ్డాయి, ఇది చైనాలోని ముఖ్యమైన నవలలలో ఒకటి.
చింగ్ సార్వభోమం శాస్త్ర సొంతంగా ఉన్నది. శాస్త్రవేత్తలు ఖగోళ శాస్త్రం, గణిత శాస్త్రం మరియు వైద్యలో ముఖ్యమైన కనుగొనుగులను చేశారు. ఔషధ అభివృద్ధి, విమోచనం మరియు శస్త్రచికిత్సలో చైనీస్ శాస్త్రవేత్తలు కృషి చేశారు.
చైనా శాస్త్రవేత్తలు వ్యవసాయశాస్త్రం మరియు వాతావరణ శాస్త్రం వంటి రంగాలలో సహాయం చేసారు. వారు వ్యవసాయాన్ని మెరుగుపరచడానికి మరియు దిగుబట్టును పెంచడానికి సాంప్రదాయ విధానాలను మరియు సాంకేతికతలను ఉపయోగించారు.
చింగ్ సార్వభౌమం విదేశీ విధానాన్ని అమలు చేసింది, అంతర్జాతీయ సంబంధాలలో తమ స్థానాన్ని బలోపేతం చేయాలని ప్రయత్నించింది. ఇది తిబెట్, సింఛియాంగ్ మరియు మంగోలియాను కలిగి ఉన్న విస్తృతమైన భూభాగాలను నిర్వహించింది, ఇది మధ్య ఆసియాలో తమ ప్రభావాన్ని పెంచడానికి అనుమతించింది.
అయితే, 19 వ శతాబ్దంలో చైనా పాశ్చాత్యం యొక్క ఎన్నో సవాళ్లను ఎదుర్కొంది. థాల్హల్ యుద్ధాలకు (1839–1842 మరియు 1856–1860) ప్రారంభం చెందిన ఫలితంగా తీవ్రమైన సరిహద్దు నష్టాలు మరియు అసమాన ఒప్పందాలకు దారితీసింది, ఇది అంతర్జాతీయ వ్యాప్తంగా చింగ్ యొక్క స్థానాన్ని తగ్గించింది.
ఉన్నత సాధనలకు అయినప్పటికీ, చింగ్ సార్వభౌమం విచార సాధనాలు సమానంగా ఉన్నవి. జనాభా పెరుగుదల మరియు భూములకు అసమాన బహుమతులు రైతుల మధ్య ఆగ్రహానికి దారితీయడం. దీనిని ఉత్తేజించే ప్రక్రియ ఏర్పడింది, మరియు ఈ కాలంలో "తాయ్పింగ్ విప్లవం" (1850–1864) మరియు "హునాన్ విప్లవం" (1868–1870) వంటి సామాజిక వ్యతిరేకతలు రూపొందించాయి.
ఈ విప్లవాలు దేశానికి తీవ్ర నష్టం కలిగించాయి, మరియు చింగ్ ప్రభుత్వాన్ని అవన్నీ సమర్థంగా నిర్వహించలేక పొయింది. వ్యవసాయం పతనం, ఆకలి మరియు వరకు ప్రజల మధ్య పెరుగుతున్న అసంతృప్తి సమస్యలను పొడ్యమరుగా ఉంది.
19 వ శతాబ్దానికి చివర, చింగ్ సార్వభౌమం ఎడతెరిపు స్థితికి చేరుకుంది. ఆర్థిక పతనం, సామాజిక వ్యతిరేకతలు, మరియు విదేశీ ముప్పులు ప్రభుత్వ అధికారాన్ని లభించిఉంది. 1911 విప్లవం, చివరి emperor పు ఐని శక్తి తగ్గించింది, ఇది చింగ్ చరిత్రలో చివరి అవశేషం.
చింగ్ సార్వభౌమం పతనమైన తర్వాత, చైనా రాజకీయ అస్థిరత మరియు అధికార పోరాటం కాలయంలో మునిగింది, ఇది వివిధ ప్రభుత్వాల మరియు కళాకారుల మధ్య సమాజాలను ఏర్పడడానికి దారితీసింది.
పతనానికి జరిగిన వారసత్వం మరింతగా ఉంది, చింగ్ సార్వభూమం చైనాలో ప్రత్యామ్నాయ ఉంటుంది. కళలు, సాహిత్యం మరియు శాస్త్రంలో ప్రాప్తిలు చైనా నేటి సంఘానికి ఉత్తేజాన్ని అందించాయి. ఈ సమయంలో అభివృద్ధి చెందిన తాత్కాలిక ఆలోచనలు చైనీస్ సంస్కృతికి ముఖ్యమైన భాగంగా నిలిచాయి.
చింగ్ సార్వభూమం యొక్క నిర్మాణ పూర్లలో, నిషిద్ధ నగరం మరియు సామ్రాజ్య విత్తనాల వంటి ముఖ్యమైన సాంప్రదాయిక చిహ్నాలుగా ఉన్నాయి. చింగ్ సార్వభోమం కూడా చైనీస్ వంటకాలు, పౌరాణిక అభ్యుదయాలు మరియు సాంప్రదాయక కళలను అభివృద్ధి చేసే ముందు ప్రభావం చూపించింది, ఇవి ఇప్పటికీ చైనా గుర్తింపులో భాగంగా నిలిచాయి.
చింగ్ సార్వభూమం చైనాలో ముఖ్యమైన సమయంగా, సామాజిక, సాంస్కృతిక మరియు ఆర్థిక మార్పులు విస్తరించే కాలంగా ఇప్పటికీ ఉంది. యుక్త ఆరోగ్యం మరియు సవాళ్లను ఎదుర్కొని చింగ్ సార్వభూమం పతనమైంది, కానీ దాని వారసత్వం ప్రజల హృదయాలలో మరియు దేశ సంస్కృతిలో కొనసాగుతోంది. చింగ్ సార్వభూమం చైనా చరిత్ర యొక్క ప్రతీకగా మరియు అంతరిక్కితంగా ఉంది, ఇది ఆధునిక చైనాను ప్రాతినిధ్యం చేసే మార్గాన్ని సృష్టించింది.