دانشنامه تاریخی
در دهه ۲۰۲۰، جهان شروع به استفاده فعال از فناوری‌های جدید برای توسعه پایدار کرد که یکی از نمونه‌های بارز آن جاده‌های هوشمند با شارژ خودروهای برقی است. این نوآوری‌ها نه تنها وعده بهبود زیرساخت برای حمل و نقل الکتریکی را می‌‌دهند، بلکه تأثیر چشمگیری بر اکوسیستم و سطح زندگی مردم خواهند داشت.
با افزایش محبوبیت خودروهای برقی نیاز به ایجاد زیرساختی که بتواند از کارکرد آن‌ها پشتیبانی کند پیدا شد. با توجه به رشد تعداد خودروهای با موتور برقی، روش‌های سنتی شارژ، مانند ایستگاه‌های شارژ ثابت، دیگر نمی‌توانند تقاضای رو به رشد را تأمین کنند. این موضوع به جستجوی روش‌های جدیدی برای ادغام شارژ در زیرساخت‌های جاده‌ای منجر شد.
جاده‌های هوشمند با شارژ خودروهای برقی نتیجه ترکیب فناوری‌های پیشرفته هستند. ایده اصلی این است که سیستم شارژ بی‌سیم را مستقیماً در سطح جاده گنجانده شود. این کار از طریق استفاده از سیم پیچ‌های القایی صورت می‌گیرد که یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می‌کنند و انرژی را به خودروهای برقی که به گیرنده‌های مناسب مجهز هستند، منتقل می‌کنند.
جاده‌های هوشمند مزایای زیادی دارند. اولاً، آن‌ها امکان کاهش قابل توجه زمان شارژ خودروهای برقی را فراهم می‌کنند، زیرا شارژ می‌تواند در حین حرکت انجام شود. این موضوع نیاز به توقف‌های مکرر برای شارژ را از بین می‌برد و در نتیجه سفرها را راحت‌تر و سریع‌تر می‌کند.
دوماً، این‌گونه جاده‌ها می‌توانند بار شبکه‌های برق را کاهش دهند، زیرا شارژ به‌طور یکنواخت انجام می‌شود که از افزایش ناگهانی مصرف برق جلوگیری می‌کند.
سوماً، استفاده از جاده‌های هوشمند به توسعه حمل و نقل دوستدار محیط زیست کمک می‌کند که یک گام مهم در جهت کاهش آلودگی محیط زیست است.
با وجود مزایای مشهود، پیاده‌سازی جاده‌های هوشمند با مشکلاتی روبرو است. اولاً، هزینه بالای طراحی و ساخت آن‌هاست. ضرورت ادغام فناوری‌های جدید در زیرساخت‌های موجود نیاز به سرمایه‌گذاری مالی قابل توجهی دارد.
دوماً، نیاز به تنظیم و استانداردسازی دقیق فناوری وجود دارد. تولیدکنندگان مختلف ممکن است از رویکردهای متفاوت استفاده کنند که می‌تواند به عدم تطابق سیستم‌ها منجر شود.
مشکل سوم مربوط به نیاز به نگهداری و سرویس‌دهی این جاده‌هاست. جاده‌های هوشمند نیاز به نظارت و تعمیرات منظم دارند که این امر می‌تواند هزینه‌های اضافی برای مقامات محلی ایجاد کند.
در حال حاضر کشورهای مانند هلند و کره جنوبی شروع به آزمایش فعال مفهوم جاده‌های هوشمند کرده‌اند. در هلند پروژه‌ای با موفقیت اجرا شده است که در آن بخشی از مسیرها با ایستگاه‌های شارژ القایی برای اتوبوس‌های برقی تجهیز شده‌اند. این امر به افزایش قابل توجه کارایی حمل و نقل عمومی کمک کرده است.
در کره جنوبی، پروژه‌ای برای بزرگراهی طراحی شده است که به طور همزمان وظایف جاده و ایستگاه شارژ برای کامیون‌ها را انجام می‌دهد. این راه‌حل افق‌های جدیدی را برای تحویل کالاها با استفاده از حمل و نقل برقی باز کرده است.
آینده جاده‌های هوشمند امیدوارکننده به نظر می‌رسد. با افزایش تعداد سیستم‌های شارژ و بهبود فناوری‌ها، می‌توان انتظار داشت که در دهه آینده این نوع پوشش جاده‌ای به طور گسترده‌تری رواج پیدا کند. جاده‌های هوشمند می‌توانند نه تنها جزء مهمی از زیرساخت حمل و نقل باشند، بلکه بخشی از شهرهای هوشمند نیز باشند که مدیریت ترافیک و منابع را کارآمدتر می‌کند.
ادغام با دیگر سیستم‌های هوشمند، مانند مدیریت ترافیک و سیستم‌های امنیتی، اجازه می‌دهد تا یک راه‌حل جامع برای مدرن‌سازی حمل و نقل شهری ایجاد شود. بدین ترتیب، جاده‌های هوشمند می‌توانند سنگ بنای انتقال به آینده‌ای پایدار باشند.
جاده‌های هوشمند با شارژ خودروهای برقی نه تنها یک مفهوم هستند، بلکه گامی به سوی سطح جدیدی از تعامل بین حمل و نقل و زیرساخت هستند. با وجود مشکلات موجود، توسعه و پیاده‌سازی آن‌ها باید اولویت‌های اصلی دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی باشد. این نه تنها کیفیت زندگی مردم را بهبود می‌بخشد، بلکه به حفظ سیاره ما برای نسل‌های آینده کمک می‌کند.