دانشنامه تاریخی
دینسالاری کارولینگی — این یک دینسالاری پادشاهان فرانکی است که در قرن‌های نهم و دهم اداره می‌شد. این نام از نام بنیان‌گذار آن، کارل بزرگ، گرفته شده است. این دینسالاری نقش مهمی در تاریخ اروپا ایفا کرد و به اتحاد سرزمین‌های مختلف و گسترش مسیحیت کمک کرد.
کارولینگی‌ها از فرمانده مروینی کارل مارتل نشأت می‌گیرند که به خاطر پیروزی‌اش بر عرب‌ها در نبرد پواتیه در سال 732 شناخته شده است. نوه‌اش، کارل بزرگ، در سال 800 به عنوان امپراتور تاج‌گذاری کرد که آغازگر دوره جدیدی در تاریخ اروپا بود.
کارل بزرگ، که از 768 تا 814 حکومت کرد، به طور قابل توجهی مرزهای کشور خود را گسترش داد. او اکثر نواحی غربی اروپا را تحت سلطه خود درآورد، از جمله فرانسه‌ی امروزی، آلمان، هلند و ایتالیا.
از دستاوردهای اصلی کارل بزرگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
پس از مرگ کارل بزرگ در سال 814، امپراتوری او در نتیجه توافق ورمز در سال 843 بین نوه‌هایش تقسیم شد. این امر منجر به تشکیل سه پادشاهی مجزای: فرانک غربی، فرانک شرقی و لوتارینگیا شد. تقسیم، دینسالاری را تضعیف کرده و به تضادهای داخلی منجر شد.
در خلال قرن‌های نهم و دهم، دینسالاری کارولینگی به تدریج قدرت خود را از دست داد. اختلافات داخلی، حملات وایکینگ‌ها و مادیارها و همچنین مشکلات اقتصادی به تضعیف آن کمک کرد. آخرین نمایندگان دینسالاری نتوانستند کنترل بر پادشاهی‌ها را حفظ کنند که در نهایت به سقوط کارولینگی‌ها منجر شد.
با اینکه دینسالاری وجود خود را متوقف کرده است، میراث آن ادامه دارد. کارولینگی‌ها پایه‌گذار مفهوم دولت اروپایی بودند که بر اساس ارزش‌های مسیحی بنا شده است. کارل بزرگ به نمادی از اتحاد اروپا و رنسانس فرهنگی تبدیل شد.
به یاد کارل بزرگ و دینسالاری او، در کشورهای مختلف اروپا شهرها و نهادهایی با نام او نامگذاری شده‌اند. مشارکت او در آموزش و فرهنگ همچنان بر اروپا معاصر تأثیر می‌گذارد.
دینسالاری کارولینگی تأثیر قابل توجهی بر شکل‌گیری تمدن اروپایی داشته است. هرچند حکمرانی آن بیش از هزار سال پیش به پایان رسید، ایده‌ها و دستاوردهای کارولینگی‌ها همچنان مرتبط و امروز نیز مؤثر هستند.