دانشنامه تاریخی
اقتصاد پاپوآ - گینه نو (PNG) دارای تنوع بسیار زیاد و چالش‌های قابل توجهی است. این کشور که در جزیره‌ای به همین نام در اقیانوسیه واقع شده، دارای پتانسیل بالای منابع طبیعی است، اما با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه است. با وجود پتانسیل اقتصادی رو به رشد، پاپوآ - گینه نو همچنان با فقر، نابرابری و کمبود تنوع اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند. در این مقاله به بررسی داده‌های اقتصادی اصلی کشور، از جمله بخش‌های کلیدی، رشد اقتصادی و چالش‌های اقتصادی می‌پردازیم.
اقتصاد پاپوآ - گینه نو به طور قابل توجهی بر روی منابع طبیعی متمرکز است که اساس اقتصاد آن را تشکیل می‌دهد. کشاورزی، ماهی‌گیری، جنگلداری و استخراج معادن از جمله بخش‌های اصلی هستند که سهم قابل توجهی در تولید ناخالص داخلی (GDP) و صادرات کشور دارند.
استخراج معادن بزرگترین بخش اقتصاد است که شامل استخراج طلا، مس و نفت می‌شود. این منابع بخش اصلی صادرات کشور را تشکیل می‌دهند. توسعه صنعت معدن تأثیر زیادی بر اقتصاد دارد، اما وابستگی زیاد به این منابع کشور را در برابر نوسانات جهانی قیمت کالاهای اساسی آسیب‌پذیر می‌کند. بزرگترین پروژه‌ها در بخش معدن شامل ذخایر طلا و مس در لائه و همچنین نفت و گاز طبیعی در استان گونین هستند.
کشاورزی در پاپوآ - گینه نو جایگاه مهمی در اقتصاد دارد، اگرچه نقش آن در تولید ناخالص داخلی ملی کاهش یافته است. جمعیت روستایی بخش عمده‌ای از نیروی کار را تشکیل می‌دهد و کشاورزی زندگی اکثر ساکنان کشور را تأمین می‌کند. محصولات کشاورزی اصلی شامل کاکائو، قهوه، روغن نخل و ریشه‌سبزیجات هستند. با این حال، بخش عمده‌ای از کشاورزی به تولید برای مصرف داخلی متمرکز است و تنها بخش کوچکی از محصولات صادر می‌شود.
ماهی‌گیری نیز یکی دیگر از بخش‌های مهم اقتصاد است. پاپوآ - گینه نو دارای منابع بزرگ ماهی‌گیری در آب‌های خود است، از جمله روش‌های صنعتی و سنتی ماهی‌گیری. محصولات ماهی، به ویژه تن، بخش مهمی از صادرات کشور را تشکیل می‌دهند.
محصول ناخالص داخلی (GDP) پاپوآ - گینه نو در سال‌های اخیر رشد متوسطی را نشان داده است، با این حال اقتصاد کشور همچنان در برابر شوک‌های اقتصادی خارجی آسیب‌پذیر است. طبق داده‌های بانک جهانی، GDP کشور در سال 2023 حدود 24.2 میلیارد دلار آمریکا بود و رشد اقتصادی در سال‌های اخیر در سطح 2-3% در سال نوسان داشته است. در سال 2022 شاهد رشد خفیفی بودیم که به دلیل بهبود پس از پاندمی COVID-19 و افزایش قیمت کالاهای صادراتی، به ویژه طلا و نفت، ایجاد شد.
اقتصاد پاپوآ - گینه نو با وجود ثروت خود از منابع طبیعی، همچنان با تعدادی از مشکلات مانند وابستگی زیاد به صادرات کالاهای اساسی، محدودیت‌های تنوع تولید و همچنین زیرساخت‌های ضعیف و توسعه ناکافی سرمایه انسانی مواجه است.
صادرات عنصر کلیدی اقتصاد پاپوآ - گینه نو است. کالاهای اصلی که کشور صادر می‌کند شامل منابع طبیعی از جمله نفت، گاز، طلا، مس و همچنین محصولات کشاورزی مانند کاکائو، قهوه و روغن نخل هستند. شرکای تجاری اصلی پاپوآ - گینه نو چین، استرالیا، ژاپن و دیگر کشورهای اقیانوسیه و جنوب شرقی آسیا هستند.
نفت و گاز بخش مهمی از سبد صادرات کشور را تشکیل می‌دهند، اما بازار این کالاها در برابر نوسانات قیمت در بازارهای جهانی حساس است که اقتصاد را آسیب‌پذیر می‌سازد. در سال‌های اخیر همچنین شاهد افزایش علاقه به پروژه‌های گاز طبیعی هستیم که برای تأمین بازار داخلی و افزایش ظرفیت‌های صادراتی طراحی شده‌اند.
محصولات معدنی کالاهای اصلی صادراتی هستند. طلا و مس از پاپوآ - گینه نو به بازارهای جهانی ارسال می‌شوند و این منابع بخش قابل توجهی از درآمدهای دولتی را تشکیل می‌دهند. در عین حال، استخراج معادن اغلب با مشکلات زیست‌محیطی همراه است و به سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در زیرساخت‌ها و ایمنی نیاز دارد.
پاپوآ - گینه نو با مشکلاتی در زمینه زیرساخت‌های ناکافی مواجه است، که این امر محدودیت‌هایی برای رشد اقتصادی بیشتر ایجاد می‌کند. کشور دارای شبکه حمل و نقل محدودی است و اکثر نقاط مسکونی در مناطق دورافتاده قرار دارند، که توسعه تجارت و صنعت را دشوار می‌سازد.
سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، مانند ساخت جاده‌ها، پل‌ها و بهبود دسترسی به بنادر، جزء مهمی از سیاست اقتصادی دولت است. در سال‌های اخیر اقداماتی برای بهبود زیرساخت‌ها، از جمله در زمینه ارتباطات و انرژی، صورت گرفته است، اما همچنان چالش‌های قابل توجهی باقی مانده است.
دولت پاپوآ - گینه نو به طور فعال در حال کار بر روی بهبود شرایط کسب و کار و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی است. هدف اصلی تنوع‌بخشی به اقتصاد، کاهش وابستگی به استخراج معادن و توسعه سایر بخش‌ها مانند گردشگری، کشاورزی و ماهی‌گیری است.
در سال‌های اخیر دولت همچنین برنامه‌هایی را برای توسعه زیرساخت‌های اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی مردم پیاده‌سازی کرده است. به‌ویژه، برنامه‌هایی برای بهبود بهداشت و درمان، آموزش و حمایت اجتماعی به عنوان عناصر مهم استراتژی اقتصادی مطرح شده‌اند. با این حال، دولت با چالش‌های جدی در زمینه مدیریت بودجه و مبارزه با فساد مواجه است که موفقیت این برنامه‌ها را محدود می‌سازد.
با وجود منابع طبیعی غنی، پاپوآ - گینه نو همچنان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و با سطوح بالای فقر و نابرابری مواجه است. بیش از 30% جمعیت زیر خط فقر زندگی می‌کنند و بخش عمده‌ای از جمعیت به کشاورزی و دیگر بخش‌های غیررسمی اقتصاد وابسته است. بیکاری نیز به ویژه در میان جوانان و جمعیت شهری همچنان در سطوح بالا باقی مانده است.
علاوه بر این، در کشور مشکل قابل توجهی در زمینه دسترسی به خدمات پزشکی و آموزشی با کیفیت وجود دارد. هرچند در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای بهبود این وضعیت انجام شده، کمبود زیرساخت‌ها و منابع انسانی همچنان به عنوان یک مشکل جدی باقی مانده است.
اقتصاد پاپوآ - گینه نو دارای پتانسیل قابل توجهی به دلیل منابع طبیعی غنی است، اما با چالش‌های جدی کاهش وابستگی به صادرات مواد خام، زیرساخت ناکافی و سطوح بالای فقر مواجه است. در آینده، کشور بایستی به حل مشکلات کلیدی مانند تنوع‌بخشی به اقتصاد، بهبود تأمین اجتماعی و مبارزه با فساد بپردازد. اتخاذ اصلاحات اقتصادی مؤثر و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی به عوامل مهمی برای توسعه پایدار پاپوآ - گینه نو در بلندمدت تبدیل خواهد شد.