دانشنامه تاریخی
قرون وسطی در تاریخ سوئیس، دوره‌ای را از قرن پنجم تا پانزدهم شامل می‌شود و مرحله‌ای مهم در شکل‌گیری ملت مدرن سوئیس است. این زمان با تجزیه سیاسی، تقویت امیرنشین‌های محلی، توسعه تجارت و زندگی شهری و همچنین تغییرات اجتماعی و فرهنگی عمده‌ای همراه است. سوئیس به دلیل موقعیتش در تقاطع مسیرهای تجاری مهم، به منطقه‌ای کلیدی در اروپا در دوران قرون وسطی تبدیل شد.
پس از سقوط امپراتوری روم غربی در قرن V، سرزمین سوئیس امروزی به صحنه‌ای برای مهاجرت قبایل مختلف مانند بورگوندی‌ها، فرانک‌ها و آلمان‌ها تبدیل شد. این قبایل ردپایی از خود در فرهنگ و زبان منطقه بر جای گذاشتند. فرانک‌ها به رهبری کارل بزرگ، banyak سرزمین‌ها را به یک امپراتوری واحد تبدیل کردند، که آغازگر واقعیت سیاسی جدیدی بود. در سال 843، پس از تقسیم امپراتوری کارولنگی، سوئیس به عنوان بخشی از پادشاهی فرانک شرقی قرار گرفت که بر توسعه آینده‌اش تأثیر گذاشت.
در این زمان، مقامات محلی شروع به شکل‌گیری حول ساختارهای فئودالی کردند، جایی که اشراف محلی زمین‌ها و جمعیت آن‌ها را کنترل می‌کردند. فئودال‌های برجسته‌تر اغلب واسیلی‌های حاکمان قدرتمندتر بودند که نقشه سیاسی پیچیده‌ای ایجاد می‌کرد. در کنار این، کلیساها و صومعه‌ها نقش مهمی در آموزش و زندگی روحانی جمعیت ایفا کردند که به گسترش مسیحیت کمک می‌کرد.
از قرن XI، رشد اقتصادی و افزایش جمعیت در سوئیس مشاهده می‌شود. زندگی شهری شروع به توسعه می‌کند و بسیاری از شهرها به وضعیت "شهرهای آزاد" دست پیدا می‌کنند که آن‌ها را از تعهدات فئودالی معاف می‌کند. به عنوان مثال، برن، زوریخ و بازل به مراکز تجاری مهم تبدیل شدند که به رشد اقتصاد محلی و بهبود شرایط زندگی جمعیت کمک کرد.
در این زمان، سوئیسی‌ها شروع به سازماندهی در اتحادیه‌ها برای حفاظت از حقوق و منافع خود کردند. در سال 1291، سه کنتون - اوری، شویچ و نیدوالد - یک پیمان دائمی امضا کردند که آغازگر شکل‌گیری کنفدراسیون سوئیس به حساب می‌آید. این پیمان قدم مهمی در جهت ایجاد یک دولت مستقل سوئیسی بود و منافع محلی را از تهدیدات خارجی، به ویژه از هابسبورگ‌های اتریش، محافظت کرد.
از اوایل قرن XIV، سوئیس به میدان نبردی برای تعارضات مختلف تبدیل شد. در سال 1315، نبرد معروف مورگارتن رخ داد که در آن سوئیسی‌ها بر ارتش‌های اتریشی پیروزی به دست آوردند. این پیروزی موقعیت کنفدراسیون را تقویت کرده و متحدان جدیدی را به صفوف آن جذب کرد. در سال 1386 در حین نبرد نوال، سوئیسی‌ها دوباره پیروزی قاطعانه‌ای بر هابسبورگ‌ها کسب کردند که استقلال و قدرت نظامی آن‌ها را در منطقه به طور کامل تثبیت کرد.
تعارضات و جنگ‌ها هرچند دشواری‌های موقتی به وجود می‌آورد، به تقویت هویت ملی و وحدت در میان کنتون‌های سوئیسی کمک کرد. جمعیت محلی، با دورهم جمع شدن در اطراف یک دشمن مشترک، شروع به درک منافع و نیازهای مشترک خود کردند که در نهایت به شکل‌گیری کنفدراسیونی قوی‌تر منجر شد.
اقتصاد سوئیس در قرون وسطی بر پایه کشاورزی، صنایع دستی و تجارت بود. کشاورزی همچنان منبع اصلی تأمین معاش برای بیشتر جمعیت باقی ماند، با این حال، توسعه تجارت و شهرها به عاملی مهم برای رشد تبدیل شد. شهرهای سوئیس مانند زوریخ و ژنو به دلیل موقعیت استراتژیک خود در تقاطع مسیرهای تجاری بین اروپا شمالی و جنوبی، به مراکز تجارت تبدیل شدند.
تاجران سوئیسی به طور فعال با کشورهای همسایه وارد تجارت شدند که به شکوفایی اقتصادی کمک کرد. توسعه تجارت منجر به ظهور انواع هلدینگ‌ها و انجمن‌های صنایع دستی شد که کیفیت کالاها و حفاظت از منافع اعضای خود را تنظیم می‌کردند. این سازمان‌ها به توسعه اقتصادی و بهبود شرایط اجتماعی زندگی کمک کردند.
فرهنگ سوئیس در قرون وسطی تحت تأثیر مسیحیت و سنت‌های محلی توسعه یافت. کلیساها و صومعه‌ها نقش مهمی در گسترش教育 ایفا کردند و مدارس و کتابخانه‌هایی تأسیس کردند. زبان لاتین به زبان اصلی علم و آموزش تبدیل شد، اما با گذشت زمان، زبان‌های محلی در ادبیات و زندگی روزمره مورد استفاده قرار گرفتند.
هنر و معماری نیز در این دوره شکوفا شدند. ساخت کلیساها و کلیساهای جامع بخشی مهم از میراث فرهنگی شد و بسیاری از این بناها تا به امروز حفظ شده‌اند. معماری گوتیک که ویژگی آن زمان بود، در ساختمان‌هایی مانند کلیسای سنت پیتر در زوریخ خود را نشان داد.
سوئیس در قرون وسطی زمان تغییرات و دگرگونی‌های بزرگ بود. دوره‌ای از قرن پنجم تا پانزدهم، پایه‌گذار شکل‌گیری هویت و استقلال سوئیس شد. توسعه اقتصادی، دستاوردهای فرهنگی و اتحادیه‌های سیاسی شرایطی را برای شکل‌گیری سوئیس به عنوان یک کشور مستقل فراهم کرد. در نتیجه، امروز سوئیس به دلیل ثبات، چندزبانگی و تنوع فرهنگی خود شناخته شده است که ریشه در تاریخ قرون وسطی آن دارد.