پادشاهی انگلستان، یکی از مهمترین دولتها در تاریخ اروپا، دارای تاریخی غنی و پیچیده است که بیش از هزار سال را در بر میگیرد. تاریخ آن از پادشاهیهای آنگلوساکسون آغاز شده و تا زمان مدرن ادامه دارد.
پس از سقوط امپراتوری روم در قرن پنجم، چندین پادشاهی مستقل در سرزمین انگلستان امروزی شکل گرفتند که به عنوان آنگلوساکسون شناخته میشوند. از جمله آنها وسکس، مرسیا، نورثامبریا و شرق انگلستان بودند. این پادشاهیها برای قدرت و سرزمین با یکدیگر به رقابت پرداختند که منجر به جنگهای مداوم شد.
در قرن هشتم، انگلستان با تهدیدی از جانب وایکینگها مواجه شد. فاتحین نروژی و دانمارکی به غارت میپرداختند، که موجب شد پادشاهیهای آنگلوساکسون متحد شوند. در سال 878، پادشاه آلfred بزرگ از وسکس بر وایکینگها در نبرد ادینگتن پیروز شد و معاهدهای صلحآمیز امضا کرد که انگلستان را به دو ناحیه ساکسون و دانمارکی تقسیم کرد.
در قرن یازده، بیشتر پادشاهیهای آنگلوساکسون تحت فرمان یک پادشاه متحد شدند. در سال 1066، پس از مرگ پادشاه ادوارد متعبد، نبردی بر سر تاج و تخت آغاز شد که به فتح نرماندی ختم شد. ویلیام فاتح، دوک نرماندی، در نبرد هیستینگها پیروز شد و پادشاه انگلستان شد.
فتح نرماندی منجر به تغییرات قابل توجهی در مدیریت و فرهنگ انگلستان شد. ویلیام سیستم فئودالی را معرفی کرد که ساختار اجتماعی کشور را تغییر داد. او همچنین دستور داد "کتاب حسابرسی ترسناک" تهیه شود که اطلاعاتی درباره مالکیت زمین و جمعیت را ثبت کرد.
در قرون وسطی، انگلستان شاهد بسیاری از درگیریهای سیاسی بود، از جمله جنگ گلهای سرخ و سفید در قرن پانزدهم. این جنگهای دودمانی بین خاندانهای لنکستر و یورک منجر به تغییرات قابل توجهی در قدرت و تأسیس دودمان تودور شد.
با آمدن دودمان تودور، عصر جدیدی در تاریخ انگلستان آغاز شد. هنری هفتم پس از پیروزی در نبرد بوزورث در سال 1485، دودمان تودور را تأسیس کرد. نوهاش، هنری هشتم، به خاطر اصلاحاتش در کلیسا و ازدواجهای متعددش معروف است. او اصلاحات پروتستانتی را آغاز کرد که به تأسیس کلیسای انگلکان منجر شد.
پس از تودورها، دودمان استوارتها به قدرت رسیدند و درگیریهایی بین سلطنت و پارلمان آغاز شد. این تضادها به جنگ داخلی (1642–1651) خاتمه یافت که در نتیجه آن پادشاه چارلز اول اعدام شد. در کشور، شکل حکومت جمهوری تحت رهبری الیور کرامول برقرار شد.
در سال 1660، سلطنت دوباره برقرار شد و چارلز دوم به تخت نشست. با این حال، درگیریها بین سلطنت و پارلمان ادامه یافت که به "انقلاب بزرگ" در سال 1688 انجامید، زمانی که پادشاه جیمز دوم سرنگون شد و ویلیام و ماری اورانی به تخت نشستند.
در قرن هجدهم و نوزدهم، انگلستان از انقلاب صنعتی عبور کرد که به طور قابل توجهی اقتصاد و جامعه را تغییر داد. گسترش امپراتوری بریتانیا، انگلستان را به یکی از قدرتهای جهانی پیشرو تبدیل کرد. در قرن بیستم، کشور با دو جنگ جهانی مواجه شد که به تغییراتی در وضعیت جهانیاش منجر شد.
امروز، پادشاهی متحده یک سلطنت مشروطه است، جایی که پادشاه یا ملکه عمدتاً نقش تشریفاتی ایفا میکند و قدرت واقعی به پارلمان تعلق دارد. تاریخ انگلستان به تأثیرگذاری بر دنیای مدرن ادامه میدهد و میراث آن در فرهنگ، حقوق و سیستمهای سیاسی بسیاری از کشورها زنده است.
تاریخ پادشاهی انگلستان پر از رویدادهای دراماتیک و تغییرات قابل توجه است. از زمانهای قدیم تا به امروز، این کشور نقش کلیدی در توسعه اروپا و جهان ایفا کرده و میراث غنی از خود به جا گذاشته است.