دانشنامه تاریخی
مُروِیای بزرگ یک واحد دولتی بود که در قرن‌های نهم و دهم در قلمرو اروپا مرکزی وجود داشت و بخش‌هایی از جمهوری چک، اسلواکی، مجارستان و لهستان امروزی را در بر می‌گرفت. این دوره نقش مهمی در تاریخ ملت‌های اسلاوی ایفا می‌کند و به عنوان نقطه عطفی در مسیر توسعه فرهنگی و سیاسی آن‌ها شناخته می‌شود.
مُروِیای بزرگ در پس‌زمینه مهاجرت‌های متعدد قبایل اسلاوی و فروپاشی خان‌نشینی آوارها به وجود آمد. اسلاوها شروع به اتحاد در اتحادیه‌های قبیله‌ای بزرگ‌تر کردند و یکی از این اتحادیه‌ها مُروِیای بزرگ بود، که در حدود سال ۸۳۳ تحت رهبری شاهزاده رُستیسلاو شکل گرفت.
رُستیسلاو، با هدف تقویت قدرت و استقلال خود از پادشاهی فرانک شرقی، با بیزانسی‌ها پیمان اتحاد بست. این امر به دعوت از مقدسین کلیمنت و متدیوس منجر شد که نقش کلیدی در گسترش مسیحیت و ایجاد نویسه‌خوانی اسلاوی ایفا کردند.
مقدسین کلیمنت و متدیوس که در سال ۸۶۳ به مُروِیا آمدند، با خود سنت‌های فرهنگی یونانی را به همراه آوردند و گویش‌خوانی را توسعه دادند - اولین خط اسلاوی. این امر گام مهمی در توسعه نویسه‌خوانی به زبان‌های اسلاوی و تقویت ایمان مسیحی در میان اسلاوها تلقی می‌شود.
با وجود موفقیت‌ها، مُروِیای بزرگ با مشکلاتی مواجه شد. کشورهای همسایه دشمن مانند لهستان و مجارستان فشار زیادی به مرزهای آن وارد کردند. درگیری‌های داخلی و نبرد برای قدرت نیز ثبات این شاهنشاهی را تضعیف کرد.
مُروِیای بزرگ به مرکز فرهنگ اسلاوی تبدیل شد. در این زمان، اولین مدارس پایه‌گذاری شد که در آنجا آموزش خواندن و آموزه‌های مسیحی ارائه می‌شد. ارزش‌های دینی و فرهنگی که کلیمنت و متدیوس به ارمغان آوردند، بر توسعه هنر، معماری و ادبیات تأثیر گذاشت.
در پایان قرن نهم، مُروِیای بزرگ به دلیل فشارهای خارجی و درگیری‌های داخلی تضعیف شد. در سال ۹۰۷، شکست significativa در برابر مجارها رخ داد که منجر به از دست دادن کنترل بر بخش‌های زیادی از قلمرو شد. تا قرن دهم، مُروِیای بزرگ به عنوان یک دولت مستقل دیگر وجود نداشت و سرزمین‌های آن بین قدرت‌های همسایه تقسیم شد.
با وجود سقوط، مُروِیای بزرگ ردپای عمیقی در تاریخ به جا گذاشت. این کشور پایه‌گذار شکل‌گیری دولت‌های مدرن اسلاوی شد و نقش مهمی در گسترش مسیحیت در میان ملت‌های اسلاوی ایفا کرد. فعالیت‌های کلیمنت و متدیوس آغازگر توسعه نویسه‌خوانی و فرهنگ اسلاوی بود که امروزه نیز حفظ شده است.
مُروِیای بزرگ مرحله‌ای مهم در تاریخ ملت‌های اسلاوی بود که پایه‌گذار توسعه فرهنگی و روحانی آن‌ها شد. اگرچه دوران حکمرانی آن کوتاه بود، تأثیر این دوره هنوز در دوران معاصر احساس می‌شود و هویت و فرهنگ کشورهای اسلاوی را شکل می‌دهد.