1960-ஆம் ஆண்டுகளில் துவங்கிய சந்திரன் ஆராய்ச்சி திட்டம், மக்கள் விண்வெளியில் பயணித்து சந்திரன் மேற்பரப்பில் ஒரு மனிதனை இறக்குவதற்கான நோக்கத்தில் உருவாகிய ஒரு கனவுத் திட்டமாகும். அந்த சமயத்தில், உலகெங்கும் இருந்த நாடுகள் விண்வெளியை கையாண்டதில் கடுமையாக போட்டியிட்டு இருந்தன, ஆனால் அமெரிக்க மாநிலங்கள் NASA-வின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் இந்தத் துறையில் முன்னணியில் இருந்தன, 'அபொல்லோ' திட்டத்தின் மூலம். 1969-ஆம் ஆண்டில், 'அபொல்லோ-11' சந்திரனின் மேற்பரப்பில் மனிதனை முதலில் இறக்கியது, இது மனித குலத்திற்கும் விண்வெளி ஆராய்ச்சிக்கும் முக்கியமான நிகழ்வாக மாறியது.
1957-ஆம் ஆண்டில், சோவியத் தேசம் உலகில் முதலில் 'ஸ்புட்னிக்-1' எனும் செயற்கைக்கோளை உங்களது விண்வெளியில் வெளியிட்டது, இது விண்வெளி யுகத்தின் துவக்கமாகவும், சோவியத் யூனியன் மற்றும் அமெரிக்க மாநிலங்களுக்கிடையிலான விண்வெளி போட்டியின் ஆரம்பமாகவும் இருந்தது. இந்த சவாலுக்குப் பதிலாக, ஜனாதிபதி ஜான் எப். கேன்னடி 1961-ஆம் ஆண்டு கிறிஸ்துமஸ் காலத்தில் ஒரு மனிதனை சந்திரனுக்குச் சென்று, அதே சமயத்தில் பூமிக்கு திருப்பி கொண்டு வருவதாக அறிவித்தார்.
'அபொல்லோ' திட்டத்தின் முக்கிய நோக்கம், சந்திரனில் ஒரு மனிதனை இறக்குவதூடாக மட்டும் அல்ல, அதற்கான மேல்மட்டத்தை ஆராய்வதற்கும், சந்திர மாடலின் புவியியல் மற்றும் அறிவியல் அம்சங்களை ஆராய்வதற்கும் இருந்தது. திட்டம் இதற்கான பின்வரும் செயல்பாடுகளை நோக்கமாகக் கொண்டது:
'அபொல்லோ-11' விமானத்திற்கு 1967-ஆம் ஆண்டில் தயாரிப்புகள் தொடங்கிது, சில சோதனை போலீசுகளை அதற்குள் மேற்கொண்டனர். குழுவின் மாடல் 'கொலம்பியா' மற்றும் சந்திர மாடல் 'எக்ஸ்பிடிஷன்' உருவாக்கப்பட்டு, ஏராளமான சோதனைகள் நிறைவேற்றப்பட்டன. குழுவின் முக்கிய பணியகம், சந்திரன் மேற்பரப்பில் மன்னிக்கையாகவும், மூடிய சோதிக்கவும் ஆஸ்ட்ரொனாட்களுக்கு பாதுகாப்பை உறுதி செய்தது.
'அபொல்லோ-11' கும்பல் மூறு ஆஸ்ட்ரொனாட்களால் நடந்தது: நில் ஆம்ஸ்ட்ராங், பாஸ் அல்ட்ரின் மற்றும் மைக்கல் கல்லின்ஸ். நில் ஆம்ஸ்ட்ராங், இம்சாவின் தலைவர், சந்திரனில் முதலாவது மனிதனாக மாறினார். பாஸ் அல்ட்ரின், அதன் மேற்பரப்பில் இழையெடுத்த இரண்டாவது மனிதன் ஆக மாறினார். மைக்கல் கல்லின்ஸ், குழு மாடலில் சந்திரனின் வாயிலில் இருந்தார்.
1969-ஆம் ஆண்டு ஜூலை 16-ஆம் தேதி 'அபொல்லோ-11', கனடா மாவட்டம் கெனிடி விண்வெளி மையத்தில் வெற்றிகரமாக விலகியது. சந்திரனுக்கு செல்லும் சில நாட்களுக்குப் பிறகு, 1969-ஆம் ஆண்டு ஜூலை 20-ஆம் தேதி, சந்திர மாடல் 'எக்ஸ்பிடிஷன்' கம்ஜூலை உறுத்தி/internal/கவிக்கப்படிக் கொண்டது, சந்திரன் மேற்பரப்பிற்கு இறங்கியதில் துவங்கியது. உலகளாவிய நேரத்தில் 02:56 மணிக்கு, நில் ஆம்ஸ்ட்ராங் வரலாற்றில் உள்ள சொற்களை கூறினார்: "இது ஒரு மனிதனுக்கான சிறிய அடி, ஆனால் மனிதனுக்கு மிகவும் விசித்திரம்", என்று சந்திரனில் நின்றார்.
சந்திரனில் தற்காலிகமாக இருந்தபோது, ஆம்ஸ்ட்ராங்கும் அல்ட்ரினும் பல அறிவியல் சோதனைகளை நடத்தினார்கள். அவர்கள் சந்திரக் கரையின் மாதிரிகளை திரட்டினர், சைச்மோமன்டர்கள் மற்றும் வருத்துமிச்சைகள் போன்ற அறிவியல் கருவிகளை நிறுவினர், இதன் மூலம் சந்திரன் மேற்பரப்பை ஆய்வு செய்து, சந்திரன் மற்றும் பூமியின் இடையே உடன்படிக்கையைப் புரிந்து கொள்ள பயன்படுத்தப்பட்டது.
ஆராய்ச்சிகள் மற்றும் சந்திரனில் இறங்கிய பிறகு, குழு சந்திர மாடலுக்குக் கொண்டுதான் சென்றனர் மற்றும் கம்ஜூலை இணைக்கும் வெற்றிகரமான அரசியலில் செயற்பட்டனர், மைக்கல் கல்லின்ஸ் இருந்த சமயம். 1969-ஆம் ஆண்டு ஜூலை 24-ஆம் தேதி 'அபொல்லோ-11' முற்றிலும் பூமிக்கு வந்து, ஒசோபானில் இறங்கிய போது, கும்பலுக்கு வரவேற்கப்பட்டது. இது மனித குலத்தின் வரலாற்றில் நிச்சயமாக ஒரு வெற்றியுடன் நிறைவான பொறியியல் திட்டமாக செய்யப்பட்டது.
'அபொல்லோ' திட்டம் மனிதனை மற்றும் எங்களில் உலக படுக்கையோடு பெரும் தாக்கம் விட்டது. இது புதிய தலைமுறையின் அறிவியலாளர்களுக்கும் பொறியாளர்களுக்கும் தூண்டுதலாக இருந்தது, தொழில்நுட்பங்களை அளவிடும் மற்றும் விண்வெளி ஆராய்ச்சியின் மேம்பாட்டை உருவாக்கியது. மேலும், வெற்றிகரமாக சந்திரனில் இறங்குவது, சோவியத் யூனியன் மற்றும் அமெரிக்க மாநிலங்களுக்கு இடையே ஏற்பட்ட விண்வெளி போட்டியிலும் முக்கிய வெற்றியாகக் கருதப்பட்டது.
சந்திரன் ஆராய்ச்சி திட்டம் மற்றும் 'அபொல்லோ-11' மிசன், மனித குலத்திற்கான மிகவும் மகிழ்ச்சியான சாதனைகளில் ஒன்று ஆகும். அவைகள் மனிதப் தயாரிப்பு மற்றும் உள்ளத்தின் திறன்களை வெளிப்படுத்தின, அறிவுக்கும் ஆராய்ச்சிக்கும் விண்ணைப்பற்றி கடுமையாக முயற்சி செய்வதற்கு நாம் ஆளுமை செயல்வਧிப்பு கண்டோம். சந்திரனில் இறக்கம், nant முயற்சிகள் மற்றும் புதிய ஆய்வுகளுக்கு நோக்குவதில் எங்கள் முயற்சியின் அடிப்படையாகவே தொடரும்.