ఓస్మాన్ ప్రభావం మరియు మోరాకోను మొప్పడం 16–20 శతాబ్దాలను కవర్ చేస్తుంది, ఈ సమయంలో దేశం ఓస్మాన్ విస్తరణ మరియు తర్వాత యూరోపియన్ సామ్రాజ్యాల జోక్యం ఎదుర్కొంటోంది. ఈ కాలం చరిత్రలో బహుముఖమైనది, ఇది మోరాకో యొక్క రాజకీయ, ఆర్థిక మరియు సాంస్కృతిక జీవితాన్ని ప significativo ప్రభావం చూపించింది.
16 శతాబ్దం ప్రారంభంలో, ఓస్మాన్ సామ్రాజ్యం ఉత్తర ఆఫ్రికా, ప్రత్యేకించి మోరాకోపై తన ప్రభావాన్ని విస్తరించటం ప్రారంభించింది. ఓస్మాన్ సుల్తాన్లు ప్రాంతం యొక్క వాణిజ్య మార్గములు మరియు వనరులపై నియంత్రణను స్థాపించాలనే ప్రయత్నంలో ఉన్నారు. ఓస్మాన్ యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం స్పానియards మరియు పోర్చుగీసులతో సహా ఉన్న వారి ప్రభావాన్ని అడ్డుకొనటానికి ఉంది, వారు కూడా ఉత్తర ఆఫ్రికా తీరంలో స్థిరపడ్డారు.
1536లో, ఓస్మాన్ సుల్తాన్ సులేయ్మాన్ I మోరాకోకు వ్యతిరేకంగా సైనిక కాంపెయిన్ల యొక్క శ్రేణిని ప్రారంభించాడు. సుల్తానిక్ సైన్యం కీలక తటాకాలు తీసుకోగలిగే లక్ష్యంతో దేశంలో తన ప్రభావాన్ని పెంచటానికి ప్రయత్నించింది. అయితే, స్థానిక పాలకులు, ముఖ్యంగా సాదితుల రాజవంశం, ఓస్మాన్ స్పీకాలకి విజయవంతంగా ఎదురు కాలించారు.
16 శతాబ్దం ప్రారంభంలో అధికారంలోకి వచ్చిన సాదితుల వంశం ఓస్మాన్కు వ్యతిరేకంగా తిరస్కరించటంలో కీలక పాత్ర పోషించింది. వారు మోరాకో మరియు ఫెస్ వంటి ముఖ్య ప్రాంతాల్లో అధికారాన్ని శక్తివంతం చేయడములో మరియు పునఃస్థాపించడంలో విజయవంతంగా నిలిచారు. ఓస్మాన్ జోక్యం యొక్క ప్రయత్నాలకోసం సాదితులు తమ ప్రభావాన్ని పెంచ continuar వచ్చారు మరియు దేశం యొక్క అంతర్గత వ్యవహారాలను అభివృద్ధి చేయడం కొనసాగించారు.
19 శతాబ్దం చివర మరియు 20 శతాబ్దం ప్రారంభంలో మోరాకోలో పరిస్థితి సంక్లిష్టమైంది. యూరోప్ దేశాలు, ముఖ్యంగా ఫ్రాన్స్ మరియు స్పెయిన్, ఉత్తర ఆఫ్రికా మొప్పడంపై దృష్టిని మరల్చ開始ించారు. 1912లో, ఫ్రాన్స్ మోరాకోకు వ్యతిరేకంగా ఒక ఒప్పందం చేసుకుంది, ఇది దేశాన్ని అధికారిక ప్రొటెక్టరేట్గా మార్చింది.
1912లో ఫ్రెంచ్ ప్రొటెక్టరేట్ ఏర్పాటు మోరాకో యొక్క చరిత్రలో ఒక ప్రాధమిక మలుపు అనబడింది. ఫ్రాన్స్ దేశం యొక్క బాహ్య విధానాన్ని మరియు ఆర్థిక వ్యవహారాలను పూర్తిగా నియంత్రించటానికి బాధ్యత వహించింది, ఇది స్థానిక ప్రజల అసంతృప్తిని పుట్టించింది.
ఫ్రెంచ్ పరిపాలన కొన్ని రిఫార్మ్లను నిర్వహించటం ప్రారంభించింది, ఇది మౌలిక సదుపాయాలు మరియు ఆర్థిక వ్యవస్థను ఆధునీకరించటానికి దిశగా ఉందని లేదు. కొత్త రహదారులు, ఇనుపదారులు మరియు సాగునీటి వ్యవస్థలు నిర్మించబడ్డాయి. అయితే, ఈ చర్యలు తరచుగా స్థానిక ప్రజల ఆసక్తులను పరిగణించలేదు, ఇది అసంతృప్తిని పెంచింది.
అదే సమయంలో, స్పెయిన్ దేశంలోని ఉత్తర మరియు দক্ষిన ప్రాంతాలను అదనంగా తీసుకుని, టెటౌన్ మరియు కాసాబ్లాంకా నగరాలను కూడా నియంత్రించింది. స్పానిష్ పరిపాలన, ఫ్రెంచ్కి సమానంగా, కూడా తమ పరిపాలనా పద్ధతులను ప్రవేశపెట్టటానికి ప్రయత్నించినప్పటికీ, మోరాకో ప్రజల నుండి ఎదురు ఎదురైంది.
యూక్ గుణవంతమైన వ్యక్తుల అయినప్పటికీ, మోరాకోలో తిరస్కార దృక్పథం అభివృద్ధి చెందింది. 20 శతాబ్దం ప్రారంభంలో, స్వాతంత్య్రం మరియు జాతి ఆత్మస్పూర్తిని పునరుద్ధరించటానికి ప్రయత్నించిన రాజకీయ పార్టీల మరియు ఉద్యమాల రూపంలో రూపొందించబడింది.
మరొక్కో యొక్క స్వాతంత్య్రం కోసం కీలకమైన ఒక ఉద్యమం మోరాకో యొక్క స్వాతంత్య్రోద్యమం 1930లలో ప్రారంభించారు. ఈ ఉద్యమం నాయకులు, అమిన్ ఆల్హొసెయినీ వంటి వారు, మోరాకో యొక్క స్వతంత్రత పునరుద్ధరించటానికి మరియు మొప్పడం ముగించటానికి కోరారు.
సముద్ర యుద్ధం తరువాత, అంతర్జాతీయ రాజకీయ స్థితి మారుతున్నప్పుడు, తిరస్కరణ తన ఉధృతికి చేరుకుంది. ప్రపంచవ్యాప్తంగా అనేక డాలపై స్వాతంత్య్రానికి ప్రయత్నం జరుగుతున్నాయి, మరియు మోరాకో కూడా మినహాయింపు కాదు.
1956లో మోరాకో ఫ్రాన్స్ మరియు స్పెయిన్ నుండి స్వాతంత్య్రం సాధించింది. ఈ సంఘటన మోరాకో ప్రజలు తమ హక్కులు మరియు స్వేచ్చలకు సంబంధించిన సంవత్సరాల యుద్ధానికి శిఖరంగా ఉండేది. స్వాతంత్య్రం పొందిన తరువాత, దేశం కొత్త రాజకీయ వ్యవస్థను స్థాపించడంలో మరియు ఆర్థిక వ్యవస్థను అభివృద్ధి చేసేందుకు సవాళ్లను ఎదుర్కొంది.
ఓస్మాన్ ప్రభావం మరియు మోరాకోను మొప్పించడం దేశ చరిత్రలో ముద్ర వేసింది. ఓస్మాన్ జోక్యం మరియు యూరోపియన్ మొప్పడం జాతి ఆత్మస్పూర్తిని మరియు స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాటానికి ప్రేరణ ఇచ్చింది. ఈ సంఘటనలు మోరాకో యొక్క చరిత్రాత్మక స్వాధీనత యొక్క ప్రాముఖ్యమైన భాగంగా మారాయి, ఇవి వారి ఆధునిక అభివృద్ధిని నిర్ణయించాయి.