చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
దక్షిణ కొరియా ప్రభుత్వ వ్యవస్థ యొక్క చరిత్ర అనేది సంప్రదాయరహిత రాజ్యంశాల నుండి ఆధునిక ప్రజాస్వామ్య రాష్ట్రానికి మార్చబడే శక్తివంతమైన ప్రక్రియ. దక్షిణ కొరియా ప్రభుత్వ వ్యవస్థ యొక్క అభివృద్ధి దశలు వివిధ చారిత్రక సంఘటనల ప్రభావాన్ని ప్రతిబింబిస్తాయి, వారి ద్వారా జపనీస్ ఆక్రమణ, కొరియన్ యుద్ధం, ప్రజాస్వామ్యానికి కోసం పోరాటం మరియు ఆధునిక ఆర్థిక మార్పు వంటి విషయాలు ఉన్నాయి.
19వ శతాబ్దం చివరికి కొరియా ద్వీపం చోసన్ వంశ అధికారంలో birleşti, ఇది 1392 నుండి పాలించింది. చోసన్ వంశం సమయంలో కొరియా ఒక దైవికమైన ప్రభుత్వంగా ఉండి, రాష్ర్టాధిపతి శక్తి పట్ల ఉపాధి శక్తిని కలిగి ఉండేది. ఈనాడు సమాజం కఠినమైన హైరార్చికల్ దృక్పథంలో ఉంది మరియు ప్రభుత్వ నిర్మాణం కన్ఫ్యూసియన్ సూత్రాల ఆధారంగా ఉంది, ఇది పాలన మరియు సమాజంలో సంబంధాలను నిర్దేశిస్తుంది.
ఈ కాలంలో ప్రభుత్వ వ్యవస్థ శక్తివంతమైన రాజ్యంశ శక్తి ఉండటానికి ఆకాంక్షించింది, ఇది భూమి వనితలను నియంత్రించగా మరియు యుద్ధాన్ని సారిస్తాయి. చోసన్ వంశం సంస్కృతీ మరియు శాస్త్రాన్ని అభివృద్ధి చేయటానికి ప్రయత్నించింది, ఇది పంక్తిచేప్పు వ్రాతకాలలో కొరియన్ నాగరికత యొక్క స్వర్ణయుగానికి దారితీసింది. అయితే, 18వ-19వ శతాబ్దాలలో కేంద్ర ప్రభుత్వ శక్తి వెల్లుల్లీకరణ మరియు విస్తరించే బాహ్య యుద్ధానికి కుదుపుగా కొరియన్ రాజ్యానికి అంతరాయాలను ఎదుర్కొంటుంది.
1910 లో కొరియా జపాన్ చేత ఆక్రమించబడింది, ఇది స్వతంత్ర కొరియన్ రాష్ట్రం యొక్క అంతిమం. 35 సంవత్సరాలకు కొరియన్లు క్రూరమైన జపనీస్ సామ్రాజ్య పాలన కింద ఉండిపోయారు. జపాన్ అత్యంత కఠినమైన ఒప్పందాలను, ఇంగ్లీష్ భాష, సంస్కృతి మరియు ప్రభుత్వాన్ని కష్టంగా అమలు చేసింది. కొరియాలోని ప్రభుత్వ వ్యవస్థను జపనీస్ పరిపాలనతో మార్చబడగా, అన్ని శక్తులు జపనీయుల అధికారికుల సొంతమైంది.
సామ్రాజ్య కాలం మాయం జాతీయ గుర్తింపు మరియు ప్రభుత్వ రాజకీయానికో సాధనం ఉండటానికి తీవ్ర ప్రభావం చూపించింది. దాని మీద, జపానీ అధికారంపై కొరియన్ల ప్రతిఘటనా బలం అమితంగా ఉంది, మరియు ప్రత్యేక స్వతంత్ర సమూహాలు, అందులో ప్రాచీన విముక్తి సైన్యం, కొరియా యొక్క సార్వభౌమాన్ని పున: స్థాపనలో ప్రభావంతో ఉన్నారు.
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం 1945లో ముగిసిన తర్వాత, కొరియా జపనీస్ ఆక్రమణ నుండి విముక్తి పొందింది, కానీ దేశం ఆక్రమణ ప్రాంతాల్లో విభజించబడింది. సోవియట్ యూనియన్ ఉత్తర భాగాన్ని మరియు యునైటెడ్ స్టేట్స్ దక్షిణాన్ని నియంత్రించారు. ఈ విభజన రెండు వేర్వేరు కొరియన్ రాష్ట్రాల నిర్మాణానికి దారితీసింది. 1948లో దక్షిణ కొరియన్ గణరాజ్యం (దక్షిణ కొరియా) ప్రకటించబడింది, మరియు ఉత్తరంలో కొరియన్ పీపుల్స్ రాష్ట్రం (ఉత్తర కొరియా) స్థాపించబడింది.
దక్షిణ కెరాసెన్ గణరాజ్యం ప్రారంభం నుండీ కొత్త ప్రభుత్వ వ్యవస్థా నిర్మాణంలో సవాళ్లను ఎదుర్కొంది. దక్షిణ కొరియాలో 1948లో రాజ్యాంగాన్ని ఆమోదిస్తారు, మరియు ఒక ఏకైక పార్లమెంట్‌తో అధ్యక్ష రిపబ్లిక్‌ను స్థAPించగా. అధ్యక్షుడు ప్రత్యక్ష ఓటింగ్ ఆధారంగా ఎంపిక అవుతాడు, కానీ ప్రభుత్వం రాజకీయ అస్థిరతతో పోరాడుతుంది, ఇది ఆంతర్య ప్రతిఘటన మరియు కమ్యూనిస్ట్ ఉత్తర సమీప నుండి వచ్చే బాహ్య ప్రమాదాల ఫలితం ఉంది.
కొరియన్ యుద్ధం (1950-1953) దక్షిణ కొరియాకు చరిత్రలో మలుపు సృష్టించింది. యుద్ధం లక్షల మంది మరణాలు మరియు నాశనాలకు నిడువచింది, కానీ ఇది దక్షిణ కొరియా ప్రభుత్వాన్ని బలోపేతం చేసే కఠినమైన అంశం అయ్యింది. 1953 లో యుద్ధం ముగిసిన తర్వాత, ద్వీపాన్ని రెండు రాష్ట్రాలుగా విడగొట్టే సాయంత్రం ఒప్పందం కుదిరింది. దక్షిణ కొరియా ఆర్థిక మరియు సామాజిక కష్టాలు ఉన్నప్పటికీ కొత్త రాజకీయ సంస్థలను మనుగడ చేసుకున్నారు.
యుద్ధం తర్వాత దక్షిణ కొరియా సైనిక రాజ్యాధీన కింద ఉంది. 1961 లో, జనరల్ పాక్ చోన్ హి సైనిక విప్లవం ద్వారా అధికారంలోకి వచ్చారు, తర్వాత ఆధ్యంతిక పాలనా యుగం ప్రారంభమైంది. ఆయన రాజకీయ జీవితంపై కఠిన నియంత్రణను ఏర్పాటు చేసి, విపక్షాలను అణిచివేశాడు, కాని samtidigt దేశం యొక్క పరిశ్రమను మరియు ఆర్థిక మోడర్ని అంశాలను ప్రోత్సహిస్తున్నాడు.
పాక్ చోన్ హి పాలన 1979లో ఆయన హత్య వరకు కొనసాగింది. ఆ సమయంలో దక్షిణ కొరియా గణనీయమైన ఆర్థిక విజయాలను అనుభవించింది, అయితే రాజకీయ వ్యవస్థ శక్తివంతమైనదే. ఆయన మరణం తరువాత దేశంలో ప్రజాస్వామ్యంపై పోరాటం ప్రారంభమైంది. 1980లో దక్షిణ కొరియాలో గ్వాంచ్జు తిరుగుబాటుగా ప్రసిద్ధమైన మసివ్ నిరసనలు కావడంతో అధికార మార్పిడి మరియు రాజకీయ పరిశోధనలు ప్రారంభమయ్యాయి.
1987లో దక్షిణ కొరియా కొత్త రాజ్యాంగాన్ని ఆమోదించింది, ఇందులో ప్రత్యక్ష ప్రజాస్వామ్యాన్ని స్థాపించబడింది మరియు అధ్యక్షుడు ప్రజల ఓటింగ్ ద్వారా ఎన్నిక చేయబడుతుంది. ఈ మార్పులు ప్రతినిరసన తీరుముఖాలలో స్థాపన ప్రమణంలో ప్రతిపత్తి తిరుగబడ్డాయి. ఈ పరివర్తనం దక్షిణ కొరియా ప్రభుత్వ వ్యవస్థ యొక్క అభివృద్ధిలో ముఖ్యమైన దశను ఏర్పాటు చేసింది మరియు ఒక ప్రజాస్వామ్య సమాజం యొక్క అభివృద్ధిని ప్రారంభించింది.
ఈ రోజు దక్షిణ కొరియా అభివృద్ధి చెందిన ఆర్థిక వ్యవస్థ మరియు దిగువ జీవన ప్రమాణాలవంటి ప్రజాస్వామ్య గణరాజ్యంగా ఉంది. 1987లో ఆమోదించిన దక్షిణ కొరియా రాజ్యాంగం శక్తుల విభజన, పౌరుల స్వేచ్ఛలను మరియు మానవ హక్కుల భరోసా అందించినాలను నిర్వహిస్తుంది. దేశ అధ్యక్షుడు 5 సంవత్సరాల వ్యవధికి ఎన్నిక అవుతాడు మరియు దేశాంతర మరియు అంతర్ రాజకీయాలకు అనుకూల శక్తులు భ్రమించింది. దక్షిణ కొరియా కూడా ఎన్నో మల్టీ లేయర్ ఎన్నికల వ్యవస్థ, స్వతంత్రమైన న్యాయ సంస్థ మరియు రాజకీయ పార్టీల వైవిధ్యాలువంటి అత్యంత అభివృద్ధి చెందిన ప్రజాస్వామ్య సంస్థల పరిమితము కలిగి ఉంటుంది.
గత దశాబ్దాలలో దక్షిణ కొరియా రాజకీయ స్థిరత్వాన్ని అనుభవిస్తోంది మరియు దాని ప్రభుత్వ వ్యవస్థను నిర్వర్తించడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. ఆర్థిక విజయం మరియు రాజకీయ సాధనాల ఉన్నప్పటికీ, దేశం కొరియాతో సంబంధాలు, భద్రత మరియు అంతర్గత సామాజిక సమస్యలతో సంబంధం కలిగి ఉంది.
దక్షిణ కొరియా ప్రభుత్వ వ్యవస్థ యొక్క అభివృద్ధి సంప్రదాయ రాజ్యంశం నుండి ఆధునిక ప్రజాస్వామ్య రాష్ట్రం వరకు కెదురుగా విస్తరించిన సందడి. బాహ్య మరియు అంతర్గత కారకాలతో వచ్చిన మార్పులు, జపానీస్ ఆక్రమణ, కొరియన్ యుద్ధం, సైనిక విప్లవాలు మరియు ప్రజాస్వామ్య పునఃసిద్ధోపకారాలు దక్షిణ కొరియా రాష్ట్రాన్ని ఏర్పాటు చేయడంలో కీలక పాత్ర పోషాయి. ఈ రోజు దక్షిణ కొరియా విజయవంతమైన ప్రజాస్వామ్యంగా ఉంది, అభివృద్ధి చెందిన సంస్థలు మరియు అత్యంత సామర్థ్యం ఉన్న ఆర్థిక వ్యవస్థతో, కానీ ఇందుకు సంబంధించి జాతీయ స్వాతంత్ర్యానికి పోరాటానికి మరియు ప్రజాస్వామ్యానికి సంబంధించి దీని చరిత్ర స్పష్టమైన ఉదాహరణగా నిలుస్తోంది.