Hollanda Genel Statüleri, 16. ve 17. yüzyıllarda İspanyol egemenliğinden bağımsızlık mücadelesi sırasında ülkenin siyasi tarihinde kilit bir rol oynamıştır. Bu organ, halk birliğinin ve özgürlük arzusunun sembolü haline gelmiş ve nihayetinde bağımsız bir devlet olan Birleşik Eyaletler Cumhuriyeti'nin kurulmasına yol açmıştır.
15. yüzyılın sonlarına kadar Hollanda, Burgonya Dükalığı'nın egemenliği altındaydı ve 1506 yılında, Kral II. Felipe'nin yönetimindeki İspanyol imparatorluğunun bir parçası haline geldi. Bu durum, İspanyol otoritelerin kendi yasalarını, vergilerini ve dinlerini dayatmaya çalışması nedeniyle gerilimin artmasına neden oldu; bu da yerel halk arasında hoşnutsuzluğa yol açtı.
1560'lı yıllarda İspanya'nın artan kontrolüne yanıt olarak, Hollanda, baskıya karşı mücadele etmek için çabalarını birleştirmeye başladı. Genel Statüler, çeşitli eyaletlerden delegeler içeren temsili bir organ olarak oluşturuldu:
Genel Statüler, İspanyol egemenliğine karşı direnişi organize etmede önemli bir araç haline geldi:
Birçok zorluğa rağmen, Genel Statüler önemli başarılar elde etti:
Yine de, Genel Statüler içsel çatışmalarla da karşılaştı:
Hollanda Genel Statüleri, ulusal kimliğin oluşumunda ve bağımsızlık mücadelesinde önemli bir rol oynamıştır. Bu dönem, Hollanda'nın bağımsız bir devlet olarak gelişimi için temel bir süreç olmuştur. Onların faaliyetleri, ülkenin siyasi yapısını ve ekonomik refahını büyük ölçüde belirlemiş olup, Hollanda'yı 17. yüzyılda Avrupa'nın önde gelen güçlerinden biri haline getirmiştir.