دانشنامه تاریخی
استعمار بریتانیا در استرالیا صفحه‌ای مهم در تاریخ این کشور و امپراتوری بریتانیا است. این استعمار که در اواخر قرن 18 آغاز شد، به‌طور قابل توجهی چهره استرالیا و جمعیت آن را تغییر داد و بر توسعه این منطقه در دهه‌های آینده تأثیر گذاشت.
قبل از رسیدن اروپایی‌ها، استرالیا میزبان مردم بومی بود که فرهنگی غنی و تاریخ طولانی داشتند. در سال 1770، کاپیتان جیمز کک در حین گشت‌وگذار در سواحل استرالیا، آن را به‌عنوان سرزمین بریتانیا اعلام کرد که پیش‌درآمدی برای استعمار آینده بود.
نخستین مستعمره بریتانیایی در سال 1788 در خلیج بوتانی، که اکنون به‌عنوان سیدنی شناخته می‌شود، تأسیس شد. تحت فرماندهی آرتور فیلیپ، نخستین فرماندار نیو ساوت ولز، گروهی از حدود 700 زندانی و نگهبانان آنها به سواحل استرالیا پیاده شدند. هدف اصلی این مستعمره فراهم کردن یک مکان جدید برای نگهداری زندانیان بود، زیرا زندان‌ها در بریتانیا پر شده بودند.
شرایط زندگی برای نخستین مستعمره‌نشینان بسیار سخت بود. غذاهای کم‌کیفیت، بیماری‌ها و کمبود منابع مشکلات زیادی ایجاد می‌کرد. با این حال، مستعمره‌نشینان شروع به کشاورزی و ساختن مستعمرات جدید کردند.
با گذشت زمان، امپراتوری بریتانیا شروع به گسترش مستعمرات خود در استرالیا کرد. در سال 1803، تاسمانیا تأسیس شد و در سال 1825، وان-دیمونز-لند تأسیس گردید. مستعمرات دیگر، مانند استرالیای جنوبی و استرالیای غربی، در دهه‌های بعدی تأسیس شدند.
استعمار به توسعه کشاورزی کمک کرد. مستعمره‌نشینان شروع به کشت گندم، گوسفند و دیگر محصولات کردند. پرورش گوسفند به منبع اصلی درآمد تبدیل شد و به‌زودی استرالیا به خاطر پشم و گوشت با کیفیت بالا شناخته شد.
با گسترش مستعمرات، درگیری‌هایی با مردم بومی محلی آغاز شد که از سرزمین‌های خود دفاع می‌کردند. بسیاری از بومیان مجبور به ترک سرزمین‌های سنتی خود شدند که منجر به خشونت و از دست دادن فرهنگ‌شان گردید.
در دهه 1850، تب طلا در استرالیا آغاز شد که باعث جذب تعداد زیادی از مهاجران از سراسر جهان گردید. معادن طلا تبدیل به موتور اصلی اقتصاد و به رشد سریع جمعیت کمک کرد.
تب طلا منجر به ورود انبوهی از مردم شد که به تشکیل جامعه‌ای چند ملیتی کمک کرد. با افزایش تعداد مهاجران، تنوع فرهنگی استرالیا شروع به افزایش کرد.
با گذشت زمان، مستعمرات به دنبال خودمختاری بیشتری بودند. در سال 1855، نیو ساوت ولز، ویکتوریا، استرالیای جنوبی و تاسمانیا حق خودمدیریتی دریافت کردند. در سال 1901، اتحادیه مستعمرات به وقوع پیوست که منجر به تأسیس اتحادیه استرالیا شد.
استعمار بریتانیا در استرالیا ردپای غیرقابل‌حذفی در تاریخ آن بر جا گذاشت. علی‌رغم تغییرات مثبت، مانند توسعه اقتصاد و زیرساخت‌ها، استعمار همچنین با خشونت و سرکوب مردم بومی همراه بود. درک این میراث پیچیده برای شکل‌گیری هویت مدرن استرالیا ضروری است.