دانشنامه تاریخی
استرالیا کشور چند ملیتی است با ویژگی‌های زبانی منحصربه‌فرد که تحت تأثیر فرهنگ‌های بومی و گذشتهٔ استعماری شکل گرفته است. اگرچه زبان انگلیسی زبان اصلی است، تنوع واژگان، لهجه‌ها و گویش‌ها، و همچنین وجود زبان‌های بومی و جوامع مهاجر جدید، به انگلیسی استرالیایی رنگ و بوی خاصی می‌بخشد. در این مقاله، ما تاریخچهٔ توسعهٔ زبانی استرالیا، ویژگی‌های انگلیسی استرالیایی، زبان‌های مردم بومی و تأثیر مهاجرت بر محیط زبانی کشور را بررسی خواهیم کرد.
قبل از ورود اروپایی‌ها به قاره، تعدادی از قبایل بومی وجود داشتند که به زبان‌های خود صحبت می‌کردند. در زمان استعمار، حدود ۲۵۰ زبان در استرالیا وجود داشت که هر یک به گویش‌های مختلفی تقسیم می‌شد. هر منطقه ویژگی‌های خاص خود را در گفتار داشت و تعامل میان قبایل مختلف اغلب نیاز به دانش چند زبان داشت.
با ورود امپراتوری بریتانیا در اواخر قرن هجدهم، زبان انگلیسی به تدریج گسترش یافت، زیرا مورد استفادهٔ استعمارگران، نهادهای دولتی و در آموزش قرار گرفت. این امر منجر به کاهش زبان‌های بومی و از دست رفتن بسیاری از آن‌ها شد. با وجود این، انگلیسی استرالیایی به تدریج به یک شکل منحصربه‌فرد از زبان تبدیل شد که از نسخه‌های بریتانیایی و آمریکایی متفاوت است.
لهجهٔ استرالیایی که غالباً به آن "تلفظ استرالیایی" گفته می‌شود، یکی از شناخته‌شده‌ترین ویژگی‌های زبان است. اگرچه این لهجه ویژگی‌های مشابهی با لهجهٔ بریتانیایی دارد، مانند عدم تلفظ حرف "r" در پایان کلمه (تلفظ غیر روتیک)، لهجهٔ استرالیایی ویژگی‌های خاص خود را دارد. تلفظ بسیاری از اصوات واکهی در انگلیسی استرالیایی با انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی متفاوت است و نرم‌تر و "سیال‌تر" به نظر می‌رسد.
به عنوان مثال، صدای "a" در کلمات "dance" و "chance" به عنوان صدای طولانی‌تر، بیشتر شبیه به صدای "ah" تلفظ می‌شود. علاوه بر این، صدای واکه‌ای در کلمات مانند "kite" کمی ملایم‌تر به نظر می‌رسد. انگلیسی استرالیایی را می‌توان به سه لهجهٔ اصلی تقسیم کرد: لهجهٔ متمدن، عمومی و گفتار استرالیایی گسترده. لهجهٔ متمدن شبیه به تلفظ بریتانیایی است و در سخنرانی‌های رسمی استفاده می‌شود. لهجهٔ عمومی استرالیایی رایج‌ترین است و لهجهٔ گسترده، که با تصویر "روستایی" رابطه دارد، غالباً در نمایش‌های کمدی و تلویزیون استفاده می‌شود.
یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های انگلیسی استرالیایی، فراوانی کلمات عامیانه و اختصارات است. استرالیایی‌ها اغلب کلمات را کوتاه کرده و به آن‌ها پسوندهای "o" یا "ie" اضافه می‌کنند. مثلاً "afternoon" به "arvo" کوتاه می‌شود، "barbecue" به "barbie"، و "Australian" به "Aussie". این نه تنها به زبان ویژگی خاصی می‌بخشد، بلکه موجب ارتباطی غیررسمی و دوستانه‌تر می‌شود.
واژه‌های عامیانهٔ منحصر به فرد استرالیایی زیادی وجود دارد. در اینجا برخی از آن‌ها آمده است:
زبان عامیانه به طور فعال در زندگی روزمره و حتی در رویدادهای رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کمک می‌کند تا فضایی راحت برای گفت‌وگو ایجاد شود و سبک گفتاری منحصر به فردی را به وجود آورد که استرالیایی‌ها را از سایر کشورهای انگلیسی‌زبان متمایز می‌کند.
اگرچه انگلیسی استرالیایی به طور کلی از قوانین گرامری انگلیسی بریتانیایی پیروی می‌کند، اما تفاوت‌هایی هم وجود دارد. استرالیایی‌ها اغلب از شکل‌های کاهشی و عبارات استفاده می‌کنند و انتخاب ساختارهای کوتاه‌تر و ساده‌تر را ترجیح می‌دهند. به عنوان مثال، به جای سؤال کامل "Would you like to come?" ممکن است بگویند "You wanna come?"
یکی دیگر از ویژگی‌های بارز استفاده از کلمه "as" در عبارات تقویتی است، مانند "cold as" (خیلی سرد) یا "hungry as" (خیلی گرسنه). چنین عبارات کاهشی زمانی را صرفه‌جویی کرده و صمیمی به نظر می‌رسند.
زبان‌های بومی بخش جدایی‌ناپذیر از میراث فرهنگی استرالیا هستند. قبل از استعمار، حدود ۲۵۰ زبان در قاره وجود داشت، اما در حال حاضر حدود ۲۰ زبان به طور فعال استفاده می‌شود و بسیاری در معرض خطر انقراض هستند. زبان‌های بومی دارای ساختار پیچیده، گویش‌های متعدد و سیستم‌های واژگان غنی هستند که جهان بینی منحصر به فرد مردم بومی را بازتاب می‌دهند.
اکثر زبان‌های بومی به صورت شفاهی منتقل شده‌اند که این امر نگهداری آن‌ها را دشوارتر می‌کند. برخی زبان‌ها، مانند زبان قبیلهٔ یول، هنوز به طور فعال استفاده می‌شود، به ویژه در مناطق شمالی. در سال‌های اخیر، دولت استرالیا و سازمان‌های فرهنگی در تلاشند تا زبان‌های بومی را با برگزاری برنامه‌های آموزشی و ثبت سخنوران زبان به منظور ایجاد آرشیو حمایت کنند.
زبان‌های بومی تأثیر قابل توجهی بر انگلیسی استرالیایی، به خصوص در واژگان داشته‌اند. بسیاری از نام‌های جغرافیایی (نام‌های مکان‌ها) و نام‌های گیاهان و جانوران از زبان‌های بومی اقتباس شده‌اند. نمونه‌هایی از این کلمات عبارتند از:
این کلمات بخشی جدایی‌ناپذیر از واژگان انگلیسی استرالیایی شده و در سراسر جهان شناخته شده‌اند، که منحصر به فرد بودن طبیعت و فرهنگ کشور را برجسته می‌کند.
از نیمهٔ قرن بیستم، مردم از نقاط مختلف جهان به استرالیا مهاجرت کرده‌اند که منجر به ظهور جوامع زبانی متعددی شده است. به امروز، بیش از ۳۰۰ زبان به طور رسمی در استرالیا ثبت شده است که شامل زبان‌های چینی، ایتالیایی، یونانی، عربی و ویتنامی می‌شود. زبان‌های مهاجر نقش مهمی در زندگی فرهنگی ایفا می‌کنند و به چندزبانی کشور کمک می‌کنند.
بسیاری از استرالیایی‌های نسل دوم و سوم از دو زبان استفاده می‌کنند: انگلیسی و زبان فرهنگ مادری خود. این امر به لطف سیاست‌های دولتی حمایت از چندفرهنگی ممکن شده است که حفظ ویژگی‌های فرهنگی و زبانی جوامع مختلف را ترغیب می‌کند. در شهرهای بزرگ مانند سیدنی و ملبورن می‌توان مناطق خاصی را پیدا کرد که زبان‌های چینی، عربی یا یونانی در آن‌ها رواج دارد.
انگلیسی استرالیایی به نماد هویت ملی و افتخار تبدیل شده است. استفاده از عبارات و زبان عامیانهٔ منحصر به فرد استرالیایی‌ها را متحد کرده و حسی از تعلق به وجود می‌آورد. استرالیایی‌ها تمایل دارند تا ویژگی‌های منحصربه‌فرد زبان انگلیسی خود را حفظ کنند و حتی از آن به عنوان نشان فرهنگی‌ای استفاده کنند که آن‌ها را از بریتانیایی‌ها و آمریکایی‌ها متمایز می‌کند.
میان جوانان، عبارات عامیانهٔ استرالیایی به ویژه محبوب هستند، که به ایجاد فضایی غیررسمی و دوستانه کمک می‌کند. لهجه و زبان استرالیایی بخشی از افتخار ملی شده و برخی از رویدادها و برنامه‌های فرهنگی به حفظ و توسعهٔ تنوع زبانی اختصاص دارد.
ویژگی‌های زبانی استرالیا نتیجهٔ تعامل پیچیدهٔ فرهنگ‌های بومی، گذشتهٔ استعماری و محیط چندفرهنگی امروزی است. انگلیسی استرالیایی با لهجه، زبان عامیانه و عبارات منحصربه‌فردش بخش مهمی از هویت ملی را تشکیل می‌دهد. در عین حال، دولت و سازمان‌های اجتماعی تلاش می‌کنند زبان‌های بومی را حفظ کنند و از زبان‌های مهاجر حمایت کنند که به تنوع فرهنگی و فهم متقابل در جامعه کمک می‌کند.
به این ترتیب، میراث زبانی استرالیا نه تنها وسیله‌ای برای ارتباط است، بلکه بخشی حیاتی از تاریخ و فرهنگ این کشور است که با گذشت زمان به تکامل و غنی‌سازی ادامه می‌دهد.