دانشنامه تاریخی
تاریخ نمادهای دولتی برزیل چندین قرن را در بر می‌گیرد و شکل‌گیری کشور را از مستعمره پرتغال تا یک کشور مستقل و بزرگ‌ترین جمهوری آمریکای جنوبی بازتاب می‌دهد. نمادهای دولتی برزیل شامل پرچم، نشان و سرود ملی است که هر یک مسیر طولانی‌ای را در توسعه طی کرده و جنبه‌های مختلفی از تاریخ و فرهنگ کشور را نمادین می‌کند. بیایید بررسی کنیم که چگونه نمادهای برزیل در طول قرن‌ها تغییر کرده و چه چیزی را امروز نمایندگی می‌کنند.
برزیل در سال 1500 توسط دریانوردان پرتغالی کشف شد و تا اوایل قرن نوزدهم به عنوان مستعمره پرتغال باقی ماند. در این دوره، نمادهای رسمی برزیل شامل نشانه‌ها و نشان‌های امپراتوری پرتغال بود. در خاک مستعمره، نشان پرتغال که از سپری با پنج سپر آبی تشکیل شده بود استفاده می‌شد که هرکدام با نقاط نقره‌ای تزئین شده و با کادر قرمز و قفل‌های طلایی احاطه شده بود. این نشان قدرت تاج پرتغالی را نمادین می‌کرد و وابستگی برزیل به متروپول را نشان می‌داد.
پرچم مستعمره همچنین تعلق به پرتغال را بازتاب می‌داد. این پرچم شامل یک بوم سفید با نشان پرتغال در مرکز بود. در این طراحی هیچ نماد منحصر به فردی که نشان‌دهنده برزیل باشد وجود نداشت زیرا کشور به‌عنوان بخشی از املاک پرتغالی محسوب می‌شد. اما این وضعیت با آغاز مبارزه برای استقلال در اوایل قرن نوزدهم تغییر کرد.
در سال 1822، پس از چندین سال تنش بین برزیل و پرتغال، ولیعهد پدرو استقلال برزیل را اعلام کرد و «فریاد ایپیرا‌نگی» را به صدا درآورد و امپراتوری برزیل را تأسیس کرد. با این واقعه، نیاز به نمادهای دولتی جدیدی که حاکمیت کشور را بازتاب دهند، ایجاد شد.
پرچم امپراتوری برزیل که در سال 1822 تصویب شد، شامل یک بوم سبز با مروارید طلایی در مرکز بود که نشان امپراتوری برزیل در آن جای داده شده بود. رنگ سبز نمایانگر خانواده براگانزا بود که پدرو اول به آن تعلق داشت و رنگ زرد نمایانگر خانواده هابسبورگ بود که همسرش، امپراتریس ماریا لئوپولدینا از آن ناشی می‌شد. این پرچم به عنوان اولین پرچم مستقل برزیل شناخته شده و تا سال 1889 برقرار بود، زمانی که کشور به جمهوری تبدیل شد.
نشان امپراتوری برزیل که در سال 1822 تصویب شد، شامل یک عنصر نمادین پیچیده بود که سپری با صلیب سبز و ستاره‌های نقره‌ای داشت، که با تاجی از برگ‌های قهوه و تنباکو که محصولات صادراتی مهم کشور بودند، احاطه شده بود. در مرکز سپر، یک کره آبی با صورت فلکی صلیب جنوبی وجود داشت که موقعیت برزیل را در نیمکره جنوبی نمادین می‌کرد. بالای نشان، تاج امپراتور قرار داشت و زیر آن، نوار با شعار ملی بود. این نشان نمایانگر قدرت سلطنتی و ثروت‌های طبیعی کشور بود.
در سال 1889، یک انقلاب مسالمت‌آمیز در برزیل رخ داد که منجر به لغو سلطنت و تبدیل کشور به جمهوری شد. این انتقال با تغییرات اساسی در نمادهای دولتی همراه بود. پرچم و نشان امپراتوری با نمادهای جدیدی که ماهیت جمهوری را بازتاب می‌دادند، جایگزین شدند.
پرچم جدید جمهوری که در 19 نوامبر 1889 اتخاذ شد، میدان سبز و طلایی را حفظ کرد، اما به جای نشان امپراتوری، یک دایره آبی با تصویر صورت فلکی صلیب جنوبی و شعار «Ordem e Progresso» («نظم و پیشرفت») در مرکز آن ظاهر شد. دایره آبی نمایانگر آسمان بر فراز ریودوژانیرو در روز اعلام جمهوری بود و ستاره‌ها نمایانگر ایالت‌های برزیل بودند. شعار «Ordem e Progresso» از ایده‌های فیلسوف فرانسوی آگوست گفت سرچشمه می‌گرفت، که مثبت‌گرایی را تأسیس کرده و بر رهبران جمهوری جدید تأثیر گذاشته بود.
پرچم مدرن برزیل در سال 1968 با تغییرات جزئی تصویب شد. میدان سبز و مروارید طلایی حفظ شد و دایره آبی اکنون شامل 27 ستاره است که نمایانگر 26 ایالت و منطقه فدرال است. قرارگیری ستاره‌ها موقعیت واقعی صورت‌های فلکی را در آسمان منعکس می‌کند، انگار که از خاک برزیل دیده شده باشد. پرچم برزیل به یکی از قابل شناسایی‌ترین پرچم‌ها در جهان تبدیل شده و نمایانگر تنوع طبیعی و فرهنگی کشور است.
نشان دولتی برزیل که در سال 1889 تصویب شد، همچنین ارزش‌های جمهوری‌خواهانه را بازتاب می‌دهد. در مرکز نشان، سپر آبی با تصویر صلیب جنوبی قرار دارد و با پرتوهای سبز و طلایی احاطه شده است. در اطراف سپر، شاخه‌های گیاه قهوه و تنباکو وجود دارد که ثروت‌های طبیعی کشور را نمادین می‌کند. زیر سپر، نوار با عبارت «جمهور ایالات متحده برزیل» و تاریخ تأسیس جمهوری — 15 نوامبر 1889 — قرار دارد. این نشان نماد رسمی کشور است و در اسناد رسمی و بر روی ساختمان‌های دولتی استفاده می‌شود.
سرود ملی برزیل یکی دیگر از نمادهای مهم کشور است. سرود مدرن در سال 1822 توسط آهنگ‌ساز فرانسیسکو مانوئل دا سیلوا نوشته شده و در سال 1831 به‌طور رسمی تصویب شد. متن سرود چندین بار بازنویسی شده و نسخه نهایی تنها در سال 1922، به مناسبت صدمین سالگرد استقلال تأیید شد. سرود برزیل آزادی، غرور ملی و استقلال را ستایش می‌کند. این سرود در تمام رویدادهای رسمی، مسابقات ورزشی و جشن‌های دولتی اجرا می‌شود.
صورت فلکی صلیب جنوبی یک عنصر مهم در نمادهای دولتی برزیل محسوب می‌شود. این صورت فلکی بر روی پرچم و نشان کشور تصویر شده و موقعیت جغرافیایی برزیل را در نیمکره جنوبی نمایان می‌سازد. صلیب جنوبی نماد هویت ملی و افتخارات برزیلی‌ها نسبت به کشورشان است. این نماد همچنین به تاریخ دریانوردی و کشف برزیل ارتباط نزدیک دارد، به‌طوری که دریانوردان پرتغالی از این صورت فلکی برای ناوبری استفاده می‌کردند.
نمادهای دولتی برزیل نقش مهمی در زندگی برزیلی‌ها ایفا می‌کنند. پرچم، نشان و سرود ملی نمایانگر استقلال، آزادی و غرور ملی هستند. برای برزیلی‌ها پرچم کشور فقط یک نماد نیست، بلکه بازتابی از تاریخ، فرهنگ و ثروت‌های طبیعی آن‌هاست. این پرچم به‌طور مکرر در تجلی‌های مختلف میهن‌پرستی، مانند جشن‌های روز استقلال، رویدادهای ورزشی و دیگر رویدادهای مهم استفاده می‌شود.
نمادگری همچنین تنوع فرهنگی منحصر به فرد برزیل را بازتاب می‌دهد و عناصر از فرهنگ‌های بومی، آفریقایی و اروپایی را در هم می‌آمیزد. به عنوان مثال، رنگ‌های پرچم با طبیعت کشور ارتباط دارند: سبز مربوط به جنگل‌های آمازون و زرد مربوط به طلا و منابع طبیعی است. این نمادها یادآور تاریخ غنی برزیل از زمان‌های استعماری تا جمهوری مدرن هستند.
تاریخ نمادهای دولتی برزیل نشان می‌دهد که چگونه کشور از یک مستعمره به استقلال و جمهوری تبدیل شده است. این نمادها تغییرات عمیقی را که در طول قرن‌ها رخ داده، منعکس می‌کنند و برزیلی‌ها را در تلاش برای «نظم و پیشرفت» همبسته می‌سازد. آن‌ها بخش مهمی از میراث فرهنگی کشور را تشکیل می‌دهند و همچنان برزیلی‌ها را به عشق به وطن خود الهام می‌بخشند.