دانشنامه تاریخی
میانمار، واقع در جنوب شرقی آسیا، کشوری چند زبانه با میراث زبانی و فرهنگی غنی است. زبانهای صحبتشده در میانمار، تنوع گروههای قومی و ملتهای ساکن در این کشور را منعکس میکند. با وجود تعداد زیاد زبانها، زبان برمهای به عنوان زبان رسمی و وسیله اصلی ارتباط برای بیشتر جمعیت شناخته میشود. در این مقاله به بررسی ویژگیهای زبانی میانمار، از جمله نقش زبان برمهای، تأثیر زبانهای دیگر و روندهای کنونی زبان میپردازیم.
زبان برمهای (یا میانمانی، همانطور که در کشور نامیده میشود) زبان رسمی میانمار و زبان اصلی ارتباط برای بیشتر جمعیت است. این زبان به گروه زبانهای تیبتو-برمهای تعلق دارد که خود بخشی از خانواده بزرگتر سینو-تیبت است. زبان برمهای دارای چندین ویژگی منحصر به فرد است که آن را از زبانهای دیگر جنوب شرقی آسیا متمایز میسازد.
یکی از بارزترین ویژگیهای زبان برمهای خط آن است. خط برمهای ریشه در خط هندی دارد و برای نوشتن خود زبان و همچنین زبانهای دیگر موجود در میانمار استفاده میشود. این خط از حروفی تشکیل شده است که هرکدام نمایانگر یک هجا هستند و نه صداهای جداگانه، مشابه الفبای زبانهای اروپایی. این ویژگی باعث میشود که خط برمهای منحصر به فرد و ویژگی متمایز فرهنگ میانمار باشد.
ساختار فونتیک زبان برمهای نیز نسبتاً پیچیده است. این زبان شامل هم صداهای مصوت و هم صامت است و همچنین تنهایی دارد که معنی کلمات را بسته به اینتوناسیون تغییر میدهند. در زبان برمهای سه تن اصلی وجود دارد: بالا، متوسط و پایین. این موضوع اهمیت به خصوص اینتوناسیون را برای درک صحیح صحبت افزایش میدهد و افراد بومی از سنین پایین به استفاده از تنها آموزش دیدهاند.
با وجود تسلط زبان برمهای، در میانمار زبانهای زیادی وجود دارند که توسط گروههای قومی مختلف صحبت میشوند. این زبانها به خانوادههای زبانی مختلف تعلق دارند و استفاده از آنها نقش مهمی در حفظ هویت فرهنگی اقلیتها دارد. برآوردهای مربوط به تعداد زبانهای صحبتشده در میانمار متفاوت است، اما بهطور کلی بر این باورند که در کشور بیش از 100 زبان وجود دارد.
یکی از رایجترین زبانها در میان گروههای قومی، زبان شان است که به گروه تیبتو-برمهای تعلق دارد و عمدتاً در مناطق شرقی و شمال شرقی کشور استفاده میشود. زبان کارن نیز زبان مهمی در میانمار است و توسط گروه قومی زیادی از کارنها که در شرق و جنوب شرق کشور زندگی میکنند، صحبت میشود.
علاوه بر این، در میانمار زبانهایی که به گروه مون-خمر تعلق دارند نیز صحبت میشود، مانند مون که زبان مهمی در مناطق جنوبی کشور است، و زبانهایی که به خانواده زبانهای استرالیایی تعلق دارند، نظیر زبانهای قومهایی که در مناطق مرکزی و غربی میانمار زندگی میکنند.
زبانهای اقلیت نقش مهمی در زندگی فرهنگی کشور ایفا میکنند، اما در زندگی روزمره و در مدارک رسمی، زبان برمهای غالب است. بسیاری از ساکنان کشور به چندین زبان صحبت میکنند که این موضوع به ارتباطات بینقومی کمک میکند، اما همچنین چالشهایی در زمینههای آموزش، پزشکی و سیاست ایجاد میکند.
آموزش در میانمار به مدت سالها بر روی یادگیری زبان برمهای متمرکز بوده است، که وضعیت آن به عنوان زبان رسمی را منعکس میکند. در مدارس، تدریس به زبان برمهای انجام میشود و دانشآموزان آن را به عنوان موضوع اصلی میآموزند. با این حال، در برخی مناطق که اقلیتهای قومی حاکم هستند، میتوانند زبانهای دیگری را به عنوان زبان دوم تدریس کنند.
سیستم آموزشی در میانمار با چالشهای خاصی مواجه است که به موانع زبانی مربوط میشود. در کشورهایی با گروههای قومی متنوع، مانند میانمار، نیاز به ادغام زبانهای اقلیت در فرآیند آموزشی وجود دارد تا دسترسی به آموزش برای همه شهروندان فراهم شود. با این حال، عملاً این موضوع چالشبرانگیز است، به ویژه در مناطق دورافتاده که به زبانهایی غیر از برمهای صحبت میکنند.
تأثیر زبان انگلیسی در میانمار به طرز قابل توجهی پس از استعمار انگلیس افزایش یافت و این زبان بعد از کسب استقلال نیز زبان مهمی در کشور باقی ماند. در حالی که برمهای زبان اصلی است، انگلیسی در حوزههای رسمی و تجاری استفاده میشود و همچنین در بیشتر مدارس به عنوان یک موضوع اجباری تدریس میشود.
زبان انگلیسی در میانمار در مدارک قانونی، در نهادهای دولتی و همچنین در حوزه تجارت و روابط بینالملل استفاده میشود. بسیاری از افراد تحصیلکرده و کارگران در شهرهای بزرگ میتوانند به راحتی به زبان انگلیسی صحبت کنند. در سالهای اخیر، شاهد افزایش علاقه به یادگیری زبان انگلیسی در میان جوانان بودهایم که این موضوع به گسترش جهانیسازی و ادغام کشور در اقتصاد بینالمللی مرتبط است.
در چند دهه اخیر، تغییرات قابل توجهی در سیاستهای زبانی میانمار مشاهده شده است. دولت کشور تلاشهایی را برای حفظ و ترویج زبانهای اقلیت انجام میدهد، هرچند در عمل با چالشهایی مواجه است. سیاستهای زبانی در کشور همچنان موضوع بحث و گفتگو است، بهویژه در زمینه نیاز به شناسایی چند زبانی به عنوان عنصر مهمی از تنوع فرهنگی.
با افزایش استفاده از اینترنت و فناوریهای مدرن، در میانمار نیز گرایشی به استفاده بیشتر از زبان انگلیسی، بهویژه در بین جوانان مشاهده میشود. شبکههای اجتماعی و برنامههای موبایلی به گسترش زبان انگلیسی کمک میکنند و آن را برای اقشار وسیعتری از جامعه قابل دسترستر میسازند.
وضعیت زبانی در میانمار بازتابی از تنوع فرهنگی و قومی غنی کشور است. زبان برمهای نقش مرکزی در زندگی بیشتر شهروندان دارد، اما زبانهای اقلیتها نیز جنبههای مهمی از هویت فرهنگی و ارتباط هستند. میانمار با چالشهایی در زمینه سیاستهای زبانی مواجه است و آینده کشور بهطرز قابل توجهی به این بستگی دارد که چگونه میتواند چند زبانی را در ساختارهای اجتماعی و آموزشی خود ادغام کند. توسعه زبان انگلیسی در دهههای اخیر نیز تأثیر قابل توجهی بر جامعه دارد و فرصتهای جدیدی برای تعاملات بینالمللی ایجاد میکند.