دانشنامه تاریخی
زیمبابوه کشوری است غنی از سنت‌ها و آداب و رسومی که تاریخ چندقرن گذشته و میراث فرهنگی مردم آن را منعکس می‌کند. آداب و رسوم ملی این کشور مرتبط با زندگی روزمره، باورهای مذهبی، آیین‌ها و جشنواره‌هایی است که نمایندگان گروه‌های قومی مختلفی را که در قلمرو این دولت زندگی می‌کنند، متحد می‌سازد.
در زیمبابوه تعداد زیادی از گروه‌های قومی زندگی می‌کنند که بزرگترین آنها شونا و نده‌ل هستند. هر یک از آنها سنت‌ها و آداب و رسوم منحصر به فرد خود را دارند. فرهنگ شونا شامل آیین‌هایی است که به نیاکان، جنبه‌های روحانی و سنت‌های موسیقیایی مربوط می‌شود، در حالی که نده‌ل به خاطر سنت‌های هنری رنگارنگ خود، از جمله نقاشی‌های دیواری و صنایع دستی تزئینی مشهور است.
خانواده نقش بسیار مهمی در زندگی زیمبابوه‌ای‌ها دارد. احترام به بزرگترها و جمع‌گرایی از ارزش‌های مرکزی به شمار می‌رود. در جوامع سنتی، مراسمی برای مذاکرات در مورد ازدواج وجود دارد که به "لوولا" معروف است، جایی که داماد مهریه‌ای به خانواده عروس پرداخت می‌کند که معمولاً به صورت دام یا وجه نقد است. این مراسم نماد اتحاد دو خانواده و یک رویداد اجتماعی مهم است.
باورهای مذهبی در زیمبابوه ترکیبی از باورهای سنتی آفریقایی و مسیحیت است. بسیاری از زیمبابوه‌ای‌ها ارواح نیاکان را مورد احترام قرار می‌دهند و معتقدند که آنها بر زندگی روزمره و رفاه تأثیر می‌گذارند. همچنین جشن‌های مسیحی مانند کریسمس و عید پاک وجود دارد که با آیین‌های سنتی آفریقایی ترکیب شده و یک سینcretism منحصربه‌فرد از باورها را ایجاد می‌کند.
موسیقی و رقص نقش مرکزی در فرهنگ زیمبابوه دارند. شناخته شده‌ترین ساز موسیقی مبیرا - کالی‌مبا است که برای اجرای ملودی‌های سنتی استفاده می‌شود. قطعات موسیقی معمولاً با رقص‌هایی همراه هستند که در آیین‌ها، جشنواره‌ها و گردهمایی‌های اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرند. رقص‌هایی مانند "مبند" و "جرusalem" نماد هویت ملی هستند.
جشنواره‌ها و فستیوال‌های ملی نقش مهمی در تقویت میراث فرهنگی ایفا می‌کنند. روز استقلال که در تاریخ ۱۸ آوریل جشن گرفته می‌شود، با جشن‌های گسترده‌ای شامل رژه‌ها و نمایش‌های فرهنگی همراه است. همچنین فستیوال‌های سنتی مانند "مبوندا" و "زیمفست" وجود دارد که موسیقی، هنر و غذاهای کشور را جشن می‌گیرند.
سنت‌های آشپزی زیمبابوه تنوع فرهنگی آن را منعکس می‌کنند. غذای اصلی سادزا - غله‌ای از آرد ذرت است که با گوشت، سبزیجات یا ماهی سرو می‌شود. همچنین غذاهای تهیه شده با بادام‌زمینی، کدو و گیاهان محلی بسیار محبوب است. غذا به طرز جدایی‌ناپذیری با سنت‌های مهمان‌نوازی ارتباط دارد، جایی که غذاها بر روی ظروف مشترک برای تمامی اعضای خانواده یا مهمانان سرو می‌شود.
در بسیاری از جوامع زیمبابوه، آداب و رسوم آغازینی وجود دارد که مرتبط با گذار از دوران کودکی به بزرگسالی است. این مراسم شامل آموزش مهارت‌های بقا، دانش‌های سنتی و ارزش‌های خانوادگی است. مراسم‌ها با آوازها، رقص‌ها و آیین‌هایی همراه است که اهمیت مرحله جدیدی در زندگی انسان را تأکید می‌کند.
هنر زیمبابوه به خاطر مجسمه‌سازی‌هایی از سنگ صابون شناخته شده است که صحنه‌های زندگی روزمره، ارواح و حیوانات را به تصویر می‌کشد. هنرمندان همچنین محصولات سفالی، بافت‌ها و زیورآلاتی تولید می‌کنند که بخش مهمی از میراث فرهنگی را تشکیل می‌دهد. سنت‌های هنری از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود و سبک‌ها و تکنیک‌های منحصر به فردی را حفظ می‌کند.
با وجود تغییراتی که ناشی از شهرنشینی و جهانی‌سازی است، زیمبابوه‌ای‌ها به طور فعال سنت‌های خود را حفظ می‌کنند. آنها این سنت‌ها را از طریق موسیقی، هنر، فیلم و ادبیات در فرهنگ معاصر خود منعکس می‌کنند. دولت و سازمان‌های فرهنگی رویدادها و برنامه‌های آموزشی را برای حفظ میراث ملی برگزار می‌کنند.
سنت‌ها و آداب ملی زیمبابوه بخش مهمی از میراث فرهنگی آن هستند. آنها روح و وحدت مردم را منعکس کرده و ارزش‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد را از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌کنند. این سنت‌ها همچنان الهام‌بخش جامعه معاصر هستند و ارتباط با گذشته و شکل‌گیری هویت ملی را حفظ می‌کنند.