جوزپه گاریبالدی (۱۸۰۷–۱۸۸۲) شخصیت سیاسی و نظامی برجسته ایتالیایی بود که به عنوان یکی از بنیانگذاران دولت مدرن ایتالیا شناخته میشود. زندگی و فعالیتهای او نماد مبارزه برای وحدت ملی و آزادی شد.
گاریبالدی در ۴ ژوئیه ۱۸۰۷ در نیس به دنیا آمد، که در آن زمان بخشی از پادشاهی ساردنی بود. او از کودکی به دریا و ناوبری علاقهمند بود. در سال ۱۸۳۳، پس از شرکت در یک جنبش انقلابی نافرجام در پیمونت، گاریبالدی مجبور به ترک ایتالیا شد و به آمریکای جنوبی مهاجرت کرد.
به مدت تقریباً ۱۵ سال، گاریبالدی در برزیل و اروگوئه زندگی کرد و در چندین جنگ برای استقلال شرکت کرد. او به عنوان یک فرمانده نظامی با استعداد و حامی ستمدیدگان شناخته شد. در دوران خدمت خود در اروگوئه، او فرمانده یک گروه کوچک از چریکها بود و به خاطر پیروزیهایش در برابر نیروهای استعماری اسپانیا معروف شد.
در سال ۱۸۴۸، گاریبالدی به ایتالیا بازگشت تا در رویدادهای انقلابی علیه سلطه اتریش شرکت کند. او یکی از رهبران جنبش ملی ایتالیا شد و فرماندهی گروههای داوطلب معروف به "پیراهنهای قرمز" را بر عهده گرفت.
گاریبالدی نقش کلیدی در وحدت ایتالیا ایفا کرد که در سال ۱۸۶۱ به اوج خود رسید. معروفترین کمپینهای نظامی او عبارتند از:
پس از اتمام وحدت ایتالیا، گاریبالدی به فعالیتهای سیاسی خود ادامه داد، اما دیگر به صورت فعال در عملیات نظامی شرکت نکرد. او به عنوان نماینده انتخاب شد و از اصلاحات دموکراتیک، تغییرات اجتماعی و حقوق بشر حمایت کرد.
جوزپه گاریبالدی ردپای عمیقی در تاریخ ایتالیا و جهان گذاشت. ایدههای او درباره آزادی، برابری و هویت ملی الهامبخش نسلهای زیادی بود. گاریبالدی نماد مبارزه برای آزادی شد و زندگیاش الگوی بسیاری از افراد گردید.
امروز، یادبودها و یادوارههای او را میتوان در نقاط مختلف ایتالیا و خارج از آن یافت. او همچنین به عنوان یک قهرمان و مبارز حقوق بشر در بسیاری از کشورها محترم شمرده میشود.