آیزاک نیوتن در ۲۵ دسامبر ۱۶۴۲ در روستای والاستروپ در ایالت لینکلنشر، انگلستان به دنیا آمد. مادرش، هانا نیوتن، کشاورز بود و پدرش سه ماه قبل از تولد او فوت کرده بود. در کودکی، آیزاک اغلب تنها میماند که این موضوع به گرایش او به یادگیری مستقل کمک کرد. در سال ۱۶۶۱ او به کالج ترینیتی در کمبریج رفت، جایی که شروع به مطالعه ریاضیات، فیزیک و نجوم کرد.
در کمبریج، نیوتن استعدادهای فوقالعادهای در ریاضیات و فیزیک نشان داد. علاقه او به محاسبات و هندسه به توسعه روشهای جدیدی در تحلیل منجر شد. در سال ۱۶۶۵، به دلیل طغیانی از طاعون، دانشگاه بسته شد و نیوتن به زادگاهش بازگشت. در این زمان او شروع به انجام آزمایشهایی کرد که بعدها به پایههای کشفیات علمیاش تبدیل شد.
مشهورترین کشفیات نیوتن شامل قانون جاذبه عمومی و سه قانون حرکت است. در کتابش «مبانی ریاضی فلسفه طبیعی» (۱۶۸۷) او این قوانین را توضیح داد که هنوز هم پایهگذار مکانیک کلاسیک به شمار میروند.
قانون جاذبه عمومی بیان میکند که هر جسم در کیهان به هر جسم دیگری با نیرویی که متناسب با حاصلضرب جرمهای آنها و معکوس مجذور فاصله بین آنهاست، جذب میکند. این کشف پایهگذار درک حرکت سیارات و سایر اجسام آسمانی شد.
قانون اول نیوتن، یا قانون اینرسی، بیان میکند که یک جسم در حال سکون یا حرکت یکنواخت مستقیم باقی خواهد ماند مگر اینکه نیروی خارجی به آن وارد شود. قانون دوم نیوتن رابطه بین نیرو، جرم و شتاب را برقرار میکند، به صورت F=ma که در آن F نیروی وارد شده، m جرم و a شتاب است. قانون سوم بیان میکند که برای هر عمل، یک واکنش برابر و برخلاف وجود دارد.
علاوه بر مکانیک، نیوتن همچنین در نورشناسی دستاوردهای قابل توجهی داشت. او آزمایشهایی را در مورد انکسار نور انجام داد و بررسی کرد که چگونه نور سفید میتواند با استفاده از منشور به طیفهای رنگی تجزیه شود. در سال ۱۷۰۴، او «نوریشناسی» را منتشر کرد که در آن تحقیقات خود در این زمینه را شرح داد.
نیوتن همچنین بهعنوان یکی از مؤسسان تحلیل ریاضی شناخته میشود. او به همراه گوتفرید لایبنیتس، روشهایی را توسعه داد که بعدها بهعنوان حساب دیفرانسیل و انتگرال شناخته شدند. این امر امکان حل بسیاری از مسائل در ریاضیات و فیزیک را فراهم آورد و افقهای جدیدی را برای تحقیقات علمی گشود.
در سال ۱۶۹۶، نیوتن بهعنوان رئیس سکهسازی سلطنتی منصوب شد، جایی که او با موفقیت با جعل پول مبارزه کرد. در سال ۱۷۰۳، او رئیس انجمن سلطنتی شد. نیوتن تا پایان عمرش فعال در علم باقی ماند. او در ۲۰ مارس ۱۷۲۷ در سن ۸۴ سالگی در کمبریج درگذشت.
میراث نیوتن را نمیتوان نادیده گرفت. کارهای او پایهگذار علوم طبیعی مدرن بودند و بسیاری از ایدههای او هنوز هم معتبر هستند. نیوتن الهامبخش نسلهای دانشمندان بود و رویکرد او به تحقیق در طبیعت تأثیر عمیقی بر فلسفه علم گذاشت.
آیزاک نیوتن نهتنها یک دانشمند بزرگ، بلکه یک اندیشمند نابغه بود که ایدههایش موجب پیشرفت و تأثیرگذاری بر علم در قرنها پس از او باقی ماند. تحقیقات او پایهگذاری برای کشفیات بیشتر در حوزههای فیزیک، ریاضیات و سایر رشتههای علمی فراهم آورد، که او را به یکی از شخصیتهای کلیدی تاریخ علم تبدیل کرد.