دانشنامه تاریخی
پادشاهی اورشلیم، که در سال ۱۰۹۹ تأسیس شد، به یکی از روشن‌ترین و متضادترین پدیده‌های تاریخ قرون وسطی تبدیل شد. این پادشاهی در نتیجهٔ اولین جنگ صلیبی تأسیس شد که هدف آن آزادسازی سرزمین مقدس از سلطهٔ مسلمانان بود. موفقیت این جنگ، اروپایی‌ها را الهام بخشید و آغازگر دوره‌ای طولانی و پیچیده شد که تأثیر عمیقی بر زندگی سیاسی، مذهبی و فرهنگی منطقه گذاشت.
جنگ‌های صلیبی تحت تأثیر چندین عامل قرار داشت، از جمله تمایل مسیحیان اروپایی برای بازگرداندن کنترل بر مکان‌های مقدس و آرزوی شوالیه‌ها برای یافتن شهرت و ثروت. در سال ۱۰۹۵، پاپ اوربان دوم به جنگ فراخواند و به زودی تعداد زیادی از مردم، از کشاورزان ساده تا شوالیه‌های برجسته، به سمت شرق حرکت کردند.
پس از سفر طولانی و دشوار، در ژوئیهٔ سال ۱۰۹۹، نیروهای صلیبی به اورشلیم رسیدند. آن‌ها پس از چند هفته محاصرهٔ شهر، بالاخره در ۱۵ ژوئیه آن را تسخیر کردند. این رویداد نقطهٔ عطفی در تاریخ جنگ‌های صلیبی بود و آغازگر پادشاهی جدیدی شد.
پس از تسخیر اورشلیم، یک نهاد دولتی جدید به نام پادشاهی اورشلیم تأسیس شد که به رهبری گوتفرید بولیونی، نخستین فرمانروای آن، قرار گرفت. او از لقب پادشاهی منصرف شد و لقب "مدافع مقبرهٔ مقدس" را انتخاب کرد تا ماهیت روحانی حکومت خود را برجسته کند.
پادشاهی اورشلیم به سرعت توسعه یافت و مهاجرانی از اروپا را جذب کرده و روابط تجاری با شرق برقرار کرد. ساخت قلعه‌ها و تحکیمات مرحله‌ای مهم بود که به محافظت از پادشاهی در برابر تهدیدات خارجی کمک کرد.
جامعهٔ پادشاهی از گروه‌های مختلفی تشکیل شده بود: فرانک‌ها، مسیحیان محلی و مسلمانان. این تنوع، هم موجب ایجاد تضادهایی گردید و هم فرصت‌هایی برای تبادل فرهنگی فراهم کرد. اساس اقتصاد، کشاورزی و تجارت، به ویژه با شرق بود.
پادشاهی اورشلیم با تهدیدات بسیاری روبرو شد. جنگ صلیبی دوم (۱۱۴۷-۱۱۴۹) نتوانست سرزمین‌های از دست رفته را بازگرداند و وضعیت پادشاهی رو به وخامت گذاشت. در سال ۱۱۸۷، سلطان صلاح‌الدین، که نیروهای مسلمان را متحد کرده بود، در نبرد حطین پیروزی قاطع به دست آورد و اورشلیم را تصرف کرد.
پس از سقوط اورشلیم، جنگ‌های صلیبی جدیدی سازماندهی شد، از جمله جنگ صلیبی سوم (۱۱۸۹-۱۱۹۲) که در آن شخصیت‌های مشهوری مانند ریچارد قلب شیر تلاش کردند تا شهر را بازگردانند، اما بدون موفقیت.
با وجود ناکامی‌های سیاسی، پادشاهی اورشلیم میراث فرهنگی قابل توجهی به جا گذاشت. این پادشاهی به عنوان مرکز فرهنگ مسیحی تبدیل شد که در آن سنت‌ها، زبان و هنرهای مختلف با هم تداخل داشتند. بسیاری از معابد، قلعه‌ها و بناهای معماری که در این دوره ساخته شدند، تا به امروز حفظ شده‌اند.
پادشاهی اورشلیم مرحله‌ای مهم در تاریخ نه تنها مسیحیت بلکه کل منطقهٔ مدیترانه است. این پادشاهی نماد برخورد فرهنگ‌ها و ادیان بود و تأثیر قابل توجهی بر آیندهٔ اروپا و خاورمیانه گذاشت. با وجود تاریخ کوتاه خود، پادشاهی، اثری ماندگار در حافظهٔ تاریخی برجا گذاشته است.