अँग्लो-सॅक्सन कालखंड ५व्या शतकाच्या अखेरीपासून सुरू होऊन १०६६ मध्ये नॉर्मन विजयापर्यंतचा काळ आहे. हा कालखंड इंग्लिश राज्य, संस्कृती आणि भाषेच्या निर्मितीचा आधार बनला.
अँग्लो-सॅक्सन म्हणजेच एक गेरमानिक जमातींचा समूह आहे, जो आधुनिक उत्तर समुद्रातून ब्रिटिश द्वीपांमध्ये स्थलांतर केला. अँग्लो-सॅक्सन समाजाची मुख्य जमाती म्हणजे अँगल्स, सॅक्सन्स आणि ज्युट्स. त्यांनी ब्रिटनमध्ये ख्रिस्तीच्या ४१० ते ४३० सालांच्या दरम्यान प्रवेश केला, रोमन लिगियनांच्या निघाल्यानंतर.
अँग्लो-सॅक्सन्सच्या आगमनानंतर, मर्सिया, वेस्सेक्स, नॉर्थंब्रिया आणि ईस्ट इंग्लंड सारख्या लहान लहान राज्यांचा विकास झाला. हे राज्य एकमेकांविरुद्ध वारंवार युद्धे करीत होते, आपल्या क्षेत्रांचा आणि प्रभावाचा विस्तार करण्याची इच्छा होती. सर्वात शक्तिशाली राज्य वेस्सेक्स बनले, ज्याने नंतर इतर राज्यांना आपल्या ताब्यात घेतले.
अँग्लो-सॅक्सन राज्यांचा शासक हा सर्वशक्तिमान होता. सत्तेत महत्त्वाची भूमिका निभावणाऱ्या सन्मानित व्यक्तींच्या समावेश असलेल्या परिषदांना 'कुंग्डी' (councils) म्हणतात. त्या काळाच्या कानूनांचे संहिताबद्ध केले गेले, जसे की 'अल्फ्रेडचा कोड' म्हणजे इंग्लंडच्या न्यायव्यवस्थेसाठी एक महत्त्वाची पायरी बनले.
६व्या शतकापासून अँग्लो-सॅक्सन्सचे ख्रिस्तीकरण सुरू झाले. ख्रिस्तीकरणाच्या प्रक्रियेत संत ऑगस्टिन कॅन्टरबरी यांसारख्या मिशनरींचा महत्त्वाचा सहभाग होता, ज्यांना पोप ग्रेगोरी I च्या आदेशाने ब्रिटनमध्ये पाठवले गेले. ७व्या शतकाच्या आसपास ख्रिस्ती धर्म प्रबळ बनला, ज्यामुळे संस्कृती, कला आणि शिक्षणावर मोठा प्रभाव पडला.
अँग्लो-सॅक्सन संस्कृति उच्च विकसित केलेल्या पारंपरिक सामूहिक सृजनात्मकतेच्या स्वरूपांमध्ये, मुख्यतः काव्य आणि महाकवीतून दर्शविली गेली. या कालखंडातील सर्वात प्रसिद्ध कार्य म्हणजे 'बीओवुल्फ' - एक महाकविता, जी त्या काळातील वीरता आणि आदर्श व्यक्त करते. त्या काळातील वास्तुकला देखील महत्त्वाची होती, रोमन्स शैलीतील चर्चे आणि मठांच्या विकासासह.
अँग्लो-सॅक्सन राज्यांना बाह्य धमक्या आल्या, विशेषतः व्हिकिंग्जकडून. ९व्या शतकाच्या सुरूवातपासून, स्कॅंडिनेव्हियन जमातींनी ब्रिटिश द्वीपांवर छापा मारण्यास सुरुवात केली, ज्यामुळे अँग्लो-सॅक्सन भूमीच्या मोठ्या भागामध्ये डॅनिश राज्याची स्थापना झाली.
१०व्या शतकात वेस्सेक्सच्या राजांमुळे, जसे की अल्फ्रेड द ग्रेट, विविध राज्यांचे एकत्रीकरण झाले. अल्फ्रेडने व्हिकिंग्जना थांबवले आणि आपल्या शक्तीत वृद्धी केली, ज्यामुळे एक अधिक एकसंध राज्याची रचना आकाराला आली. ९२७ साली राजा एडरेड एकत्रित इंग्लंडचा पहिला राजा झाला.
अँग्लो-सॅक्सन कालखंड १०६६ मध्ये नॉर्मन विजयाने समाप्त झाला. या वर्षी नॉर्मन ड्यूक विल्यम द कॉन्करर इंग्लंडमध्ये प्रवेश केला आणि हेस्टिंग्जच्या लढाईत निर्णायक विजय मिळवला. या घटनेने देशाच्या राजकीय आणि सामाजिक संरचनेत महत्त्वपूर्ण बदल घडवले, तसेच नवीन सांस्कृतिक प्रभाव भी आल्याएत.
अँग्लो-सॅक्सन कालखंडाने इंग्लंडच्या इतिहासात गडगडलेले ठसा सोडले. तो इंग्लिश भाषेचा, कायद्याचा आणि संस्कृतीचा विकासासाठी आधार बनला. अनेक अँग्लो-सॅक्सन लेखन, वास्तुकलेचे स्मारके आणि वस्त्रकला आजही अभ्यासले जातात आणि देशाच्या सांस्कृतिक वारसाचा भाग म्हणून ठेवले जातात.
अँग्लो-सॅक्सन कालखंड म्हणजे इंग्लंडसाठी महत्त्वपूर्ण बदल आणि आकारात्मक काळ आहे. धोका आणि अंतर्गत संघर्ष असूनही, हा काळ भविष्याच्या इंग्लिश राज्याच्या आधाराची रचना करत होता.