இந்தோனேசியா, உலகில் உள்ள மிகப் பெரிய மற்றும் பல்வகை உண்மை நாடுகளில் ஒன்று, கும்மிக வற்றுள்ள வரலாறு கொண்டது, இது சிக்கலான அரசியல், கலாச்சாரம் மற்றும் சமூக மாற்றங்களைப் பிரதிபலிக்கிறது. இந்தோனேசியாவின் வரலாற்று ஆவணங்களை ஆய்வு செய்வது இந்த பன்மகுல மற்றும் பன்மீறலான நாட்டின் உருவாக்கத்தை புரிந்துகொள்ள உதவுகிறது. இந்த கட்டுரையில், இந்தோனேசிய வரலாற்றில் முக்கியமான சில வரலாற்று ஆவணங்களை நாம் பரிசீலிக்கிறோம்.
ஜகார்த்தாவின் சட்டம், 1945 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 22 நையில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுள்ளது, இந்தோனேசியாவின் சுதந்திரத்திற்கு சார்ந்த அடிப்படைக் ஆவணங்களில் ஒன்றாகும். இந்த சட்டம் 1945 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 17 அன்று அறிவிக்கப்பட்ட சுதந்திரத்தின் அடுத்த கட்டமாக அமைந்தது. ஆவணத்தில் மனித உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது, சமூக நீதியை ஏற்படுத்துவது மற்றும் அனைத்து இந்தோனேசிய மக்களின் ஒன்றினருக்கான ஆதரவுகளைப் போன்ற புதிய சுதந்திர மாநிலத்தின் அடிப்படைக் கொள்கைகள் மற்றும் நோக்கங்கள் விவரிக்கப்படுகின்றன.
இந்த சட்டம் அரசின் அமைப்பு மற்றும் ஆட்சி அடித்தளத்தை வரையறுக்கிறது, குறிப்பாக, இந்தியாவின் கூட்டமைப்பாக நிறுவுவதற்கு நோக்கமகள், மற்றும் அனைத்து அதிகாரமும் மக்களிடமிருந்து வந்திடவேண்டும் என்று கூறுகிறது.
சுகர்னோ மற்றும் மொகம்மது ஹத்தா எழுதிய இந்தோனேசியாவின் சுதந்திரக் குறிப்புவைப், நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கியமான படி ஆகிற்று. இது 1945 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 17 அன்று அறிவிக்கப்பட்டது, அது இந்தியா நெதர்லாந்தின் காலீனாட்சி விழிப்புணர்வில் இருந்து अपने சுதந்திரத்தை அதிகாரமாக உறுதிப்படுத்தியது. இந்த ஆவணம், இந்தோனேசிய மக்களின் சுதந்திரம் மற்றும் சுயவிவரத்திற்கான போராட்டத்தின் அடையாளமாக மாறியது.
இந்த குறிப்புவில் புதிய மாநிலத்தின் அடிப்படைக்கொள்கைகள் மற்றும் நியாயமும் சமத்துவமும் மற்றும் ஒவ்வொரு குடிமகனின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது போன்ற நேர அதிக அமைச்சுகள் விவரிக்கப்படுகிறது. குறிப்பு, சுதந்திரத்திற்கான பொதுவான போராட்டத்தில் வெவ்வேறு இன மற்றும் கலாச்சார குழுக்களை ஒன்றிணைந்து சேர்த்த தேசிய ஒன்றியத்தின் ஒரு தருணமாக இருந்தது.
சுதந்திரம் அறிவிக்கப்பட்ட பிறகு, இந்தோனேசியா புதிய அரசாணையை உருவாக்குவதற்கான தேவைகளை எதிர்கொண்டு இருந்தது. 1945 ஆம் ஆண்டின் சட்டம் ஆகஸ்ட் 18, 1945 அன்று ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது மற்றும் நாட்டின் அடிப்படைக் சட்டமாக மாறியது. இது மாநில தொடுக்கையாளர்களின் சட்டம், குடிமக்களின் உரிமைகள் மற்றும் அதிகார ஊழியங்களின் செயல்பாடு பற்றிய முக்கிய விவரங்களை உள்ளடக்கியது.
1945 ஆம் ஆண்டின் சட்டம் வரலாற்று சூழல் மற்றும் காலத்தின் தேவைகளைப் பொருத்தமென்று வடிவேற்றப்பட்டது. இது அதிகாரப்பூர்வம், மனித உரிமைகள் மற்றும் சமூக நன்மைக்கான பாதுகாப்புகள் போன்ற முக்கிய அம்சங்களை உள்ளடக்கியது. இதில் உள்ள அடிப்படைக் கொள்கைகள் இன்று மாறுபட்டாலும், அது பெற்ற ஆதரவு இன்னும் முக்கியமாகவே உள்ளே.
இரண்டாம் உலகப்போர் சமயத்தில் ஜப்பானியர் ஆட்சி இந்தோனேசியாவின் வரலாற்றில் முக்கியமான தாக்கத்தை விட்டது. ஜப்பானிய அரசு கடுமையான ஆட்சி ஏற்படுத்திய முற்றிலும், அவர்கள் இந்தோனேசியர்களுக்குள்ள தேசிய சுயவிவரத்தை நீட்டிக்கதெரிந்து கொண்டனர். இந்த காலத்தில், சுதந்திரத்திற்கு தயாரன்கூட கட்டுமானமான பல தேசிய அமைப்புகள் மற்றும் இயக்கங்களை உருவாக்கினர்.
போர் முடிந்து, நெதர்லாந்து இந்தோனேசிய மண்ணில் மீண்டும் வந்த போது 1945 இல் சுதந்திரத்திற்காக போராட்டம் தொடங்கியது, இது 1949 வரை நீடித்தது. ஜப்பானியர் ஆட்சியின் புகழ்ப்பு, எதிர்மறையான விளைவுகளை அதிகரித்து, மக்களை அரசியல் வாழ்வில் தீவிரமாக ஈடுபடுத்துவதற்கான அடித்தளத்தை ஏற்படுத்தியது.
ரொண்டா அக்கிரகம், 1949 மார்ச் 23 அன்று கையெழுத்திடப்பட்டது, இந்தோனேசிய சுதந்திரத்தை அங்கீகரிக்க வேண்டும் என்று அடித்தள நாடாக அமைந்தது. இந்த அக்கிரமத்தில் இந்தோனேசியா மற்றும் நெதர்லாந்து பிரதிநிதிகள் திராட்டியாத் பெற்றனர், இது இவைகளிடையே நெருக்கமானது.
இந்த அக்கிரகம் நெதர்லாந்து படைகளை இந்தோனேசியா கொண்டு அக்கிரமாக்குவதற்கான அடிப்படைகளை இணைத்தது மற்றும் அதன் சுதந்திரத்தை அங்கீகரிக்க வேண்டும் என்று இயல்பு அடிப்படைகளை உருவாக்கியது. இது, இந்தோனேசியாவின் உருவாக்க சுதந்திரங்களை ஓர் இலக்குவமாகானும் அமைதியாக்கம் கிடைத்தது. ரோண்டா அக்கிரகம், தாராப்பு முறை மாறுபாட்டிற்கான ஒரு உதாரணமாக மாறி, அடுத்த நிலைத்த international negotiations आधारित.
காலப்போக்கில், இந்தோனேசியா தனது சட்ட அமைப்பைப் பெரிதும் மேம்படுத்தியது மற்றும் சமூகத்தை அதற்கான தேவைகளைப் பிரதிபலித்த புதிய ஆவணங்களை உருவாக்கியது. மனித உரிமைகள் சரக்கு (1999) மற்றும் உள்ளாட்சித் சட்டம் (1999) போன்ற முக்கியமான சட்டங்கள் ஜனநாயகக் கொள்கைகளை வளமாக்குவதில் முக்கியப் பங்கு வகித்தன.
இன்றைய ஆவணங்கள் மற்றும் சட்டங்கள் பலமுறை சர்வதேச அளவுருக்கள் மற்றும் பரிந்துரைகளைக் கருத்தில் கொண்டு உருவாக்கப்படும், இது இந்தோனேசியாவுக்கு உலகளாவிய செயற்பாடுகளில் கலந்துகொள்ளவும், காலச் சவால்களுக்கு அம்மு அளிக்கவும் உதவுகின்றது.
இந்தோனேசியாவின் வரலாற்று ஆவணங்கள் சுதந்திரம் மற்றும் சுய ஆட்சிக்கான நாட்டின் சிக்கலான பாதையை பிரதிபலிக்கின்றன. அவை முக்கியமான வரலாற்று ரீதிகளில் சேமிப்பவர்கள் மட்டுமல்ல, இன்று இந்தோனேசியாவின் அரசின் அமைப்பையும் வரையறுக்கும் அடிப்படைக் ஆவணங்களாகும். இந்த ஆவணங்களை ஆய்வு செய்வது இந்தோனேசிய கலையின் பல்வேறு நிலைகளை, அதன் சுதந்திரம் மற்றும் உண்மையிடர்சிகளுக்கு, மற்றும் பின்னணி பாரம்பரியத்துக்கான முயற்சிகளை நன்கு புரிய உதவுகிறது.