கடவுள் நூலகம்
செனெகலின் சுயாதீனம் கையாளும் போராட்டம் XX நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஆரம்பித்து, 1960-ஆம் ஆண்டில் பிரான்சிலிருந்து சுயாதீினத்தை பெற்றதுடன் முடிவுற்ற முக்கியமான வரலாற்று செயற்பாடாகும். இந்த காலம் தேசிய அற்புதம், அரசியல் செயற்பாடு மற்றும் கலோனிய ஆட்சிக்கும் எதிர்ப்பு ஆகியவற்றின் வளர்ச்சியுடன் அமையப்பட்டது. இந்த கட்டுரை, அந்த போராட்டத்தின் முக்கிய தருணங்களை மற்றும் சுயாதீனத்தை அடைய முக்கியமான பாத்திரங்களை ஆராய்கிறது.
செனெகலில் பிரான்சரவிய கோலிய ஆட்சி XVII நூற்றாண்டில் தொடங்கி மூன்று நூற்றாண்டுகள் வரை நீடித்தது. ஆள்காட்டும் போது, சமூகத்தின் பொருளியல் மற்றும் சமூக அமைப்புகளில் குறிப்பிடத்தகுந்த மாற்றங்கள் நடந்தன. மேற்கத்திய பொருளாதாரத்தின் முக்கியமான காரியமாக இருந்த அடிமாள் வர்த்தகம் உள்ளூர் மக்களுக்கு அசாதாரணமான தோல்வி அளித்தது.
XX நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் உள்ளூர் மக்கள் காளோ பெண்மை ஆட்சியின் பேர்பெயர்ச்சி பாதிப்புகளை உணரத் தொடங்கினர். மீட்டெடுப்பின், அரசியல் சிந்தனையின் மற்றும் உரிமைக்கான போராட்டம், பல செனெகல்களின் முக்கியமான தலைப்பாக அமைந்தன. வித்தியாசமான அரசியல் கட்சிகள் மற்றும் அமைப்புகள் உருவாக்கம், சுயாதீனம் நோக்கி முக்கியமான படிகாரம் ஆகியது.
1940-ஆம் ஆண்டுகளில் செனெகலில் தேசிய சுயமரியாதை வளர்ச்சி தென்படுத்த ஆரம்பித்தது. உள்ளூர் பெருமக்கள் மற்றும் மேற்கத்திய யாதனைகள் மீது அணுகுமுறை, செனெகல்களின் அரசியல் சிந்தனையின் உருவாக்கத்தில் உதவியது. அந்த காலத்தில் Afrika 1945 மற்றும் Sénégal Demain போன்ற அமைப்புகள் உருவாகின, இவை காமர்கரிக்களின் உரிமைகளுக்காக போராடின மற்றும் கலோனிய ஆட்சியின் முக்கிய பிரச்சினைகளுக்கு கவனத்தை ஈர்த்தன.
இந்த காலத்தில் அதிகமாக கவனிக்கப்பட்ட பாத்திரங்களில், லியோபோல்டு செதார் செங்கோர், முக்கியமான அரசியல் மற்றும் பண்பாட்டுத் தலைவர் ஆவார். செங்கோர் சுயாதீனத்திற்கும் ஆப்பிரிக்க சுயமரியாதைக்கும் தள்ளுவதில் ஆர்வமுள்ளவராக இருந்தார், இது இளம் மற்றும் அறிவாளிகளை ஊக்குவித்துள்ளது.
1950-ஆம் ஆண்டுகளிலிருந்து சுயாதீனத்திற்கு துடிப்பான போராட்டம் ஆரம்பமானது. உள்ளூர் மக்களின் கோரிக்கையை எதிர்கொண்டு, பிரான்சின் அரசு சில கொடுப்பனவுகளை செய்ய தொடங்கியது. 1946-ஆம் ஆண்டில், செனெகல் பிரான்சின் கூட்டமைப்பின் ஒரு பகுதியாக ஆக, செனெகல்களுக்கு அரசியல் செயல்பாட்டு வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டது.
ஆனால், இந்த மாற்றங்களுக்கு மாறாக, பல செனெகல்களுக்கு முழுமையான சுயாதீனத்தை மீட்டுத்தர வேண்டும். 1958-ஆம் ஆண்டில் செனெகல் பிரான்சின் கூட்டமைப்பில் ஆட்டோமியானதற்கு வாக்களித்தது, இது முழுமையான சுயாதீனத்திற்கு தனி பார்வையாக்கில் முக்கியமான படிகாரமாக அமைந்தது. ஆப்பிரிக்க சமூகத்திற்கான முன்னணி என்ற உள்ளூர் அரசியல் கட்சிகள் இந்த செயல்முறையில் முக்கிய பங்கு வகித்தன.
சுயாதீனத்திற்கான போராட்டத்தில் முக்கியமான நிகழ்வுகளில், 1948-ஆம் ஆண்டில் செனெகலின் தொழிலாளர் கட்சி உருவாக்கம், இது பல்வேறு அரசியல் வலுவ்களை ஒருங்கிணைத்து சுயாதீனத்திற்கான முதன்மை இயக்கமாக அமைந்தது. 1959-ஆம் ஆண்டு, செனெகல் கினியா மற்றும் மாலியுடன் மாலி கூட்டமைப்பில் இணைந்தது, இது சுயாதீனத்திற்கு இன்னும் முக்கியமாக அமைந்தது.
குறைந்தகால இணைப்புக்கு பிறகும், கூட்டமைப்பு 1960-ஆம் ஆண்டில் உடைந்தது, மற்றும் செனெகல் அதே ஆண்டின் ஏப்ரல் 4-ஆம் நாளில் சுயாதீன நாடாக அமைந்தது. லியோபோல்டு செதார் செங்கோர் நாடினரின் முதற் ஜனாதிபதியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார் மற்றும் செனெகலின் வரலாற்றில் புதிய யுகத்தின் ஒரு குறியீடாக மாறினார்.
சுயாதீனத்தை பெற்ற பிறகு செனெகல் புதிய அரசியல் அமைப்பை கட்டமைக்க வேண்டிய சவால்களை எதிர்கொண்டது மற்றும் கலோனிய மாசூளின் விளைவுகளை முறியடிக்க வேண்டியது. ஜனாதிபதியாக செங்கோர், நாட்டில் ஒரே தன்மையையும் நிலைமையையும் மேம்படுத்துவதில் முயற்சி செலுத்தினார். கல்வி மற்றும் பண்பாட்டு வளர்ச்சியை மேம்படுத்தும் பல கொண்டாட்டங்களை அவர் மேற்கொண்டார், இது செனெகலின் அடையாளத்திற்கான வளர்ச்சிக்கு உதவியது.
சாதனைகளை தவிர, புதிய அதிகாரங்கள் அரசியல் பூாற்றுக்கு மற்றும் ஜனநாயகத்தின்மயமாக குற்றச்சாட்டுகளை எதிர்கொண்டன. ஆனால் செனெகல் ஒத்துழைப்பில் முறையே நிலைத்துவந்தது, மேலும், பல பிற நாடுகளில் கெளரவபாயபபத்துக்களை தவிர்த்து வந்த சில ஆப்பிரிக்க நாடுகளில் ஒன்றாக இருக்க பெற்றது.
செனெகலின் சுயாதீனத்திற்கான போராட்டம், மக்கள் எப்படி ஒன்றிணைந்து கலோனிய ஆட்சி மீது எதிர்ப்பு வெளிப்படுத்துவது என்பது ஒரு எடுத்துக்காட்டாகும். இந்த செயல்முறையை செனெகலின் நாளைய அரசியல்நிலை அடிப்படைகளை உருவாக்கியது மற்றும் தேசிய அடையாளத்தின் மேம்பாட்டுக்கு உதவியது. சுயாதீனம், வெறும் அரசியல் சாதனையே அல்ல, மற்றொருபோதும் மக்களின் வாழ்வில் புதிய அணிகலையை அடைய வெறுமனே தொடக்கம் ஆக அமைந்தது.