கடவுள் நூலகம்
உகாண்டாவில் இங்கிலாந்து இந்திய குடியரசு ஆட்சி 19 ஆம் நூற்றாண்டின் முடிவிலிருந்து 20 ஆம் நூற்றாண்டின் மிட्फत தொடர்ந்து நடைபெற்றது, இது நாட்டின் சமூக, பொருளாதார மற்றும் அரசியல் வளர்ச்சிக்கு முக்கியமான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இந்த காலம் நிர்வாகம், கலாச்சாரம் மற்றும் சமுதாயத்தின் அமைப்பில் மாறுதல்களால் குறிக்கீடு செய்யப்பட்டது, இது உகாண்டாவின் வரலட்சேவையில் ஆழ்ந்த முத்திரை ஒன்றை விட்டது.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் முடிவிலிருந்து இங்கிலாந்து கிழக்கு ஆப்பிரிக்காவில் தனது குடியரசு உரிமைகளை விரிவுபடுத்தவாறு செயலில் இருந்தது. உகாண்டா அதன் தந்திர்மான தாவரவியல் மற்றும் இயற்கை வளங்களுக்காக இங்கிலாந்து ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் மிச்சனரிகள் கவணத்தை ஈர்த்தது. 1888 இல், இங்கிலாந்து "Imperial British East Africa Company" நிறுவனம் உகாண்டாவில் ஆட்சி நடத்த உரிமை பெற்றது, இது குடியரசு காலத்தின் தொடக்கம் ஆகும்.
1890 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், உள்ளூர் ஆட்சியாளர்களுடன் ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்ட பிறகு, இங்கிலாந்து உகாண்டாவின் மீது தங்கள் உறுதிஇலவைகள் அதிகரித்தது. 1894 இல் உகாண்டா இங்கிலாந்து பாதுகாப்பான பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது, இது உள்ளூர் பேரமான்களுக்குப் பொதியின் நிறுத்தத்தை கட்டுப்படுத்தி இங்கிலாந்து நிர்வாகத்தை நிறுவியது.
பாதுகாப்பு நிறுவப்பட்ட பிறகு, இங்கிலாந்துமாமேல் தனது நாட்டின் உள்ளூர் பழக்கங்களின் அடிப்படையில் புதிய நிர்வாக முறைகளை அமல்படுத்தின, ஆனால் குடியரசு அதிகாரிகளின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ். மாவட்ட அமைப்பு மற்றும் உள்ளூர் தலைவர்களை "chiefs" என குறிப்பிடுவதன் மூலம் அமைப்பது, ஒழுங்கைப் பேணும் மற்றும் வரிகளை சேகரிக்க உதவியது.
இங்கிலாந்து நிர்வாகம் அதிகாரத்தை மையமாக்குவதற்கும், வளங்களை கட்டுப்படுத்துவதற்கும் முயற்சித்தது. இது உள்ளூர் ஆட்சியாளர்களுடன் மோதல்களை ஏற்படுத்தியது, அவர்கள் தங்களின் அதிகாரங்களை இழந்தனர். ஆனால் பல உள்ளூர் தலைவர்கள் குடியரசு அதிகாரிகளுடன் சேர்ந்து பணியாற்றினர், இது இங்கிலாந்தின் தாக்கத்தை வலுப்படுத்த உதவியது.
இங்கிலாந்து குடியரசு ஆட்சியின் காலத்தில் உகாண்டாவின் பொருளாதாரத்தில் முக்கியமான மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. இங்கிலாந்து புதிய விவசாய தொழில்நுட்பங்களை அறிமுகப்படுத்தியது, இது காபி, தேயிலை மற்றும் பிற ஏற்றுமதி பொற்பொருட்களின் உற்பத்தியை வளர்க்க உதவியது. ஆனால், இந்த மாற்றங்கள் பலமுறை உள்ளூர் மக்களின் கண்கண்ட பணியிடங்களை இல்லாத நிலையில் நடந்தன.
வளங்கள் மற்றும் தொலைக்காட்சிகள், சாலை, ரயில் மற்றும் தொலைபேசி கோடுகள் போன்ற உறுப்பு வளர்ச்சிக்கும், இது குடியரசு அரசியலின் மிக முக்கியமான பகுதியாக அமைந்துள்ளது. இந்த திட்டங்கள் உகாண்டாவைப் உலகளாவிய பொருளாதாரத்தில் இணைத்துவிட உதவியது, ஆனால் பொதுவாக உள்ளூர் மக்களின் நலன்களை கவனித்துக்கொள்ளாமல் நிறைவேற்றப்பட்டவை.
இங்கிலாந்து குடியரசு ஆட்சியின் காலத்தில் உகாண்டாவில் புதிய சமூக மற்றும் கலாச்சார யோசனைகள் மற்றும் கல்வி மற்றும் சமயத்தை தனது வரவுகளை உருவாக்கியது. மிச்சனர் கிறித்தவத்தைப் பரப்புவதிலும் கல்வி நிறுவனங்களை ஏற்பாடு செய்வதில் முக்கியமான உருவில் இருந்தனர். இதன் விளைவாக, எழுதுவதற்கான திறனாளர்களின் அளவு அதிகரித்தது, ஆனால் பல நேரங்களில் கல்வி சில நபர்களுக்கு மட்டுமே அளவிடப்பட்டது.
இருபுறமாக, குடியரசு ஆட்சி சமூக அடையாளம் மற்றும் சமத்துவத்தை உருவாக்கியது. உள்ளூர் பழக்கங்கள் மற்றும் மரபுகள் மேற்கு கலாச்சாரத்தால் அழுத்தப்படுவதுஃ என்பது சில உகாண்டியர்களுக்கு எதிரே உள்ள விசுவாசத்தை உருவாக்கியது. பல்வேறு இன நிறங்கள் தங்கள் தேசிய ஒருங்கிணைப்பை உணர்ந்து, இது எதிர்காலத்தில் விடுதலைக்கான போராட்டத்திற்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.
20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், உகாண்டாவில் அரசியல் இயக்கங்கள் உருவாகின, அவை குடியர் ஆட்சியுடன் எதிர்ப்பு அளித்து வரின்றன. முதலில், இங்கிலாந்துவினால் முன்மொழியப்பட்ட அமைப்பில் செயல்பட்டனர், ஆனால் மெதுவாக தேவை மோசமாக வந்தன. 1952 இல் உருவாகிய "Uganda National Congress" எனும் முதன்மை இயக்கம், உள்ளூர் மக்களுக்கு அதிக சுயநிர்வாகம் மற்றும் உரிமைகளைப் பெற்றுக்கொள்ளக் கோரியது.
இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்பு, அரசியல் செயல்திறன் மேலும் அதிகரித்தது, மற்றும் 1945 இல் "Buganda Youth Movement" உருவாகியது, இது அரசியல் மாற்றங்களை அடைய தி உரிமை போன்றவர்கள் சந்திரராக்கப்பட்டது. 1960 இல் நடைபெற்ற தேர்தல்கள், உகாண்டாவின் அரசியல் விடுதலைக்கான முதல் படியாக அமைந்தது.
1962 இல் உகாண்டா விடுதலை பெற்றது, இது உள்ளூர் மக்களின் உரிமைகள் இன்னும் பல ஆண்டுகளாக போராடியதின் விளைவாக அமைந்தது. ஆனால், குடியரசின் பிறப்பின் பின், நாட்டின் அரசியல் வாழ்வில் அது தாக்கம் செலுத்தியது, மற்றும் உள்ளூரில் மோதல்கள் விரைவில் அரசின் மாறுதல்களைத் தொடங்கின.
உகாண்டாவில் இங்கிலாந்து குடியரசு ஆட்சி நாட்டின் வரலாட்டுச் சுருக்கத்தை ஆழமாக விட்டது. இது பொருளாதார வளர்ச்சியும் கல்விக்கும் உதவியது, ஆனால் குடியரசின் விளைவுகள் சமத்துவத்திற்கு, சமூக மோதல்களுக்கு மற்றும் கலாச்சார அடையாளத்தை இழப்பதற்கானவை. நவீன உகாண்டா தனது குடியரசு கடந்தத்தை புத்திசாலித்தனம் செய்யும், மனித உரிமைகள் மற்றும் பல்வேறு நலன்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு எதிர்காலத்தை உருவாக்க முயல்கிறது.