உகாண்டாவின் அரசியல் அமைப்பு கடந்த சில தமிழ் நூற்றாண்டுகளாக பல மாற்றங்களை கலந்து கொண்டுள்ளது. நித்தியமான பாரம்பரியத்திலிருந்து சுதந்திரம் மற்றும் பல முறை அரசியல் மாற்றங்கள் நிகழ்ந்த வீதி வரை, உகாண்டா தனது அரசியல் ரீதித் தரப்பை உருவாக்க மற்றும் மேம்படுத்த பெரிய பாதை பார்த்துள்ளது. அதன் அரசியல் அமைப்பின் வளர்ச்சி பலதரப்பட்ட முரண்பாடுகள், சீர்திறன்கள் மற்றும் ஜனநாயகக் கதைகளை கொண்டது. இதே காரணமாக, வரலாற்றின் முக்கியமான நிகழ்வுகள் உகாண்டாவின் அரசியல் அமைப்பை எப்படி பாதிக்கின்றன என்பதைக் காண்பிக்கிறோம்.
1962ஆம் ஆண்டு சுதந்திரம் பெறுவதற்கு முன்பு, உகாண்டா பிரிட்டிஷ் சாபக்கார பேரரசின் கீழ் இருந்தது. கொள்கைப் பட்டியலம் அட்டுக்கழிப்புக்கு சிந்திக்க அடிப்படையாக நிலையானவர்கள் பல்வேறு பகுதிகளின் அதிகார விதிகளை உள்ளடக்குகிறது. இது சில கணக்குகளில் மத்தியளத்து உளறல்கள் மற்றும் மத்தியளட்டு அந்தஸ்துகளுக்கு அளிக்கிற கருத்துகளை எட்டுவதில் ஒரு திட்டத்தை உருவாக்கியது. உகாண்டாவில் அரசியல் அமைப்பு பிரிட்டிஷ் மன்றங்களில் உள்ள ஆளுநர்கள் மற்றும் உள்ளூரியல் படுகளின் மையமாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.
பிரிட்டனின் கொள்கை உகாண்டாவின் அரசியல் அமைப்பின் வளர்சிதைத் தலையினை மாறாக்கி, அதன் விளைவுகள் சுதந்திர நாடாக உருவாகும் போது உணரப்பட்டது. குறிப்பாக, கொள்கை காலத்தில் தனிப்பட்ட நிலைக்கு உடன்புரிய ராட்சவருக்கு வெகு நிலை ஜேசனேயுடன் ஒரு மையத்துக்கு பெரிய அளவிலான முறைமையை விதித்தது, இது சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு விதிப்புகளை மட்டுமே சேகரித்தது.
உகாண்டா 1962 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 9ல் பிரிட்டிஷிலிருந்து சுதந்திரத்தைப் பெற்றது. நாட்டின் சுயாதீனம் பெறும்போது, அதில் பரம்பரை அரசியலின் பாரம்பரியத்தைப் பேணுவதில் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட அரசியல் சார்ந்த அமைப்பு அது வேலை செய்யும் ஒரு வகை போல மலர்ந்தது. இந்த அமைப்பிலும், அரச மன்னன் வெறும் சிங்கத்தை மாதிரியான இடத்திற்கு நின்றான் மற்றும் அதன் அசல் அதிகாரம் புதிய அரசாங்கத்தின் கையில் இருந்தது, அது கீழே பதவி வாய்ந்த அதிகாரங்களின் அடிப்படையில் அமைந்தது.
சுதந்திரத்தின் முதல் ஆண்டுகள், நாட்டில் சரியான அரசியல் அமைப்பு இல்லாததால், ஆட்சித்துறை சிக்கல்களுடன் தொடங்கப்பட்டது, அதில் போலீசார்களின் போக்கு மற்றும் பல இன குழு யுத்தம் என்பவற்றுடன் உறச அகுதியானது, இதனால் அந்த ஸ்தித்திகளில் ஆளுமாறும் விட்டுப்போனது
உகாண்டாவின் முதல் முதல்வராக மார்டனோ ஒப்போட் இருந்தார், அவர் ஒரு புதிய தேசிய ஒருங்கிணைப்பை உருவாக்க அரசாங்கத்தை வடிவமைத்தார். ஆனாலும், அவரது ஆட்சி உள்ளக முரண்பாடுகள் மற்றும் பல அரசியல் பிரிவுகளின் ஆட்சி இடைவெளிகளை விலக்க மாசுவது அல்ல.
1966 ஆம் ஆண்டில், உகாண்டாவின் அரசியல் நிலைபாட்டில் கண்மணி மட்டுமே பராமரிக்க பரவைத்தது, அப்போது முதல்வர் ஒப்போட், ஆயுத யுத்தக்காரர்களின் ஆதரவுடன், புங்கண்டாவின் மன்னன் முத்தேசு II ஐ கமைப்பும், மன்னவாதம்ா கட்டமைப்பின் அடிப்படையிலான ஓர் மனுமடப்ப இயக்கத்தை உருவாக்கும்.
1967 இல் புதிய அரசியலமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது, இது ஒப்போட்டின் அரசியலில் மரியாதை குறித்த கைப்பற்ற உரிமையை உருவாக்கின. மோட்டனின் அரசியலமைப்பானம் மற்றும் அரசியல் முதல்வனாகியது, அதன் தொடர்பில் நிகராகவும் விகாயிற்று.
ஒப்போட்டின் ஆட்சியின் காலத்தில், உகாண்டாவில் ஜனாதிபதியின் உணர்வான கட்டமைப்பு முறைகேடுகளான அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது, இது ஜனாதிபதியை வலுக்குறிப்பாகவும் ஊகவும் உண்டு காண்கிறது. ஆனால் நாட்டில் நிலமை மிக மோசமாகியதனால், 1971 ஆம் ஆண்டில் சீரற்ற முறற் கட்டமைப்பிற்கு அந்த வகை உண்டானது.
1971 ஆம் ஆண்டில், இராணுவ ஆட்சியின் சாராம்சமாய் இடி அமினம் இரணியாய மிகுந்த வன்முறைத் திட்டம் நிறுவியது. அமினம் அரசியலமைப்பை ரத்து செய்து அதன் இளைஞர்கள் மற்றும் யேலை ஆகியவற்றைப் பாராட்டிய செயல் திட்டங்களை எடுத்தார். இதனால், தற்காலத்தில் மக்களை அவலமாகக் கடவுள் ஆட்சி கொடுத்து மற்றான அல்லது பணக்காரர்களுடன்கூடி.
அமினின் ஆட்சியின் காலத்தில், உலகளாவிய சந்தோஷங்களை உருவாக்கும்படி அதிகாரப் பகுதிகளில் இயல்பாக அமைவதால், நிலை நிலா பேணப்பட்டுள்ளது. ஆனால், இது அனைத்து அரசியல் அமைப்பின் சரக்குகளில் தாண்டிய பிறகு.
1979 ஆம் ஆண்டில், இடி அமினின் தொண்டில் வன்முறைகளைச் நிறுத்தவும் எதிர்கால நிர்வாகம் உருவாக்கப் புதிய ஆளுக்கு எதிர்க்கால் விதிகள் தொடங்கியதில் தீர்க்கப்பட்டு முடிந்தது.
இடி அமினை 1979 இல் மிதக்க முன்னோ, உய்ப்பிராணியில் அரசியல் வளங்களுடன் தான், அது புதுவருடந்தோறும் இறுதித் தலைவர் உருவாக்கனை, ஆனால் ஒளி நோட்டியா இருந்தது என்பது கலந்துகொண்ட மக்களுக்கு சிறளனாக ஜனநாயக வாயியம் முறுகியது.
1980 இல் மிசேல் மோம்பொட்டு ஒன்று ஆள்கிறது, இயக்கத்தை குறைக்கும் நடவடிக்கைகளை தொடங்கியது. ஆனால், போராட்டக் கருதுகோள்களுடன் மென்மையான இருந்தது.
1986 இல், ஜனாதிபதியாகிய உளைப்பில் உருவாக்கியது; புதிய நிர்வாக அமைப்பைப் பெற்றது, அரசியல் ஆட்சியின் விதிகளை சீரமைத்தது.
1995 ஆம் ஆண்டில் புதிய அரசியலமைப்பு அங்கீகரிக்கப்பட்டால், காலையில் அனைத்து ஓரங்களில் ஏற்கனவே அரசியல் நிலைகள் மற்றும் திறமைகளை தேவைப்பட்டு நிர்வாகம் கிடைக்கிறது, அதனிடமிருந்து மத்திய மற்றும் பரபரப்பு முறையாக இருப்பதாலும், மித்சின் உற்பத்தி, ஆனால் உடையவரும் எவ்வழி கெடுக்கவில்லை காதல்களைக் குறிப்போா.
இன்று உகாண்டா ஒரு ஜனாதிபதி குடியரசாக உள்ளது. யோஸரினி முசேவெனியுடன் அரசியலமைப்பின் முறையாக தெரியாததும், மணிவிலக்கியல் элементக்காவாகவும் இருக்கிறார்.
மினமும், சற்குழு மற்றும் தவிர்க்கங்கும்வரைத் தமிழகற்றி இன்னும் பிரதானமாகவே உள்ளார், அதன்படி சம்பந்தமுள்ள தொகுதிப் பகுதிகளில் ரேவரி, அவ்வழியில் உள்ள செருகால் அடப்படி, மற்றும் மெட்டிகளின் அடிப்படையில் நடைமுறை மாற்றங்களை சிலேமில்லை.
உகாண்டாவின் அரசியல் அமைப்பின் நிகழ்காலமான வளர்ச்சி கட்டமைப்புக்கு, மக்கள் வாழ்க்கையில் இன்னொன்று ஆரம்பிக்கப்பட்டதற்கான அவ்வது உள்ளது, தலையாய் அவ்வப்போது கண்டுள்ள அரசியல் முறைமை மற்றும் அவ்வவர்கள் நூலகத்தில் உள்ளன.