வியட்நாமை ஒன்றிணைத்தல் என்பது 1975-ஆம் ஆண்டில் நடந்த மிக முக்கியமான வரலாற்றுப் მოცுமொழி ஆகும், இது வட கிழக்கு மற்றும் தென் வியட்நாம் இடையே நீண்டகால முரண்பாட்டை முடித்தது. இந்த காலத்திற்கு யுத்தச் செயல்பாடுகள் மட்டும் அல்லாமல், அரசியல், சமூக மற்றும் பொருளாதார மாற்றங்களும் முக்கிய காரணிகள் ஆக இருந்தன, இது நாட்டின் இன்னொரு வளர்ச்சியின் மீது மிகச் பெரிய விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. வியட்நாமை ஒன்றிணைப்பதற்கான வகை மற்றும் விளைவுகளை புரிந்துகொள்வது, தன்னுடைய நாட்டிற்கே மட்டுமல்லாது, சர்வதேச அரசியல் ஆதரவிற்கு அவன் பரிசீலனையை புரிந்துகொள்ள ஏற்படுத்துகிறது.
வட மற்றும் தென் வியட்நாம் இடையே முரண்பாடு 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் தோன்றியது, அப்போது வியட்நாம் பிரான்சுக்கு கீழ்ப்பொருத்தமான காலனிய ஆட்சியில் இருந்தது. இரண்டாவது உலகப் போருக்குப் பிறகு, நாட்டில் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டம் தீவிரமடைந்தது, இது இரண்டு தனித்தரமான அரசுகளை உருவாக்கியது: வடக்கு கூட்டாளர் நாட்டு குடியரசு, மற்றும் தென்மருது என் தனித்தாட்சி உடையது, இது அமெரிக்காவால் ஆதரிக்கப்பட்டது. இந்த இரண்டு ஆட்சிகள் குளோஸ் போரின் சந்தர்ப்பத்தில் கம்யூனிசம் மற்றும் மூலைவாழ்க்கையின் இடையில் எதிர்பார்க்கப்பட்டது.
1954-ஆம் ஆண்டில், பிரான்சின் டியன் பியென் பு ஆற்றலுக்குப் பிறகு, ஜெனிவா மாநாடு கையொடுத்துவைக்கப்பட்டது, இது வியட்நாமை 17-வது பரப்பின் மூலம் தற்காலிகமாகப் பிளவுபடுத்தியது. எனினும், எவரும் அந்த நிலையை ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பவில்லை, மற்றும் முரண்பாட்டுகள் விரைவில் மீண்டும் ஆரம்பமானன. தென்னில், செயலானக் கலபங்கள் நிகழ்ந்துவிட்டன, இது மொத்த யுத்தமாக மாறியது, இது அமெரிக்கா மற்றும் பிற தோழர்களைக் கொண்டுள்ளது.
வியட்நாமிய போர்ப்பு 1955 முதல் 1975 வரை நடந்தது, இது வரலாற்றில் மிகச் சோகமான மற்றும் அழிவூட்டும் முரண்பாடுகளில் ஒன்றாக மாறியது. இந்த போர்ப்பு மாசுபுதல், மனித உயிர்வாழ்வின் இழப்பு மற்றும் குடியிருப்பின் பெருமளவு துன்பங்களுக்கு முன்னேம்பெற்றது. சோவியியத் செண்டர் மற்றும் சீனத்தின் ஆதரவுடன் வடக்கு வியட்நாம், கம்யூனிச அரசின் கீழ் நாட்டை ஒன்றிணைப்பதற்கான முயற்சியில் இருந்தே, அதை அமெரிக்கா மற்றும் பிற மேற்கத்திய நாடுகள் ஆதரித்த தென் வியட்நாம், கம்யூனிஸ்ரின் படிப்பெரும் அழுத்தத்தின் கீழ் தனது சுதந்திரம் மற்றும் வாழ்வை காத்துக் கொள்ள முனைந்தது.
1973-ஆம் ஆண்டில் பாறிஸ் ஒப்பந்தங்களை கையொடுத்த போது, போர்த்து அமெரிக்கா போராட்டத்தில் பங்கேற்பை நிறுத்தியது. எனினும், போராட்டங்கள் தொடர்ந்தது, 1975-ஆம் ஆண்டில், வடக்கு வியட்நாம் தெற்குவரும் பெருக்கல்களை துவக்கம் செய்கின்றது, இதனால் 1975-ஆம் ஆண்டில் ஏபிரல் 30-ஆம் தேதி சாய்கோன் மேட்டதில் கடந்து நிற்கின்றது. இந்த நிகழ்வு கம்யூனிஸின் வெற்றியின் குறியீடாக மாற்றவேண்டும், மேலும் இது நீண்டகால முரண்பாட்டின் முடிவாகக் காணப்படுகிறது.
வியட்நாமை ஒன்றிணைத்த பிறகு, நாடு சோசலிஸ்டு குடியரசாக மறுபெயரிடப்பட்டது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைமையில் புதிய அரசு, முக்கிய அரசியல் மற்றும் பொருளாதார மறுவீதிகளை செயல்படுத்த தொடங்கியது. அனைத்து நிறுவனங்களின் தேசிய இடமாற்றத்திற்கான முயற்சியில் முன்னேறியது, இது பொருளாதாரத்தின் கட்டமைப்பில் முக்கியமான மாறுதல்களை ஏற்படுத்தியது. எனினும், இயக்குநர்களுக்கு உள்ளால் சோசலிஸ்டு பொருளாதாரத்தை கட்டமைக்க முன்மொழிந்த முயற்சிகள் பல்வேறு சிக்கல்களை எதிர்கொண்டு, வளங்களின் பற்றாக்குறை, ஊழல் மற்றும் செயல்பாடில் திறமையின்மை ஆகியவை உள்ளன.
அரசியல் அணுக்கமாக, அதிகாரம், முன்னாள் தென் வியட்நாமிய அதிகாரிகளிடமிருந்து சுத்திகரிப்பு நடத்த обычное воспринимался как потенциальная угроза. эти меры вызвали недовольство и протесты со стороны части населения, что негативно сказалось на стабильности общества. На фоне политической репрессии и экономических трудностей многие граждане покинули страну, что привело к образованию большой диаспоры в странах Запада и Азии.
ஒன்றிணைப்புக்குப் பிறகு வியட்நாமின் பொருளாதார வளர்ச்சி, போரின் விளைவுகள் மற்றும் அரசியல் репрессий பரிந்துரைப்பட்டது. அரசு மைய திட்டமிடலை உருவாக்கும் முயற்சியில் இருந்தது, எனினும், இது தேவைப்படும் விளைவுகளை ஏற்படும். பல தீர்மானங்களை, உணவுப் பற்றாக்குறை மற்றும் குடியிருப்பின் பற்றாக்குறை போன்றவை இனுங்கையச் செய்கின்றன.
1980-கள்ளன் துவக்கம் மலமாக, இருக்கும் முறை குறி திருப்புவது என்று அரசு மறுவீதிகளை தொடங்கியது, "Đổi Mới" என்று அழைக்கப்படும். இவை பொருளாதாரத்தை جزئی liberalization, சந்தை இயந்திரங்கள் மற்றும் வெளிநாட்டு முதலீடுகளை சமர்த்திக்கான விளைவு கொண்டு வந்தது. இதற்க்கொண்ட உறுப்பயினினால், வியட்நாம் significativa விவஸ்திய வேலையினால் சென்றடையப் பெற்றது மற்றும் நிரந்தர அடிப்படையில் seueur மோசம் ஆனது.
வியட்நாமை ஒன்றிணைத்தல், சமூக கட்டமைப்புகளை மற்றும் கலாச்சார நடைமுறைகளைவும் பாதித்தது. அதிகாரங்கள் தேசிய ஒருமையை வலுப்படுத்துபவர் மற்றும் தென் வியட்நாமிய மக்கள் புதிய அரசியல் மற்றும் சமூக அமைப்பில் இணைய முயன்றது. இதில் கற்கை, சமூக பாதுகாப்பு மற்றும் ஒரே வியட்நாமிய அடிப்படை பிடிப்பிற்கான கலாச்சார திட்டங்கள் உள்ளன.
அரசின் முயற்சிகளை போல, வட மற்றும் தென் பகுதிகளுக்கிடையில் வேறுபாடுகள் தொடர்ந்து இருந்தன. தென் பகுதிகள், அதிகமாக வளர்ச்சி அடைந்தவையாகவும், புதிய நிலைகளை அடிப்படையாக பெற்று, வடக்கு பகுதிகள் வெளியிடப்பட்ட, அங்கு கடிவாளத்தின் தேவைகளால் பாதிக்கப்பட்டன.
வியட்நாமை ஒன்றிணைத்தல் அதுவே அதன் வெளிப்புற அரசியல் உறவுகளை மாற்றியது. போருக்குப் பிறகு, நாடு சர்வதேச சமூகத்திலிருந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்டு இருந்தது, ஆனால் 1990-ஆம் ஆண்டுகளில் வியட்நாம் தனது சர்வதேச உறவுகளை மீட்டமைத்துச் சென்றது. 1995-ஆம் ஆண்டில், நாடு அமெரிக்காவின் உறவுகள் அனைத்துக்காகப் பிணைந்தது, இது வர்த்தக மற்றும் முதலீடுகளுக்கான புதிய வாய்ப்புகளை திறக்கிறது.
1995-ஆம் ஆண்டு வியட்நாம் தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகள் கழகத்திற்கும் (ASEAN) உறுப்பினராக மாறியது, இது பிராந்திய மற்றும் உலகளாவிய பொருளாதார அமைப்புகளில் அதன் இணைப்பில் உதவியுள்ளது. இந்த படிகள் மற்ற நாடுகளை ஒப்பவன் பயன்படுத்திக் கொள்ள அறை கண்டுபிடித்தன மற்றும் சர்வதேச நிலைப்பட்டையில் வியட்நாமின் புகழ்மிக்கத்தை உயரச் செய்து கொண்டது.
சாதனைப் பெற்றவராகவும், வியட்நாம் சில சமகால சவால்களை எதிர்கொள்கின்றது. நாட்டின் அரசியல் அமைப்பு ஒரு பார்டியால் மட்டுமையானது, மேலும் மனித உரிமைகள் மற்றும் கருத்து அடிப்படையின் சிக்கல்கள் சர்வதேச சமூகத்தின் கருத்துகளை ஏற்படுத்துகின்றது. அரசாங்கத்தினால் கவனிக்கப்பட வேண்டிய பல பொருளாதார சிக்கல்கள், உதாரணமாக ஊழல், சமூக சமத்துவம் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகள் உள்ளன.
உலகளாவிய மாற்றங்கள் மற்றும் புதுப்பாதிகள், வளிமண்டல மாற்றம் மற்றும் தொற்றுநோய்கள் போன்றவை, வியட்நாம் புதிய நிலைகளுக்காக எளிதாகவும். நாடு தற்காலிக வளர்ச்சி மற்றும் குடியிருப்புக்கான முயற்சி கன்சேற்காகத்தல வேலை ஆகிய செய்திகளாகும், இதனால் மூலவி மற்றும் கலாச்சார பங்களிப்புகள் குறைவாகக் கண்டுபிடிக்கப்படுகிறது.
வியட்நாமை ஒன்றிணைத்தல் நாடின் வரலாற்றில் ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாக மாறியது, இது நீண்டகால முரண்பாட்டை முடித்து அதன் முன்னேற்றத்தில் புதிய பக்கம் திறக்கிறது. வியட்நாம் பல பொருளாதார மற்றும் சமூக மாற்றங்களால் ஏற்படும் பல சிரமங்களை கடக்கத் தொடங்கியது, மேலும் சர்வதேச அரங்கத்தில் முக்கிய முன்னேற்றங்களை அடைய அனுமதித்தது. ஆனாலும், மற்ற நாடுகள் போல, வியட்நாம் கவனமுடன் அணுகுமுறையை மற்றும் திட்டமிடல்களை தேவைப்படுத்தும் சவால்களை தொடர்ந்து எதிர்கொள்கின்றது. வியட்நாமி ஒன்றிணைப்பின் வரலாற்றை புரிந்துகொள்ளும் போது, இது அதன் தற்போது மற்றும் எதிர்காலம் மற்றும் சமூகம் மற்றும் ஒன்றாக்கிஎன்பது தேவதாதூல் பற்றிய முக்கிய பாடத்திற்கு வழிகாட்டுகிறது.