அறிமுகம்

வியட்நாம் போர், இரண்டாவது இந்தோசீனிய போர் ஆகவும் அறியப்படுகிறது, 1955 முதல் 1975ம் ஆண்டு வரை நடைபெற்றது மற்றும் 20ஆம் நூற்றாண்டின் வரலாற்றில் மிகவும் முக்கியமான மோதல்களில் ஒரதாக அமைந்தது. இந்த போர் பல காரணங்களை கொண்டது, இது காலனியாகவும், கம்பீரமாகவும், சூடு போர் மற்றும் உள்ளக அரசியல் வேறுபாடுகளின் பின்னணியிலும் உள்ளது. இது வியட்நாமை மட்டுமல்லாமல், பல நாடுகளில் சர்வதேச அரசியல், கலாச்சாரம் மற்றும் பொதுமக்கள் கருத்துக்களில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

போரின் காரணங்கள்

வியட்நாம் போரின் மையக்காரணங்களை சில வகைகளாகப்ப் பிரிக்கலாம். முதல் வகை, வியட்நாமின் காலனிகால வரலாற்றுடன் தொடர்புடையது. வெள்ளையர்களின் காலனித்தன்னிடம் மற்றும் இரண்டாவது உலகப்போருக்குப் பின்னர், வியட்நாமியர்கள் சுதந்திரத்திற்காக போராட்டம் மேற்கொண்டனர். 1945-ஆம் ஆண்டில் ஹோ ஷி மின், வியட்நாமின் தன்மையை பிரெஞ்சிலிருந்து அறிவித்தார், இது முதல் இந்தோசீனிய போரை (1946–1954) ஏற்படுத்தியது.

இரண்டாவது வகை, ஆதரவாத முறைகளுடன் தொடர்புடையதாகும். வியட்நாம், வடக்கு வியட்நாம் (கம்யூனிஸ்ட்) மற்றும் தெற்கு வியட்நாம் (அமெரிக்க ஆதரிப்புடன்) என்ற இரண்டு பகுதியாகப் பிளவானது. சூடு போர், இரண்டு முறைகளுக்க arasında உறவுகளை மேலும் நில்லப் பெற்றது: சமூகவாதம் மற்றும் மூலதனம். வடக்கு வியட்நாம், சோவியத் யூனியனும், சீனாவும் ஆதரிக்கும், கம்யூனிஸ்ட் எளிமையான ஆட்சிக்குள் நாட்டை ஒருங்கிணைக்க முயல்கிறது, அப்போது தெற்கு வியட்நாம், அமெரிக்க ஆதரவைப் பெறி, மூலதன கொள்கையைப் பாதுகாத்துக்கொள்வதற்கான முயற்சியில் உள்ளது.

போரின் முன்னேற்றம்

இந்த மோதல், தெற்கு வியட்நாமின் அரசுக்கு அமெரிக்கா ஆதரவளிப்பதன்மூலம் தொடங்கியது. 1964-ஆம் ஆண்டில், தடுக்கும் தடாம் உட்பட ஒன்று விபத்து, இது அமெரிக்க அரசின் பரபரப்பான நிலைமையை உருவாக்கியது. அதனைத் தொடர்ந்து, ஜனாதிபதி லிண்டன் ஜான்சன், ஒரு செயல் போராட்ட நெறியை ஆரம்பித்தார், மற்றும் அடுத்த சில ஆண்டுகளில் வியட்நாம் போர் பரந்த அளவுக்கு வளர்ந்தது.

1965 ஆம் ஆண்டில், வியட்நாமில் அமெரிக்க படையணியின் எண்ணிக்கை 200,000 ஆக அடைந்தது, 1969 ஆம் ஆண்டுக்குள் 500,000ஐ மீறியது. முக்கிய போர்க்கடிதங்கள் புல்வெளியில் நடந்தன, அங்கு வடக்கு வியட்நாம் மற்றும் அதன் பர்த்திசன்கள், தத்துப்புகழ்பெற்ற வியட்காங், அகமொழி போராட்ட மரபுகளைத் தவவாகி பயன்பாட்டிற்கு வந்தனர். அதன் விளைவாக, அமெரிக்கா பரந்த அளவிலான போம்முகளை மற்றும் இரசாயன ஆயுதங்களை பயன்படுத்தியது, அதில் "அரிசி ஆரஞ்சு" உள்ளிட்டவை, இது கடுமையான சுற்றுச்சூழல் மற்றும் மனிதாபிமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது.

இந்த போர் பெற்றுக்கொண்டது, 10 ஆண்டுகள், பல முக்கியப் போரிடங்கள் உட்பட, ஹியூவ் போரில், க்வாங்க்ட்ரி போர் மற்றும் 1968ஆம் ஆண்டு தெட் எழுச்சி, இது வியட்நாமியர்கள் உறுதியான ஆக்கம், மற்றும் அமெரிக்காவில் போரைப் பற்றி அடிக்கடி முன்மொழிய உதவியது.

அரசியல் பேச்சுவார்த்தைக்கு திரும்புதல்

1970-ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், போர் அமெரிக்காவில் ஆதரவை இழந்தது. போரைத் தடுப்பு நடவடிக்கைகள் நாட்டையே மூடியது, மற்றும் பொதுமக்கள் கருத்து மாறுவதற்கு தொடங்கியது. இதற்குத்தொடர்ந்து, ஜனாதிபதி நிக்சனின் நிர்வாகம், "வியட்நாமியராக்கம்" எனும் காலத்தை அறிவித்தது, இது போராட்டத்திற்கு அதிக பொறுப்புகளை தெற்கு வியட்நாமிய படைகளுக்கு வழங்கும் பொருட்டாக இருந்தது.

அமெரிக்கா, வடக்கு வியட்நாம் மற்றும் தெற்கு வியட்நாம் இடையே பேச்சுவார்த்தைகள் 1968 ஆம் ஆண்டு புறலுக்குள் ஆரம்பமானது, இருப்பினும், இது சில ஆண்டுகளில் நீண்ட அந்த செயல் ஆகிவிட்டது. 1973-ஆம் ஆண்டில், பாரிஸ் உடன்படிக்கை கையொப்பமிடப்பட்டது, இது அமெரிக்க படைகளை வெளியேற்றுவதாகவும், தரப்புகளுக்கு மத்தியிலான நிலவலி ஆகும். இதற்குப் பிறகு, மோதல் தொடர்ந்தது, மற்றும் வடக்கு வியட்நாம் தெற்கு முன்னேற்றத்தை தொடர்ந்தது.

போரின் முடிவில்

1975-ஆம் ஆண்டில், வடக்கு வியட்நாம், பரந்த அளவிலான மறுபடி வெளியேற்றத்தை மேற்கொண்டது, இதனால் 30 ஏப்ரல் 1975 அன்று சாய்கோன் சரியானது. தெற்கு வியட்நாம் அடிமையாக்கினது, மற்றும் வியட்நாம் கம்யூனிஸ்ட் ஆட்சியில் ஒன்றிணைந்தது. இது வியட்நாம் போரின் நிறைவு தூண்டல் மற்றும் சமூக நாட்டு குடியரசு வியட்நாம் கொண்டு வந்தது.

வியட்நாம் போர், நாட்டின் வரலாற்றில் ஆழமான காழ்ப்புணர்வு ஏற்படுத்தியது. இது மில்லியனுக்களுக்கு பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தியது, பெருத்த பிதுமாற்றங்களை உருவாக்கியது மற்றும் நீண்ட கால விளைவுகளை பொருளாதார மற்றும் சுற்றுச்சூழல் நிலைகள் மட்டுமல்லாது. இந்த போரின் பின் நாட்களுக்கு மீள்வது, பல ஆண்டுகள் எடுத்தது, மற்றும் நாட்டுப் பல பிரச்சினைகளுடன் மீள் மீட்புக்கான வழியை எதிர்கொண்டது.

போரின் விளைவுகள்

வியட்நாம் போர், வியட்நாம் தனியாகவும், சர்வதேச உறவுகளில் முக்கியமான சலுகைகளை ஏற்படுத்தியது. இந்த மோதல், எதிர்கால காலனிக்கு எதிரான போராட்டத்தின் அடையாளமாக மாறியது மற்றும் அமெரிக்காவின் அரசியலிலும் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது. புதிய உலகக் கட்டிடத்திற்கான உருவாக்கமும், அதில் மேற்கத்திய வேலைகளை குறைப்பது, போரின் வெளிப்படையான விளைவாக மாறியது.

பூர்வமாக, வியட்நாம், போய்க்கும் பிறகு, பொருளாதார சிரமம், அரசியல் எழும்பு மற்றும் சர்வதேச தனிமைப்படுத்தல்களுக்கு எதிரான போராட்டங்களை சந்தித்தது. 1980-களின் இறுதியில் "தோய் மொய்" (புதிய விதிமுறை) கொள்கைக்கு அங்கீகாரம் அளித்த பிறகு, வியட்நாம், பொருளாதார பரிமாற்றங்களுக்கான செயல்முறைகளை ஆரம்பித்தது, இதனால் பொருளாதாரத்தின் குறிப்பிடத்தக்க வளர்ச்சி மற்றும் மக்களின் வாழ்வில் மேம்பாடு ஏற்படுத்தியது.

போர் நினைவுக்கு

வியட்நாம் போர், நாட்டின் வரலாற்றில் மற்றும் வியட்நாமியர்களின் மனதில் ஒரு வலியுறுத்தலாக நீடிக்கும். மரணத்தை அங்கு மட்டும் நிரம்பvious எண் பேருக்கு நினைவு செயல்கள், கடிதங்கள், மற்றும் பல நடவடிக்கைகள் வழி கொண்டு பேசியுள்ளது. வியட்நாமியர்கள், சுதந்திரம் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தில் பெருமையாக இருக்கின்றன, மற்றும் போர் பாடங்கள் அடுத்த தலைமுறைகளை தொடர்ந்தன.

முடிவுரை

வியட்நாம் போர், 20 ஆம் நூற்றாண்டில் மிகவும் முக்கியமான மோதல்களில் ஒரதாக அமைந்தது, நாட்டின் மற்றும் உலகின் வரலாத்தில் ஆழ்மனதாக மாற்றியும் கொண்டது. இது போரின் விலை மற்றும் அமைதியின் மற்றும் நிலைத்தன்மையின் முக்கியத்தை நினைவூட்டியது. வியட்நாமின் வரலாறு, அதில் அதன் சுதந்திரம், இந்தக் காலக்கட்டத்தில் தேவையான தொலைபேசிகள் மற்றும் மோதல்களைப் புரிந்துகொள்ளவும் தொடர்ந்து புதுப்பிக்கப்படுவதாக உள்ளது.