கடவுள் நூலகம்
மௌரியப் பேரரம், இது 322 முதல் 185 ஆண்டிற்குள் இந்தியாவில் இருந்தது, இந்திய துணைக்கண்டத்தில் உள்ள முதலாவது பெரிய பேரரசுகளில் ஒருதாகும். இது பிராந்தியத்தின் அரசியல், சமூக மற்றும் கலாச்சார கட்டமைப்புகளை உருவாக்குவதில் முக்கியப் பாத்திரம் வகித்தது, மேலும் போத்திஸம் மற்றும் பிற தத்துவக் கருத்துக்களை பரப்புவதில் உதவியது.
மௌரியப் பேரரசை சாண்ட்ரகுப்தா மௌர்யா நிறுவியது, இது நந்த த Dynasty க்கார வைத்துக்கும் இராச்சியனான இறுதியாகவும் இருந்தது. அரசியல் சீரற்றத்தைப் பயன்படுத்தி, மற்றும் மக்களின் நம்பிக்கையை பயன்படுத்தி, அவர் பல சிறிய ராஜ்யங்களை ஒன்றிணைத்தார் மற்றும் ஒரு வலுவான மைய அரசை உருவாக்கினார்.
சாண்ட்ரகுப்தா தனது மாணவர் மற்றும் தத்துவவாதியான அர்த்தசாஸ்திரம், கௌடிலியன் (அல்லது ஆனக்கியால்) மூலம் பாதிப்புக்கு உள்ளாகி, அரசியல் மற்றும் போர் விவகாரங்களில் உதவி செய்தார். அவர்கள் இணைந்து, ஒழுங்கும் வளர்ச்சியும் மற்றும் படைப்புகளை எளிதாக்கும் திறமையான நிர்வாகத்துறையை உருவாக்கினர்.
சாண்ட்ரகுப்தா மௌர்யாவின் ஆட்சியின் ஆரம்பத்தில், அவர் இந்தியாவின் வடக்கும் மேற்கு பகுதிகளில் பண்டிகைகளை பிடித்துக்கொண்டு பேரரசின் எல்லைகளை விரிவாக்கினார். அவர் அலெக்ஸாண்டர் மக்களுக்காக ஒரு கூட்டணி ஏற்படுத்தினார், இது அவருக்கு மோதல்கள் தவிர்க்கவும், தனது அதிகாரத்தை வலுப்படுத்தவும் உதவியது.
மேலும், அவர் அண்டை ராஜ்யங்களுடன் வர்த்தகத்தை ஆரம்பித்தார் மற்றும் விவசாயத்தை மேம்படுத்தினார், இது பேரரசின் பொருளாதார வளம்படுத்தலுக்கு ஆதரவானது. இப்பொழுது 297 ஆம் ஆண்டில், சாண்ட்ரகுப்தா அதிகாரத்தை விலகி, போத்திஸத்தை ஏற்றுக் கொண்டு தொண்டரீதியாக சென்றார்.
சாண்ட்ரகுப்தவிற்குப் பிறகு, அவரது பேரன் அசோகம், இந்தியாவில் மிகவும் பிரபலமான அரசியாக மாறினார். அசோகம் தெற்கு மற்றும் கிழக்கு மாநிலங்களில் பேரரசை பர்மத்தை விரிவாக்கினார். ஆனால் கலிகாவின் இரத்தபரந்தக் கும்பிட்டின் பிறகு, அவர் தீவிரமானது ஆகமோன்மைப் பாதிப்பில் இருந்தார்.
அசோமா போத்திஸத்தை ஏற்றுக் கொண்டு, அதன் கருத்துகளை பரப்புவதில் செயல்பட்டார், மேலும் அன்பும், பன்னிறப்பு மற்றும் நீதி போன்ற அடிப்படைகளை உருவாக்க முயற்சித்தார். அவர் தலைப்பு வெளியிட்டார், இது அனைத்து பேரரசில் கொண்டேறும் படிககல் மற்றும் தூண்களை போட்டனாம், இது உயிருக்கான சாஷியை சென்று நிறுத்துமாறு கெள்மிநியின் அழைப்பு。
மௌரியத்தின் காலம் முக்கியமான கலாச்சார உருப்படியாகவே உள்ளது. போத்திஸம் முதன்மை மதமாக மாறியது, மேலும் அசோகம் பல போத்தி கோவில்கள் மற்றும் வரலாற்று புண்மைகளை உருவாக்குவதற்கு தமிழகமாகப் பங்களித்தார். சங்கி ஸ்தூபா, மற்றும் புத்தக ஸ்தூபா போன்ற பிரபல சிற்பங்கள் இந்த காலத்தில் கட்டப்பட்டன.
கலை மற்றும் கட்டிலங்கள் வளர்ந்துள்ள, புத்தரின் சிலைகள் மற்றும் மொசிக்களை உருவாக்குகிற இதற்கானது. இது காலத்தில் இலக்கியம் மற்றும் பல எழுப்பினும் கலை யோசனைவும் பாதுகாதுதலாகவே உள்ளது.
மௌரியப் பேரரசின் பொருளாதாரம் பல்வேறு மற்றும் விவசாயம், வர்த்தகம் மற்றும் கைவினைகள் அடிப்படையிலானது. போக்குவரத்திற்கான சாலைகள் உருவாகியதால் வர்த்தகம் மேம்படுத்தபட்டது. முக்கியமானப் பொருட்கள் கோதுமை, ஆடை, மசாலா மற்றும் பொக்கிஷங்கள் ஆகியவைகள் ஆக இருந்தன.
பேரரசு நாட்டின் உள்ளே மட்டுமின்றி, ஈரானும், கிரேக்க நகரங்களுடனும் வர்த்தகம் செய்தது. கடல் வர்த்தகம் வளர்ந்தது, இது கலாச்சார மற்றும் பொருட்களை பரிமாற்றத் தொடங்கியது, நகரங்களின் வளம் மற்றும் மக்கள் வாழும் தரத்தைக் கவனமாக்குவதற்கு முன்னிட்டது.
அசோமாவின் மறைவுக்கு பிறகு, 232 ஆம் ஆண்டில், பேரரசு சிக்கல்களை அனுபவிக்கத் தொடங்கியது. உள்ளூர் மோதல்கள், பொருளாதார சிக்கல்கள் மற்றும் எடுத்துக் கொள்ளுதல்கள் மைய அரசின் வலுவுக்கூடுதலுக்கு காரணமானது. அசோமாவிற்குப் பிறகு அதிகாரம் பெறும் அரசர்கள் ஒருங்கிணைந்து ஒருமைப்பாடு மற்றும் நிலைத்தன்மையைப் பராமரிக்க முடியவில்லை, இதனால் பேரரசு தனித்தாட்சிகளாக உடைந்து விட்டது.
185 ஆம் ஆண்டுக்குள், மௌரியப் பேரரசு உருவாகாமல் போனது. இறுதியான தலைவன், பிரிகாடர்த்தா, தனது கள விதி பயோகால் கடாயியிருந்தான், அவர் ஒரு புதிய மனு நிறை நிறை நிதியாகும்.
மௌரியப் பேரரசு இந்திய வரலாற்றில் ஆழ்ந்த நற்செயலாக விட்டது. இது மைய அரசாள்வதற்கான அடிப்படைகளை ஏற்படுத்தியது மற்றும் வர்த்தக வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது. அசோமாவின் மிகவும் முக்கியமான சாதனை - போதிஸத்தைப் பரப்புதல் - ஆசியாவின் பல நாடுகளில் விளக்கத்துடன் தொப்பும் செய்கின்றது மற்றும் கலாச்சார பரிமாற்றத்தின் முக்கியமான உறுப்பினமாக மாறியது.
மேலும், மௌரியாவின் பாரம்பரியம் இலக்கியம், கலை மற்றும் தத்துவத்தில் பிரதிபலितமானது. இந்த காலத்தில் அமைக்கப்பட்ட பல கருத்துக்கள் மற்றும் மதிப்பீடுகள் இன்னும் இந்திய சமூகத்தில் மற்றும் கலாச்சாரத்தில் தொடர்ச்சியாகக் கோடுகின்றன.
மௌரியப் பேரரசு இந்திய வரலாற்றில் உட்சிறந்த கட்டமாகும் நாள், இது நாடு மற்றும் பிராந்தியத்தைப் பரவிவட்டமாகப் பிரயோசிக்கும். இதன் அரசியல், பொருளாதாரம், கலாச்சாரம் மற்றும் மதத்தில் கிடைத்த சாதனைகள் இன்னும் முக்கியமாகவும், எதிர்கால தலைமுறைகளுக்கான உந்துதலாகவும் உள்ளன.