పరిచయం

ప్రాచీన భారత్ అనేది ప్రపంచంలోనే ఒకటి ప్రాచీన నాగరికత, దీని సంస్కృతి, మతం మరియు సాధనాలు ప్రపంచ చరిత్ర పై ఎంతో ప్రభావం చూపించింది. ఆధునిక భారత ఉపఖండంలో ఉన్న ఈ నాగరికత వేల సంవత్సరాలుగా అభివృద్ధి చెందింది మరియు ఇప్పటికీ అధ్యయనం చేయబడుతున్న గొప్ప వారసత్వాన్ని మిగిల్చింది. ప్రాచీన భారత నాగరికత యొక్క ముఖ్య కేంద్రాలు - ఇన్డు నది మరియు దాని నది కింద, అక్కడ పెద్ద నగరాలు స్థాపించబడ్డాయి మరియు భారతీయ సంస్కృతిలో ప్రాథమికాలు ఏర్పడ్డాయి.

ఇన్దుస్ట్రాయ్ నాగరికత (హరప్పా నాగరికత)

ఇన్దుస్ట్రాయ్ నాగికత, హరప్పా నాగరికతగా కూడా conhecida, క్రీ. పూ 3300 నుండి 1300 మేర అభివృద్ధి చెందింది. ఇది ఆధునిక పాకిస్తాన్ మరియు ఉత్తర పశ్చిమ భారత్ క్రింద విస్తారమైన ప్రాంతాన్ని క కుటుంబం. ఇది ఈజిప్ట్ మరియు మెసోపోటమియా వంటి ప్రపంచంలోని మొదటి పూర్ణ నగర నాగరికతలలో ఒకటి.

ఇన్దుస్ట్రాయ్ నాగరికత పూర్ణ నగర ప్రణాళికలో ఉన్నత స్థాయికి ప్రసిద్ధి చెందింది. హరప్పా మరియు మోహేజనోడారో వంటి నగరాలు సంక్లిష్ట వేలీభివ్య తరల దాకా నిర్మించబడ్డాయి, బాట్టినతో కూడిన ప్యాల్కులు మరియు నేరుగా వెల్లిపోతున్న వీధుల జాబితా. ఇది కృష్ణానికిఅర్థమయ్యే సమగ్ర వ్యవస్థ కళ్లొచ్చిందని నిరూపిస్తూ కూడా సేకరించబడ్డాయి.

ఇన్దుస్ట్రాయ్ నాగరికత శిల్పం మరియు వాణిజ్యంలో ఉన్నత స్థాయికి చేరుకుంది. ఇతర ప్రాంతాలతో వాణిజ్యం మరియు పరిహారం చేసేందుకు అభివృద్ధి చెందిన ఆర్థిక వ్యవస్థను సూచించే అనేక కళల వంటి ప్రకటనలు, ముద్రాలు మరియు కర్మికలు కనుగొనబడ్డాయి.

మతం మరియు ఆధ్యాత్మిక శ్రేణులు

ప్రాచీన భారతీయుల జీవనంలో మతం ముఖ్య పాత్రను పోషించేది. మునుపటి దశలో, మత విశ్వాసాలు ప్రకృతిశక్తులు మరియు జంతువులను పూజించడంలో కలిసినవి. అదే సమయానికి భారతదేశంలో హిందూ ధర్మం, జైన ధర్మం మరియు బౌద్ధత్వానికి కావాలని ఆధ్యాత్మిక సంప్రదాయాలు ఏర్పడినాయి.

క్రీ. పూ. 1500 దశలో అభివృద్ధి చెందిన వేదీయ సంస్కృతికి భారతీయ మత సంప్రదాయాన్ని రూపొందించడానికి కీలకమైన పాత్రను పోషించింది. భారతదేశం యొక్క పూర్వపు మత పాఠాలు హిందూయిజానికి ముందుగా అభివృద్ధికి ఆధారం అయ్యాయి. వాటిలో దేవుళ్ళ పూజగల గీతాలు, మంత్రాలు మరియు పవిత్రమైన విజ్ఞానాలను వేదేశించినాయి, ఇవి ఇంద్ర, అగ్ని మరియు వరుణ వంటి దేవుళ్ళ పూజకు సంబంధించినవి.

కాల పరిమితితో, హిందూయిజం పెరుగుతోంటే కష్టం పడింది మరియు ప్రసిద్ధింకు రాముడు మరియు కృష్ణుడు గురించి కథలు అందించడం తో వ్యాస రూపంలో విస్తరించారు, ఇవి "రామాయణ" మరియు "మహాభారతం" వంటి ఎపిక్ కవితలలో కనిపించాయి.

వేద కాలం మరియు కుల వ్యవస్థ ఏర్పాటు

వేద కాలం (క్రీ. పూ. 1500-500) కుల వ్యవస్థ ప్రారంభ సామాజిక మార్పులు ప్రతిష్ఠించే సమయం. కుల వ్యవస్థ సమాజాన్ని నాలుగు ప్రధాన వర్ణాలుగా విభజించింది: బ్రాహ్మణులు (పూజారులు మరియు శాస్త్రవేత్తలు), క్షత్రియులు (యోధలు), వైశ్యులు (వాణిజ్యులు మరియు గూర్హలు) మరియు శూద్రులు (శ్రామికులు). ఈ వ్యవస్థ సమాజాన్ని ప్రదర్శించేందుకు వ్యాసమైనది మరియు సమాజంలోని కులాలు మరియు భావించబడే పాత్రలను నియంత్రించింది.

కుల వ్యవస్థ మత శ్రీమంతమైన పాఠాలు ఒక్కటిగా సన్నివేశితమైనది మరియు ధర్మం యొక్క సంకల్పాన్ని మరియు ఆయా వ్యక్తులకు సంబంధించి సరిగ్గా చట్టబద్ధంగా ఉండగలిగింది. ధర్మానికి ప్రత్యేకమైన పర్యాయముగా, అది వ్యక్తిగత మరియు సామాజిక జీవాలలో సంబంధం కలిగిస్తుంది, మరియు దీన్ని పాటించడం ఆధ్యాత్మిక పురోగతికి ముఖ్యమైన అంశంగా భావించబడింది.

మఘధ్ మరియు మౌర్యులు: ప్రాచీన రాష్ట్రాల వికాసం

6 నుండి 4 శతాబ్ధాల మధ్య భారతదేశంలో మొదటి పెద్ద రాష్ట్రాలు ఏర్పడడం ప్రారంభమైంది. అందులో అత్యంత శక్తివంతమైనదిగా మఘధ్ రాజ్యం ఉంది, ఇది ఆధునిక బిహార్ ప్రాంతంలో ఉంది. మఘధ్ వివిధ రాజ్యాలను ఐక్యంగా చేసి భారతీయ రాష్ట్రతంత్రంలో కీలక పాత్ర పోషించింది.

మౌర్యుల వంశానికి (సుమారు క్రీ. పూ. 321-185) ముఖ్యమైన వేత్త యొక్క శాసనంలోని ముఖ్యమైనదిగా అశోకుడు ఉన్నాడు. ఆయన మౌర్యుల సామ్రాజ్యాన్ని సులభతరం చేశారు, అందులో నేటి పూర్తిగా భారతదేశం చేర్చుకు ఇచ్చారు. అశోకుడు బద్ధకంగా యుద్ధం తరువాత బౌద్ధను అంగీకరించిన గొప్ప పాలకుడిగా ప్రసిద్ది చెందాడు.

అతని నాయకత్వంలో బౌద్ధం భారతదేశానికి కాకుండా, శ్రీలంక, మధ్య ఆసియా మరియు చైనాలో కూడా వ్యాపిస్తుంది. అశోకుడు అనేక బౌద్ధ స్మారకాలను మిగిల్చారు, ముఖ్యంగా అహింస మరియు దయ యొక్క సూత్రాలను ప్రకటించే ప్రసిద్ధ పదాలు.

ప్రాచీన భారతదేశంలోని సంస్కృతి మరియు శాస్త్రం

ప్రాచీన భారత్ శాస్త్రం, గణిత మరియు వైద్యంలోని సాధనలకు ప్రసిద్ధి చెందింది. ప్రాచీన భారత శాస్త్రపు అందులో ఒకటి వంటి ముఖ్యమైన సాధనాల్లో ఛందములు గా అనేక శాస్త్రాలు మరియు నిముషాలు వినియోగించబడుతూ ఎక్కువ లో సంక్లిష్టంగా కనిపిస్తాయి మరియు ఎదురుగా బల కనుగొనబడ్డాయి.

ప్రాచీన భారతీయ ఖగోళ శాస్త్రవేత్తలు ఆర్యభట్ట, గ్రహాల మరియు నక్షత్రాల కదలికల అధ్యయనంలో significativa జోకవంతంగా ఉన్నారు. ఆర్యభట్ట, క్రీ.పూ. 5 శతాబ్ధంలో నివాసం నిర్థారించారు, భూమి మరియు చంద్రునిపై నడిచే పద్ధతుల గురించి సిద్ధాంతాలు అభివృద్ధి చేశారు మరియు π సంఖ్య యొక్క విలువను లెక్కించారు.

చికిత్సా విధానాలలో, ప్రాచీన భారత్ కూడా అద్భుతమైన అభివృద్ధి సాధించింది. వేదీయ పాఠాల్లో విభిన్న చికిత్సా పద్ధతుల వివరణ ఉంది, శస్త్రచికిత్స సహా. ఆాయుర్వేద, ఈ కాలంలో ఏర్పడిన సాంప్రదాయ భారతీయ వైద్యం, ఇవాళ సాంస్కృతిక విధానంలో ముఖ్యమైన భాగంగా ఉంది.

గుప్తులు: ప్రాచీన భారత్ యొక్క పులకిత యుగం

గుప్తుల వంశం (చారిత్రక కాలం IV-VI శతాబ్ది) భారతదేశం యొక్క పులకిత యుగంగా పరిగణించబడుతుంది. ఈ కాలం కళ, సాహిత్యం, శాస్త్రం మరియు తత్వం లో ఉన్నత అభివృద్ధితో గణనీయంగా విస్తరించింది. గుప్తుల పాలనలో భారతీయ సంస్కృతిలో విస్తరించాయి: అనేక ఆలయాలు, విగ్రహాలు మరియు ముద్రణలు తయారు చేయబడ్డాయి.

ఈ కాలంలో పండితులు మరియు నాటకీయ రచయితల వంటి కాళిదాస, ప్రసిద్ధ నాటకం "శాకుంతల" వంటి రచనల ద్వారా సాహిత్యం అత్యున్నత స్థాయిలో చేరింది. అలాగే, బౌద్ధం మరియు హిందూయిజం అభివృద్ధిలో కొనసాగుతున్నాయి, ప్రాచుర్యంలో ఉండే మత సంప్రదాయాలను కళ ప్రయోజనంగా వేసి ఉన్నవి.

ముగింపు

ప్రాచీన భారత నాగరికత అతని ప్రగతి చెందిన సాంస్కృతిక, మత మరియు శాస్త్ర వారసత్వాన్ని మిగిల్చింది, ఇది ఆధునిక ప్రపంచానికి ప్రగాఢ ప్రభావాన్ని చూపుతుంది. నగర వికాసం, సామాజిక నిర్మాణాలు, మత విశ్వాసాలు మరియు ప్రాచీన భారతదేశంలో శాస్త్ర ఆవిష్కరణలు ఈ ప్రాంతాన్ని మరియు దాని సాంస్కృతిక గుర్తింపును నిర్మించారు. ఇది ప్రపంచ చరిత్రలో ఒక ముఖ్యమైన పాతిపడిన నాగరికత, దీనికే మనం ఇంకా నేర్చుకుంటూ ఉండి దీని సాధనాలకు ఆశ్చర్యంగా ఉన్నాము.