చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
భారతదేశ ప్రభుత్వ వ్యవస్థ చరిత్ర అనేది అనేక యుగాలు మరియు రాజకీయ వ్యవస్థలను కవర్ చేసే పొడవైన మరియు సంక్లిష్టమైన ప్రక్రియ. భారత ఉపఖండంలో మొదటి నాగరికతల ఏర్పడిన క్షణం నుండి ఆధునిక ప్రజాస్వామ్య దేశానికి, భారతదేశ రాజకీయ వ్యవస్థలో ఉపాధి జరిగిన మార్పులు ఉన్నాయి. ఈ వ్యాసంలో, పూర్వకాలం నుండి ఆధునిక వాస్తవాలకు చెందుతూ భారత ప్రభుత్వ వ్యవస్థ అభివృద్ధి యొక్క కీలక ఘట్టాలను పరిశీలించ parameters.
భారత నాగరికత యొక్క మూలాలు, ఇండో-ఆర్యన్ సంస్కృతికి మరియు హరప్ప మరియు మోహెంజో-డారో వంటి మొదటి నగరాలకు వచ్చాయి. ఈ నగరాలు, క్రిష్ణ పూర్వ సోము ఎప్పుడు సుమారు 2500 సంవత్సరాల క్రితం ఉన్నారు, ఉన్నత మానవ అభివృద్ధి మరియు పరిపాలన నిర్వహణను ప్రదర్శిస్తాయి.
కాలక్రమేణా ఈ నాగరికతలకు అనేక రాజ్యాలు మరియు సామ్రాజ్యాలు వచ్చాయి, ముఖ్యంగా మౌర్య మరియు గుప్త. ఈ రాజ్యాల్లో, జాత్యాంశ గవర్నెన్స్ ఆధారంగా, అధికారాన్ని రాజకీయ అధికారుల ద్వారా పాలన చెయ్యడానికి రాజుల చేతిలోకి మ集中చేయబడింది. ఈ రాజ్యాల చట్టాలు మరియు పరిపాలన పద్ధతులు తరువాతి భారత రాజ్యాంగ చరితకు ప్రభావం చూపించాయి.
కాలనీ విస్తరణ ప్రారంభం తో, ముఖ్యంగా 18 వ శతాబ్దంలో బ్రిటీష్ సంస్థాపన తో, రాజకీయ వ్యవస్థలో విశేషమైన మార్పులు చోటు చేసుకున్నాయి. బ్రిటిష్‌లు తమ పరిపాలనా నిర్మాణాలు మరియు శాసన నిబంధనలు ప్రవేశపెట్టారు, ఇది సంప్రదాయక పరిపాలనా విధానాలను కాలనీ పరిపాలన మార్గాలతో మారుస్తుంది.
ఈ సమయంలో, వివిధ సామాజిక వర్గాలను చేరదీయగా ఇండిపెండెన్స్కోసం చురుకైన ఉద్యమాలు కొనసాగాయి. మహాత్మా గాంధీ మరియు జవాహర్ లాల్ నెహ్రూ వంటి రాజకీయ నాయకులు రాజకీయ హక్కులు మరియు స్వయం పాలన కోసం దృష్టిని పెంచారు. ఈ కాలం ప్రజాస్వామ్యీకరణ మరియు స్వాతంత్య్రం గురించి ఆలోచనలకు పునాది వేసింది.
స్వాతంత్య్రం కోసం దీర్ఘకాల భారత్ పోరాటం తరువాత, భారతదేశం ఆగస్టు 15, 1947 న తలుపు చేరుకుంది. 1950 లో ఆ రాజ్యాంగం స్వీకరించడం ప్రజాస్వామ్య దేశంగా ఏర్పడటానికి కీలక ఘట్టం. రాజ్యాంగం భారతదేశాన్ని అధికారికంగా సామాజికవాద ప్రజాస్వామ్య దేశంగా ప్రకటించింది, పౌరులకు హక్కులు మరియు స్వేచ్ఛలను అందిస్తూ.
రాజ్యాంగానికి అనుగుణంగా, భారతదేశం కేంద్ర మరియు స్థానిక ప్రభుత్వాన్ని కలిగి ఉన，以 జాతీయస్థాయిని పెంచి, వివిధ ప్రాంతాలను పాలనలో చేర్చడానికి అవకాశం ఇచ్చింది, ఇది వివిధ సమాజాల ప్రయోజనాలను సాఫీగా ప్రతినిధించే విధానాన్ని కలిగి ఉంది.
భారతదేశంలో ఆధునిక ప్రభుత్వ వ్యవస్థ ప్రజాస్వామ్యం, చట్ట పాలన మరియు ధర్మ నిర్వాహక వాటి సూత్రాలను ఆధారంగా ఉంది. రాజకీయ వ్యవస్థ మూడు శాఖలైన అధికారిక, శాసన మరియు న్యాయ సంస్థలను కాల్పనించి ఉంది. రాష్ట్రపతి దేశం యొక్క అధిపతి, ప్రధాన మంత్రి ప్రభుత్వం యొక్క అధిపతి.
భారత పార్లమెంట్ రెండు ప్యాల కోటలు కలిగి ఉంది: లోక్ సభ (కింద లక్ష్య) మరియు రాజ్య సభ (ఊరికోడు). ఇది నిష్పత్తి మరియు సమతుల్య వ్యవస్థను అందిస్తుంది మరియు వివిధ రాజకీయ పార్టీలకు దేశం పాలనలో పాల్గొనడానికి అవకాశం ఇస్తుంది.
భారతదేశంలో పార్టీల వ్యవస్థ బహుపార్టీ వ్యవస్థ, ఇది వివిధ రాజకీయ శక్తులకు వివిధ వర్గాల ప్రజల ప్రయోజనాలను ప్రతినిధించే అవకాశం ఇస్తుంది. ఎన్నికలు చాలాసార్లు జరుగుతాయి, పౌరులకు ఓటు హక్కు ఉంది, ఇది ప్రజాస్వామ్యాన్ని మరింత దృడంగా చేస్తుంది.
సాధారణంగా ఉన్న ఆత్మగౌరవంతో, భారతదేశ ప్రభుత్వ వ్యవస్థ అనేక సమస్యలు మరియు సవాళ్లను ఎదుర్కొంటుంది. అవినీతి, సామాజిక సమానత్వం, మత వివాదాలు మరియు నైపుణ్య హక్కుల సమస్యలు - ఇవన్నీ స్థిరత్వం మరియు పురోగతికి ధో దఖ్యూలానికి సిరిలై పాదాలను వేస్తాయి.
గత కొన్నేళ్లలో ప్రజల శ్రేణి యొక్క అభివృద్ధి మరియు జాతీయాలపుడు వృద్ధి కూడా ఉన్నాయని నిర్భందాలకోసమేప్పుడు. అయితే భారత సమాజం రాజకీయ ప్రక్రియలో చురుకుగా పాల్గొంటుంది మరియు మార్పుల అవసరాన్ని ఇష్టం పడుతుంది.
భారతదేశ ప్రభుత్వ వ్యవస్థ యొక్క అభివృద్ధి అనేది సంక్లిష్టమైన మరియు బహువిధానమైన ప్రక్రియ, ఇది దేశం యొక్క వైఖరి చరిత్రను ప్రతిబింబిస్తుంది. పూర్వకాలపు రాజ్యాల నుండి ఆధునిక ప్రజాస్వామ్య దేశాల వరకు, భారతదేశం ఒక పెద్ద దారిగా సాగింది. వ్యతిరేకమైన సవాళ్లు ఉన్నప్పటికీ, భారతదేశ రాజకీయ వ్యవస్థ అభివృద్ధి చేస్తోంది, పర్యవేక్షణలో ఉంటోంది మరియు సంఘంలో మారుతున్న పరిస్థితులకు మరియు అవసరాలకు అనుగుణంగా మారుతుంది.