లెబనాన్ అనేది అనేక శతాబ్దాలుగా వివిధ నాగరికతలు మరియు ప్రజల ప్రభావానికి గురైన అనేక వినియోగతో కూడిన అద్భుతమైన మరియు కష్టం కలిగిన చరిత్రను కలిగి ఉన్న దేశం. 1943లో స్వతంత్రత పొందిన తర్వాత, లెబనాన్ మధ్య ప్రాచ్యంలో ఆశ మరియు ఆధునికత యొక్క చిహ్నంగా మారింది. అయితే, ఈ ఆశ త్వరగా దుఃఖానికి మారింది, భారత్ 1975లో పౌర యుద్ధంలో మునిగి పోయినప్పుడు. ఈ వ్యాసం లెబనాన్ యొక్క స్వాతంత్రానికి దారితీసిన ముఖ్యమైన సంఘటనలను మరియు పౌర యుద్ధానికి కారణమయ్యే కారణాలను మరియు దాని పరిణామాలను పరిశీలిస్తుంది.
లెబనాన్ 1943 నవంబర్ 22న ఫ్రాన్స్ నుండి స్వతంత్రతను పొందింది. ఈ రోజు దేశపు చరిత్రలో ముఖ్యమైన మైలురాయిగా మారింది. మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత, లెబనాన్ ఫ్రెంచ్ మండు మీదకి వచ్చి, ఇది జాతీయ సమాఖ్య ద్వారా ఏర్పాటు చేయబడింది. ఫ్రెంచ్ ప్రభుత్వానికి అనేక జాతి మరియు ధర్మ సమూహాలను నిర్వహించేందుకు దారితీసే విధానం అమలు చేయబడింది, ఇది వాటి మధ్య క్లిష్టతను పుట్టించడానికి దారితీసిందని.
1930ల మరియు 1940ల సమయంలో అనేక జాతీయతా ఉద్యమాలు స్వతంత్రతను ఆశించే ప్రయత్నాలు జరిగాయి. 1943లోని లెబనాన్ జాతీయ శాసనసభ విధానానికి వచ్చిన ముఖ్యమైన సంఘటనలు కూడా ఉన్నాయి, ఇందులో వివిధ ధర్మ మరియు రాజకీయ సమూహాల ప్రతినిధులు స్వాతంత్రత కోసం స్వరించారు. ఈ రాజకీయ కార్యకలాపాల ఫలితంగా, అలాగే రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో ఫ్రాన్స్ యొక్క బలహీనత కారణంగా, లెబనాన్ స్వాతంత్రాన్ని ప్రకటించింది.
స్వతంత్రత తరువాత, లెబనాన్ కులరూపంలో నియమం మీద ఆధారపడి ఉన్న పార్లమెంటరీ గణతంత్రంగా మారింది. దీనర్థం, కీలక ప్రభుత్వ పాతిపరాల కుల సమూహాల మధ్య విరివిగా పంచుకుంది, ఇది రాజకీయ స్థిరత్వానికి ఆధారం కానీ భవిష్యత్తుకు కూడ కొంత సందేహాలకు కారణమైంది. ఈ విధానం లెబనాన్కు "స్వర్ణ యుగం" (1943-1975) అనబడే ఒక పరస్పర శాంతియుత మరియు సంపన్న కాలాన్ని ఆస్వాదించే అవకాశం ఇచ్చింది, ఆర్ధిక వ్యవస్థ అభివృద్ధి చెందింది మరియు బెయ్రూట్ ప్రాంతానికి సాంస్కృతిక మరియు ఆర్థిక కేంద్రంగా నిలిచింది.
సంపన్నత కాలం ఉండవెనుక, అంతర్గత విభేదాలు సమీకరమవ్వడం ప్రారంభించాయి. పౌర యుద్ధానికి ప్రధాన కారణాలు:
ఈ అన్ని అంశాల వల్ల ఉమ్మడిగా సృష్టించబడిన ఉద్ధృతమైన వాతావరణం, చివరికి 1975లో పౌర యుద్ధానికి దారితీసింది. ఈ ఘర్షణ క్రైస్తవ మిలీషియాల మరియు ముస్లిం క్లోరీకులద్వారా జరిగిన యుద్ధాలతో మొదలైంది, ఇది వేగంగా హింసలను పెంచిలేదు.
లెబనాన్ లోని పౌర యుద్ధం దేశ చరిత్రలో అత్యాసన్న అత్యంత నాశనాత్మకమైన ఘర్షణలలో ఒకటి అయింది. ఇది 15 సంవత్సరాలు కొనసాగింది మరియు లక్షల మంది మరణించడానికి మరియు విపరీతమైన విదేశీ విధానాలను కలిగించింది. ఈ ఘర్షణలో అందై, క్రైస్తవ మరియు ముస్లిం మిలీషియాలు, ప్యాలస్తీన్ ఉగ్రవాదులు మరియు సిరియా మరియు ఇజ్రాయిల్ వంటి విదేశీ శక్తులు ఉన్నాయి.
యుద్ధం ప్రారంభంలో లెబనాన్ ఫ్రంట్ వంటి క్రైస్తవ శక్తులు, లెబనాన్ జాతీయ దళం మరియు వివిధ ప్యాలస్తీన్ గ్రూపులతో పాటు ముస్లిం మిలీషియాల అంచనాలకు అతడయ్యాయి. ఈ యుద్ధాలను లెబనాన్ నగరాల్లో క్రూర యుద్ధాలను ప్రేరేపించాయి, అలాగే రెండు పక్షాల నుండి పెద్ద సంఖ్యలో మానవ హక్కుల ఉల్లంఘనలు చోటు చేసుకున్నాయి. శ్రేణి యుద్ధం కోసం ప్రాథమిక కోణం, లెబనాన్ మీద నియంత్రణ కోసం పోరాటం మరియు వివిధ వారికి తేడా తార్ట్రను ఎత్తున నిలబెట్టడమైంది.
1976లో సిరియా ఈ ఘర్షణలోకి పరిగెడుతూ క్రైస్తవ శక్తులకు మద్దతు ప్రకటించింది, కానీ దేశంలో పరిస్థితులను నియంత్రించేందుకు ప్రయత్నించింది. ఈ జాతీయ శ్రేణి విరోధానికి దారితీసింది, ఎందుకంటే లెబనాన్ విదేశీ శక్తులకు తారనం అయి పొయ్యింది, ఇది శాంతి సాధించడానికి కఠినతరాన్ని చీట్లు చేసేది.
1980ల చివరి దశలలో ఘర్షణ మరింత పెరిగి, 1982లో ఇజ్రాయిల్ ప్యాలస్తీన్ ఉగ్రవాదులను నిష్క్రమించేందుకు మరియు దేశానికి దక్షిణ ప్రాంతాన్ని నియంత్రణకు ప్రేరేపించాలని ద్వారం లేఖించగా, లెబనాన్ లో దాఖలు చేసారు. ఇజ్రాయిల్ సైన్యాలు బెయ్రూట్ లో ప్రవేశించి, విపరీతమైన నాశనాన్ని మరియు మానవతా విపత్కరాలను పిలిపించినాయి.
1989లో, తాయీఫ్ ఒప్పందం పౌర యుద్ధానికి తెరపడింది. ఒప్పందం, అధికార పంపిణీ కొత్త నియమాలను తెలియచేస్తుంది, ఇవి ఎక్కువ పొటుకాయాలను అందిస్తున్నాయి. అయితే, యుద్ధానికి అధికారంగా ముగింపుతో కూడలిన తర్వాత కూడా, లెబనాన్ తిరిగి ఎక్కడో తిరిగి సమస్యలు అనుభవించుచున్నది.
లెబనాన్ లోని పౌర యుద్ధం సమాజం మరియు ఆర్థిక వ్యవస్థలో గంభీరమైన గాయాలను వదిలింది. 120,000 మందికి మించి మరణించగా, కోట్ల మంది నిరాశ్రయులై, బేయ్రూట్ సహా అనేక నగరాలు నశించాయి. లెబనాన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ తీవ్రమైన కష్టాలను ఎదుర్కొంది మరియు దేశం పెద్ద పరికల్పన అవసరమైంది.
యుద్ధం తరువాత సామాజిక మరియు రాజకీయ పరిణామాలు లెబనాన్ పైన ప్రభావం పెంచుతూనే ఉంది. ప్రభుత్వ విధానం కుల ప్రాతినిధ్యాన్ని ముట్టుగా ఉండడంతో ఇది కలయికలను పెంచుతుంది మరియు రాజకీయ పార్టీలు ఇంకా కుల ఐక్యతపై కేంద్రీకృతంగా ఉన్నాయి. ఈ పరిస్థితి రాజకీయ మేటిలో సాధించడం మరియు దేశం యొక్క సమర్థవంతమైన నిర్వహణకు అవరోధంగా మారింది.
అంతర్జాతీయాయంత్రంలో లెబనాన్ కూడా సవాళ్ళను ఎదుర్కొంటోంది. దేశంలో పరిస్థితి అస్థిరంగా కొనసాగింది మరియు విదేశీ జోక్యం పొతే, లెబనాన్ యొక్క అంతర్గత వ్యవహారాలపై ప్ర empుగిన వేగం కలిగింది. సిరియా 2005 వరకు దేశంలో ఆధిక్యం కొనసాగిస్తూ నిలిచింది, అప్పటికి పెద్ద నిరసనలు, "క్వెద్రో విప్లవం" గా పిలువబడింది, సిరియా సైన్యాన్ని రప్పించారు.
లెబనాన్ యొక్క స్వతంత్రత మరియు ఆపై పౌర యుద్ధం దేశ చరిత్రలో సంక్లిష్టమైన మరియు దురదృష్టకరమైన పుస్తకాలు అవినీతి. స్వతంత్రత శాంతియుత ఉయ్యాల మరియు అభివృద్ధికి ఆశలు ఇచ్చింది, అయితే అంతర్గత విరోధాలు మరియు విదేశీ జోక్యాలు దీర్ఘకాలిక ఘర్షణలకు దారితీశాయి. యుద్ధానికి అనంతరం లెబనాన్ పునరుద్ధరణ ఒక నిరంతర మరియు కష్టతరమైన ప్రکریయ, దేశంలోని అంతర్గత మరియు అంతర్జాతీయ దృష్టులకు అవసరమైంది. లెబனాన్ చరిత్ర ఈ కోణంలో యత్నిస్తున్న సందర్భాన్ని గుర్తించడానికి ఉన్న దృక్కోణాలు మరియు మార్చడం అవసరం ఉన్నాయిని గుర్తించడం.