லெபனான் என்பது பல்வேறு சிவிலியசேஷன்களின் மற்றும் மக்கள் தொகைகளின் தாக்கத்திற்கு உட்பட்ட, பண்பாட்டின் மற்றும் சிக்கலான வரலாற்றால் குனிகிற நாட்டாகும். 1943 இல் சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு லெபனான் மத்திய கிழக்கு பகுதியில் நம்பிக்கையின் மற்றும் நவீனத்தின் சின்னமாக மாறியது. ஆனால் 1975 இல் நாட்டில் குடியுரிமை யுத்தம் ஏற்பட்டால் அந்த நம்பிக்கை வேகமாக துரும்பினம் உள்ள துவேிவதிற்கான மாறியது. இந்த கட்டுரை, லெபனானின் சுதந்திரத்திற்கு கொண்டு சென்ற முக்கியமான நிகழ்வுகளை ஆராய்கிறது மற்றும் குடியுரிமை யுத்தத்தின் தொடக்கத்திற்கு உதவும் காரணங்களும் அதன் விளைவுகளும் பற்றி விவரிக்கிறது.
லெபனான் 1943 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 22 ம் தேதி பிரான்சிடனிசியிலிருந்து சுதந்திரம் பெற்றது. இந்த நாள் நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கியமான மாபெரும் சின்னமாக மாறியது. முதலாம் உலக போராட்டத்திற்கு பின்னர், லெபனான் பிரான்சின் மாட்டாடியின் கீழ் வந்தது, இது தேசிய கூட்டமைப்பால் நிறுவப்பட்டது. பிரான்சின் நிர்வாகம், வெவ்வேறு இன மற்றும் மதக் குழுக்களை நிர்வாகிக்கும் நோக்கத்தில் வேலை செய்யும் கொள்கையை சாதனை செய்யவும், இது இறுதியில் அவர்களிடையே மோதல்களை உருவாக்குவதற்கு ஏற்றதாக அமைந்தது.
1930களிலும் 1940களிலும் மிகுந்த தேசிய மக்கள் இயக்கங்கள் சுதந்திரத்தை கேட்டு எழுந்தன. 1943 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற லெபனானின் தேசிய மாநாடு என்பது முக்கியமான நிகழ்வாகும், இதில் வெவ்வேறு மத மற்றும் அரசியல் குழுக்களின் பிரதிநிதிகள் சுதந்திரத்திற்கு ஆதரவு தெரிவித்தனர். இந்த அரசியல் செயல்பாட்டின் குறிப்பிலும், இரண்டாவது உலக போரின் போது பிரான்சின் பலவீனம் காரணமாக, லெபனான் சுதந்திரத்தை அறிவித்தது.
சுதந்திர பிறகு, லெபனான் நாடாளுமன்றக் குடியரசாக மாறியது, இது மதத்தைக் குறிப்பிடும் பிரதிநிதித்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இது மதக் குழுக்களுக்கு முக்கிய அரசியல் பதவிகளைப் பகிர்ந்துகொள்வதற்கான அடிப்படையை வழங்கியது, இது அரசியல் நிலைத்தன்மைக்கு அடிப்படையாக இருந்தது, ஆனால் எதிர்க்காரணங்களுக்கும் ஆதரவு கொடுக்கின்றது. இந்த அமைப்பால், 1943-1975 ஆம் ஆண்டுகளில் "தங்கப் பருவம்" என்ற புகழுடனே, யேற்பொதூர் தர்மவாதி சட்டங்களை என்ன நிலையுடன், மற்றும் ரீஏசாட்டின் கல்வியினருக்கு இசை விடையினைச் செல்லவும், அவர்கள் முப்பத்தி தேசத்தில் பண்பாட்டிற்கான மற்றும் நிதியிடமிருந்து அனுபவங்கள் தருகின்றனர்.
வளமான காலகட்டம் இருந்தபோதும், உள்ளக முரண்பாடுகள் குழுமமிக்க அழுகிப்பட்டன. குடியுரிமை யுத்தத்தின் முக்கிய காரணங்கள்:
இவை அனைத்தும், 1975 இல் குடி யுத்தத்தின் தொடக்கத்திற்கு, தீவிரமான சூழ்நிலை உருவாகிக்கொண்டன. மோதல் கிறிஸ்தவ மில்லிதுகள் மற்றும் முஸ்லிம் குழுக்களுக்கிடையே போராட்டங்களால் தொடங்கியது, இது ஆழமான மாறுதலுக்கு இழுத்து சென்றது.
லெபனானில் குடியுரிமை யுத்தம், நாட்டின் வரலாற்றில் மிகுந்த அழிவான மோதல்களில் ஒன்றாக அமைந்தது. இது 15 ஆண்டுகள் தொடர்ந்தது மற்றும் எகிறியிடத்தில் இதுவரை ஆயிரக்கணக்கான ஜனங்களை இழந்தது மற்றும் பரவலான அழிவுகளை ஏற்படுத்தியது. இம்சுவினைப் பாதித்த பல பக்கம் உள்ளன, கிறிஸ்தவ மற்றும் முஸ்லிம் மில்லிதுகள், பாலசினிய போராளிகள் மற்றும் வெளிநாட்டு நாடுகள் (சிரியா மற்றும் இசரேல்) உள்ளிட்டவை.
யுத்தத்தின் ஆரம்பத்தில், லெபனானின் முன்னணி போன்ற கிறிஸ்தவ குழுக்கள், லெபனானின் தேசிய படை மற்றும் பல்வேறு பாலசினிய குழுக்களுக்கிடையே போராட்டங்களுடன் போராடிவந்தன. இந்த யுத்தங்கள், பாயிருதில் உள்ள நகரங்களில் கடுமையான போர் மற்றும் இரு புறத்திலும் மனித உரிமைகள் முதன்மை உளவருந்த மாதிப்புகளுக்காக முன்னிடப்படுகின்றது. மோதலின் பின்னணி என்பது, லெபனானின் மீதான கட்டுப்பாட்டுக்காக மற்றும் வெவ்வேறு மதக் குழுக்களின் மத்தியில் எப்படி மோதிக்கொள்ளுவதற்கான வாழ்வு.
1976 இல், சிரியா இம்மோதலில் கோதிக்கிறன. கிறிஸ்தவ மண்டபங்களுக்கான ஆதரவாக அதன் வேலையை அறிவித்தது, ஆனால் இந்நாட்டினுள் நிலையை கட்டுப்படுத்தவும் ஆர்வமாகவே வந்தது. இந்த நுழைவுக்கான விலங்குகள், நிறுவனங்களால் மோதலுக்குள் லெபனான் மாறுபாட்டுக்கு வந்தது.
1980 களின் முடிவில், மோதலின் வலுவானதொரு இடத்துக்கு பிறகு, 1982 இல், இஸ்ரேல் லெபனானில் நுழைந்து புதிய பாலசினிய போராளிகளை வெளியேற்றுதல் மற்றும் நாட்டின் தெற்குப் பகுதியைப் பொருந்தியது. இசரேலிய படைகள், பாயிருதுக்கு புகுந்ததும், பரவலான அழிவுகளை மற்றும் இல்லாதது மாறும் அடிப்படையை உருவாக்கியது.
1989 இல், தாயிபு ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகப்பட்டது, இது குடிப்பிழைத்ததை முடிவடையத் துவங்கியது. ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் புதிய அதிகார பூமிக்களனிடப்பிறகு, அதில் அதிக நிலைத்தன்மை கொண்டு வரும் அணுகுமுறையை மதிப்பாகும். ஆனால், போரின் அதிகாரப்பூர்வ நிறைவு கிடைக்கும் போதும், லெபனான் மீறல் மீதான பெரும் பாதிப்புகளை மணிக்கின்றது.
லெபனானில் குடியுரிமை யுத்தம், சமூகத்திற்கும் நாட்டின் பொருளாதாரத்திற்கும் தீவிரமான காக்குகளை ஏற்படுத்தியது. 120,000 க்கும் மேற்பட்ட மக்கள் உயிரிழந்தனர், எவ்வளவு மக்கள் அகதியாக மாற்றப்பட்டனர் என்றாலும், பல நகரங்கள், பாயிருதுடன், மிகவும் அழிக்கப்பட்டன. லெபனானின் பொருளாதாரம் மிகுந்த சிக்கல்களுடன் ஆரம்பிக்கிறான், மேலும் நாட்டின் நிகரளவில் மீண்டின செயற்பாட்டுக்கே மாறும்.
யுத்தத்தின் சமூக மற்றும் அரசியல் விளைவுகள் லெபனானைப் பாதிக்கத்தொடர்கின்றன. அதிகாரப் பங்கீடு அளிக்கும் அமைப்பு, அரசியல் வாழ்க்கையின் அடிப்படையாக இருக்கும், மனச்சேலங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது, மேலும் அரசியல் கட்சிகள் மத அடையாளத்தைக் கொண்டுள்ளார்கள். இது அரசியல் துணைதிறனை மற்றும் நாட்டின் இணைப்பிற்கு அணுகுமுறைகளை உருவாக்குவது கடினமாக்குகிறது.
உலகளாவிய களத்தில், லெபனான் அதே விதத்தில் சவால்களை எதிர்கொள்கிறது. நாட்டின் நிலைத் தொடர்ந்தும் அசாதாரணமாக இருக்கிறது, மேலும் வெளிநாட்டு மாற்றங்கள் லெபனானின் உள்ளூர்மேல் மாறுபாட்டால் எவ்வளவு பாதிக்க வந்தன. சிரியா 2005 வரை நாட்டின் அதிபத்தாகவே இருந்தது, அப்போது பெரிய எதிர்ப்புகள், "சேளிர் புரட்சியால்" உள்ளன, சிரியச் சட்ட குழுவுகள் வெளியேற்றம் பெற்றதൂടെ.
லெபனானின் சுதந்திரம் மற்றும் பின்னணி குடியுரிமை யுத்தம், நாட்டின் வரலாற்றில் சிக்கலான மற்றும் துன்பப் பங்குகளை பிரதிநிதித்துவம் செய்கிறது. சுதந்திரம், அமைதியான மற்றும் வளமான முறையில் வாழைக்கு மயக்கம் அளிக்கப்பட்டது. ஆனால் உள்ளக முரண்பாடுகள் மற்றும் வெளிநாட்டு முன்னேற்றங்கள் நீடித்த மோதலுக்கு வழிவகுத்தன. யுத்தத்திற்குப் பிறகு லெபனானின் மீள்வாரியம் இது நீண்ட மற்றும் கடினமான செயல்முறை ஆகும், எவ்வளவு உடைந்தாலும் அப்புறப்படுத்தப்படுவத்னோடு.